~1. YILIMIZ~

398 18 2
                                    

"Tamam unutmam" diye mırıldanıp ona sarıldım. "Belki ufak bir öpücük verseydin daha mutlu olabilirdim" sarılmayı kesip ona baktım. "Namjoon~ bal dudaklarımı mı özlemiş?" Diye sordum.


Namjoon başını sallayıp onayladı. Yaklaşıp dudaklarına ufak bir öpücük kondurdum. Tam geri çekilecekken eksemde ellerini hissettim.



Namjoon'un öpüşü derinlesirken Jin hafifçe onun dudaklarını ısırdı. Namjoon derin bir nefes aldı ve daha sert öpmeye başladı.



İkisi de nefessiz kalana kadar öpüşürken odaya girdiğini fark etmedikleri Jungkook ağzı hayretle açık bir şekilde onları izliyordu.

Kendine gelip konuşmaya başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kendine gelip konuşmaya başladı. "Şey bölüyorum ama-" Jin kook'un sesini duyar duymaz Namjoon'dan uzaklaştı. "Lan bana bak çocuk kapı çalmak gibi bir alışkanlığın yok mu senin"diye bağırdı.

"Çaldım, duymadınız benim sorunum değil hyung. Gerçi öyle ateşli bir şekilde öpüşüyordun ki duyman imkansızdı" dedim ve onu sinir etmek için sırıtmaya başladım.

"Namjoon hyung sende adamın dudağını bildiğin sömürmüşsün

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Namjoon hyung sende adamın dudağını bildiğin sömürmüşsün. Baksana kıpkırmızı olmuş" dedim. Jin hyung utançtan kıpkırmızı olmuştu. Ama azarlamaktan geri kalmamıştı. "Bana bak çocuk abuk subuk konuşma. Niye geldiğini söyle ve git." Umarım onu sinir ettiğim için bana yardım etmemezlik yapmazdı.



"Hyung yardımınıza ihtiyacım var. Bugün Yoongi ile sevgili oluşumuzun 1. Yılı. Ben herşeyi ayarladım size sadece evi süslemek kalıyor. Ben Yoongi'yi oyalamak için dışarı çıkarıcam sizde diğerleri ile süslemeleri halledebilir misiniz. Lütfen." Şu an bildiğin yalvarıyordum.


"Tamam sen merak etme Jin ile yardım ederiz. Bu arada tebrikler." Derin bir nefes alıp odadan çıktım. Yoongi çoktan hazırlanmış beni bekliyordu. "Sonunda gelebildin! Hadi çıkalım" dedi Yoongi. Montumu giydikten sonra kapıyı açtım çıkacaktık ki Jimin bizi durdurdu. "Hey maskelerinizi unutmuşsunuz" dedi ve elindeki maskeleri bize verdi.




"Teşekkürler" dedim ve maskemi taktım, Yoongi de kendininkini takınca evden çıktık. Yan yana yolda yürüyorduk "en çok da maskeyle dolaşmak zorunda olmamız zoruma gidiyor" dedi Yoongi önündeki taşa tekme atarken. Yoongi'nin dediği şey çok doğruydu ama yapabilecek bir şeyleri yoktu.


HOPE (VOPE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin