SharQuin Love Story

Chapter 18.

SHARLENE'S POV

Papunta ako ngayon sa supermarket. May pinapabili kasi si mama e.

Habang naglalakad ay may napansin ako na may nag- aaway!

Hindi naman ako tsismosa pero nacurious ako. Walang masyadong tao na nadaan kaya walang umaawat.

Pagkalapit ko ay nagulat ako sa nakita ko! Si Nash! Duguan na yung mukha nya! Pinagtutulungan syang bugbugin ng 3 lalaki.

Hindi na ako nagdalawang isip pa at tumakbo ako palapit sa kanila!

"Nash!"-ako-

Napahinto yung mga lalaki na bumubugbog sa kanya.

Gulat ang reaksyon ni Nash ng makita nya ako! Naaawa ako sa kanya! Kahit duguan sya at maraming sugat ay ngumiti sya. Hinawakan ko yung kamay nya!

"Hoy! Wag ka ngang makialam dito!"-boy1-

"Bakit? Kayong 3 napaka duwag nyo! Isa laban sa tatlo! Wala ba kayong awa?"-ako-

Nagulat ako ng tumawa silang tatlo!

"Duwag pala ha?"-boy1-

Hinawakan nya yung kamay ko!

"Bitiwan mo nga ako!"-ako-

Sinipa ko sya sa ano nya! Napaupo sya sa sakit! Nag- aral kaya ako ng self defense! Hahaha

Galit yung lalaki!

Sasampalin nya sana ako ng may pumigil sa kamay nya!

"Wag nyo syang galawin!"-Nash-

"Bakit? Kaya mo ba syang ipagtanggol? Wala ka ngang kalaban- laban e!"-boy2-

"Nash! Kaya ko na! Mahina ka na!"-ako-

"Akong bahala Shar!"-Nash-

Yun na lang ang sinabi nya at walang kahirap- hirap na binugbog nya ang 3 lalaki!

Natumba si Nash pagkatapos tumakbo palayo nung mga lalaki.

"Kaya mo naman pala sila e!"-ako-

"Okay ka na Shar!"-Nash-

"Dadalhin kita sa ospital Nash!"-ako-

Ngumiti lang si Nash at nawalan na sya ng malay.

Malapit na ang bahay namin kaya sa bahay ko na lang sya dinala.

Tinulungan ako ni mama na dalhin sya sa kwarto at ihiga sa kama ko. Nagsimula na akong linisin ang mga sugat nya.

Napagpasyahan kong tawagan sina Joaquin para sabihin ang nangyari pero di nila sinasagot ang tawag ko.

Napalingon ako kay Nash ng magsalita sya.

"Shar! Sorry na!"-Nash-

Naawa ako kay Nash. Tumulo na pala ang luha ko ng di ko alam.

"Nash! Gising ka muna, kumain ka muna nitong lugaw niluto ni mama."-ako-

Pagkadilat ni Nash ay ngumiti sya sa kabila ng mga pasa nya.

Sinubuan ko sya ng lugaw.

"Bakit ka kasi nagpabugbog? Kaya mo naman sila a?"-ako-

Napayuko si Nash.

"Gusto ko kasing masaktan ng sobra! Gusto kong malaman ang naramdaman mo nung nasaktan kita!"-Nash-

Nagulat ako. Dahil pala dun kaya sya nagkaganito!

"Shar! Im sorry! Hindi ko sinasadya!"-Nash-

Tumulo ang mga luha nya. Hindi ko na rin napigilan na maiyak.

"Shar! Saktan mo na ako! Sampalin mo ako, basta patawarin mo lang ako Shar!"-Nash-

Pinunasan ko ang mga luha nya.

"Nash! Pinapatawad na kita!"-ako-

Hindi nya na sana naranasan to kung pinatawad ko na sya dati pa. Nagi- guilty ako.

Napangiti sya! At biglang sumigaw!

"Yes!! Salamat Shar! Di mo alam kung ganu ako kasaya!"-Nash-

Niyakap nya ako! Niyakap ko din sya.

Nakakagaan din pala sa loob ang magpatawad. Sincere si Nash kaya pinatawad ko na sya.

"Oo nga pala Nash! Friends na lang tayo ha? May ibabalita nga pala ako sayo!"-ako-

"Oo! Isang malaking katangahan na pinabayaan pa kita mawala sakin Shar! Kung mababalik ko lang pero hindi na! Ano yun?"-Nash-

"Kami na ni Joaquin!"-ako-

Nagulat sya alam ko! Nakita ko rin na nasaktan sya.

"Kahit nabugbog pala ako, wala nang mas sasakit pa sa balita mong yan Shar!"-Nash-

Ngumiti lang ako.

"Sana naman maging masaya kayo ni Joaquin! Alam ko naman na mahal na mahal ka nya e! Nakita ko yun! Alam kong di ka masasaktan sa kanya!"-Nash-

Sana nga!!

-----------------

Weee! Nag eenjoy ako masyado hahaha

Kung gusto nyo po ng NashLene fanfic, read my other story, "Destiny ng NashLene" completed na po yan! :)