My Possessive Fiance (COMPLETED)

Chapter 13

6 years later

"Purple gising na!! Late na tayo!" nainis ako sa ingay na naririnig ko. I hate it!!

"Mom gigising din ako!! I hate you!" masama ang mukhang lumakad ako papunta sa banyo at naligo. Nakakainis ang aga aga. Akala mo maiiwan ng eroplano!

Habang nagbibihis bigla akong kinabahan. I'm nervous as hell!! We are going back to Philippines and that means... Syempre uuwi na kami. There's possibility na makita ko siya. I miss him so much. All about him, I miss it all.

6 years ago, We decided to take mommy and daddy here in America. Mas advance dito ang medical equipment na makakatulong kina mommy. I never had the chance to talk to him dahil madami kaming inaasikaso. Trex come with us for 1 week pero bumalik din siya sa Pilipinas dahil sa kompanya and I have all the responsibilities to mommy and daddy.

He just texted me 5 words.

'Take care. I love you.'

At hindi na yun nasundan ng text but I replied. 'I'm sorry' I tried to forget him and focus to my parents but I just can't get him out of my mind and heart. Hindi ko siya kayang kalimutan na lang basta basta. I don't have any news about him pero umaasa ako na hindi siya makahanap ng iba. I hope to God that he's still inlove with me.

Dito ko pinagpatuloy ang pag-aaral ko at pagkatapos nun I took care of mommy and daddy. Iniwan ko na ang modelling kahit madaming gustong kumuha sakin but I refuse all of them. Last year nagising sila pareho but one month apart. Nauna si daddy magising and that was one of the best part of my life. That day I almost thank God every seconds because of the miracle.

That was the biggest problem that I have ever experience and I was blessed and thankful that I surpass it. Thanks to the man above all.

"Today is Andrei Fecada's Wedding, Prayne. Melissa Frecada invited us kahit daw hindi tayo umabot sa simbahan, kahit sa hotel na tayo dumiretso." nagulat ako sa sinabi ni mommy.

"What?! Ikakasal na si Andrei?! Kay Colleen?" tumango lang si mommy kaya nanlaki ang mata ko.

Wow!! So sila talaga ang nagkatuluyan. I found myself smilling habang nakatingin sa labas ng sasakyan. Yes, nandito na kami sa Pilipinas and I don't know kung bakit kinakabahan ako.

Idinaan lang kami ng sasakyan sa reception ng kasal mabuti at nakadress ako ng maayos kasi naman hindi ko alam na ngayon yung kasal, kaya pala bihis na bihis itong sina mommy at daddy.

Pagod pa ako, kami galing byahe tapos dito ang diretso namin. Haysss. Kailangan ko atang matulog ng maayos mamaya.

Pagpasok namin, napatingin ang ilan sa amin dahil sa nakaupo na sila lahat at may nag-sasalita na sa unahan. Sinalubong naman kami ni Trex,, na niyakap ko ng sobra.

"I miss you."

"I miss you too." iginaya niya kami sa isang table kung nasaan ang mga magulang ni Andrei. Kinamusta agad nila si mommy at daddy kaya hindi ko na sila pinansin. Napatingin ako sa bride at groom na ngayon ay nakangiti sa akin.

'Congrats' ,I mouthed and they say 'thank you'.

They look good together.

Habang nakaupo ay sumandal ako at pumikit. Naramdaman ko ang pagod ko at antok.

"Prayne!!" napalingon ako sa paligid at nahagip ng mata ko si Maris. O.M.G!!! Tumayo ako at lumapit sa table nila. Nandoon si Maris,Cayne, Frenz, Darille, Mika at may katabi si Frenz na babae. Niyakap nila ako isa-isa at nagpakilala ang babae na Rhozel

"How are you Prayne? Okay ka na ba?" tumango ako sa mga tanong nila.

"Mabuti at bumalik ka na." ngumiti ako kay Maris at napansin na nakapuloput ang braso ni Cayne dito.