Hanımefendi✔

"Aile"

Elimdeki poşetlerle eve girerken ayakkabılarımı indirdim. Sonuçta zengin değildik dimi? Ayakkabılarla evi niye kirletelim?

Poşetleri salona koyduktan sonra koltuğa oturdum.Ne konuşacaktı acaba benimle?

Lena da yanıma otururken ona döndüm.Gerçekten merak ediyordum söyleyeceği şeyi kendini taksi de ağlamamak için zor tutmuştu.

"Jungkook sana anlattığım şeyler aramızda kalacak tamam mı? "

"Söz her şey aramızda kalacak"

"Ben eskiden annemle gerçekten iyi anlaşırdım.Birbirimizi severdik, her şeyimizi bilirdik kısaca arkadaş gibiydik sonra bizi terk eden babam geldi. Annem belli etmese de seviyordu onu anlıyordum sonra bir gün evlendiler.Tekrar mutlu oldular hatta küçük bir şirketimiz oldu. Büyüdükçe büyüdü...sonrasın da babam kanser oldu.Şirket iflasın dibine geldi annem ya da ben şirket ile alakalı hiç bir bilgimiz olmadığı için öylece iflasımızı izledik. Babam bir gün hastaneden kaçtı ve eve geldi.Bilmiyordum o zaman neden kaçtığını ya da neden ilk eve geldiğini annem onu hastane kıyafetleriyle gördüğünde tam azarlıyacaktı ki anlamadığım bir anda bana bağırmaya başladı.Sırf ben kızım diye bana bağırdı.Eğer erkek olsaydım şirketi ben devrealabilirdim çünkü hissedarları erkek tarafı alır paylaşılır kadın ise kendi payını alırdı.Bana tam yarım saat boyunca bağırdı.Gıkımı bile çıkarmadım, ağlayamadım bile kendimden nefret ettim. Sonra sinirle bir bıçak aldım ve babamın eline verdim. Madem kızı olduğum için nefret ediyordu öldürseydi o zaman bana batıracaktı inanabiliyor musun? Tam kalbimin üzerine saplayacaktı ki kalp krizi geçirdi ve gözümüzün önünde öldü. Annem ise hep beni suçlu buldu. Sevdiği adam ölmüştü hak veriyordum.Gelen kişilere beni hep erkek olarak tanıttı erkek kıyafetleri giymeye başladım.Bir zaman sonra bıkmaya başladım bende her kız gibi saçımı uzatamıyordum.Daha bir sürü sorunum vardı anneme kendim olmayı söyledim tam 1 hafta ona bu şekilde ısrar ettim ve bir gün yanıma gelerek kolumdan sürükledi.Karanlık bir oda da  penceresi olmayan bir yere götürdü.1 ay kaldım aç, susuz, üzerimde sadece ince bir tshort vardı çok üşümüştüm.1 ayın sonunda beni dışarı attı. Sokakta kaldım ve kendi başımın çaresine baktım.Anlıyor musun şimdi beni? Bana onca zaman bunları yapmışken yanına dahi gitmek istemiyorum."

Gözyaşları bir bir akarken sarıldım ona bu narin ruhu neler yaşamıştı öyle?

Bağrıma bastım

Sıkıca sarmaladım onu

Gözyaşları tshortumü ıslatırken saçına öpücük kondurdum.Bu iğrenç şeyleri yaşamak kimse istemezdi hem hangi anne baba çocuğuna öyle derdi?

Ya caniydi ya da paralarına düşkünlerdi

Yanağına öpücük kondurarak kendime döndürdüm.O güçlü olmalıydı

Güçlü durmalıydı

Her şeye inat güçlü olmalıydı

Çenesini parmağımla tutarken gözlerinin içine baktım.

"Güçlü ol Ji Chan çünkü sen güçlü olmazsan mağdur olan hep sen olursun."

Gözlerine öpücük kondurdum.O ağlamayı haketmiyordu.

Bir daha asla bırakmayacağım gibi sarıldım.Kokusu burnuma dolarken istemsizce ciğerlerime kadar çektim.

İnsanı sarhoş edecek bir kokusu vardı

Saçlarını elimle okşarken ağlaması kesilmişti. Rahatsız olur belki diyerek tam kalkıyordum ki kafası yana düştü.

Uyumuş

Yorgunluktan uyuyakalmıştı

Kucağıma alarak yatak odama götürdüm.

İyi uykular tatlı kız

Yorganı üzerine çektikten sonra kusursuz yüzüne baktım. O her şeyiyle iyiydi

Neredeyse tanıyalı belki 1 ay bile olmamıştı ama o bana güvenerek içini anlattı.Her gününü neredeyse benimle geçirdi

Saçını kulağının arkasına koyarak anlına öpücük kondurdum.Her şeyin iyisini hak ediyordu benim pasaklım

Salona geçerek televizyonu açtım. Evde tek olunca canım sıkılıyordu Ji Chan eve büyük bir neşe gibi düşmüştü.

Telefonumdan Jimin'i arayarak onunla dertleştim, konuştum ve yarın için buluşmaya söz verdik.

Dördümüz yarın çok eğlenecektik

Aklımı dağıtmak amacıyla komik bir film açtım.Fazla düşünceli bir insan değildim az olan düşüncemi de dağıtmak için filme seyredaldım.

Umarım sesten uyanmazsın Ji Chan