Hanımefendi✔

"Cips Kavgası"

Yeni bölüm atacağımı söylemiştim ama atamadım. O yüzden bunun telafisi olarak 2 bölüm birden yayınlayacağım. 22.Bölüm istediğim kadar yorum almasada yinede atıyorum yeni bölümü hadi yine iyisiniz :)

İyi okumalar~

Jungkook'un Ağzından

Ji Chan son turunuda atarken ben yerde oturmuş onu bekliyordum.

Gerçekten hızlı koşmuştu

1 saati çoktan geçmişti ama bayılmaması adına telaşa getirmiyordum onu, saatime tekrar baktıktan sonra ayaklarımı uzattım oturduğum yerde

2 saat boyunca aralıksız oturmuştum ayaklarım feci halde tutulmuştu

Son turunuda bitiren Chan kendini anında yere attı. Terden saçları yüzüne yapışmıştı,giydiği tshort ise her yerini belli edecek şekilde içini gösteriyordu

Hızla yanına giderek yanıma havanın soğuma ihtimaline karşı aldığım ceketi sardım.

"Ne yapıyorsun be sıcaktan patlayacağım!"

Gözlerimle bir kaç yerine imayla gösterdim. Birileri baksa daha mı iyiydi sanki!

Anladığı an gözlerini benden kaçırdı. Gördüğüm kadar görmüştüm zaten

Ceketi iyice sarmalarken kucağıma aldım. Bu bitkin haliyle eve gitmemiz
bir kaç yılı alırdı. Kollarını boynuma sararken aklım bir kaset edasıyla Chan'ın sarhoş olduğu güne gitti.

Beni öptüğü ana

Gözleri ben hariç her yerde geziyordu. Sanırım biraz önceki olayda gerçekten utanmıştı

Eve kadar birbirimizle tek kelime bile etmemiştik,arada sırada bakışlarımız tesadüfen buluşmuştu şu an ise Chan'ı yemek yememesi için tutuyordum.

Zayıflaması lazım kilo alması değil!

"Chan-ah bırak o elindeki cipsi"

"Hayır"

Elindeki cipsle mutfaktan kaçarken arkasından koşmaya başladım. Bu kız 200 tur koşmamış mıydı? Nasıl bu enerjiyle bir daha koşuyordu?

Odamın anahtarını elinde gülerek sallarken kötü bakışlarla ona bakıyordum. Hadi ama birde benimle bu şekilde dalga mı geçiyordu!

Dil çıkartıp odamın kapısını kilitleyecekken kapıyı itip içeri girdim. Bana dil çıkaran dilini kesmezsem var ya ben ne olayım!

"Jeon-ah bak o kadar koştum. Bu da koşmamın ödülü olsun."

"Yersen verdiğin kalorileri yine geri alırsın."

"Lütfen~"

Başımı iki yana sallayarak elindeki cipsi aldım. Yiyemezsin dediysem yiyemezsin

"Davetiyeye 17 gün kaldı. Verebildiğin kadar vermelisin."

Dudak büzmesine aldırmadan elimdeki cipsle odadan çıktım. Şimdi bir güzel televizyon izleyerek yiyeceğim bu cipsi

İçimdeki gülme isteğiyle televizyondan herhangi bir dizi açtım. Elimi cipsin içine daldırarak avuç avuç yemeye başladım. Şu dünyada en güzel aktivitilerden biri kesinlikle televizyon karşısında cips yemektir.

"Jeon-ah en azından yemek yesem?"

Yanıma gelerek cipse uzanmaya başladı. Hadi ama ne uzatıyorsun alt tarafı bu canım cipsi yemeyeceksin

"3 saat sonra yemek yiyeceğiz birlikte"

"Ama ben o saate kadar kesin açlıktan ölürüm."

"Orası beni ilgilendirmez."

Dizimi izlemeye devam ederek cipsi kafaya diktim. Zaten bitmişti

Cips poşetinide yana atarak geri yaslandım. Dizinin en güzel yerindeydim birazdan adam katili öldürecekti

Gerilim biraz daha arttıkça heyecanla bakıyordum televizyona ta ki televizyon kapanana kadar

"Ben yemek yiyemiyorsam sende televizyon izleyemezsin"

Yerimden bir hışımla kalkıp elindeki fişi aldım. Dizinin en güzel yerinde kapatmıştı birde!

"Şantelleride kapattığımı söylemiş miydim?"

Tanrım...bu kız gerçekten beni delirtecek!

"3 saat sonra izlersin Jeon-ah"

Dişlerim sıkmaktan ağrırken koltuğa oturdum. Madem benimle oyun oynuyorsun kuralına göre oynamak gerekirdi.

"Bu arada Chan-ah

Bakışları bana dönerken içimde yine o his oluyordu. Nedensiz yere heyecanlanıyordum, sanki içimde sönmeyen alevler yanıyordu

"Yarın ek olarak hem koşu yapacaksın hemde beraber spor salonuna gideceğiz."

"Sen var ya sen çok pisliksin! Öldürmek mi istiyorsun beni!"

Anlık çemkirmeye başlamasıyla kulaklarımı tutma gereği duydum. İnsanı sağır edebilecek potansiyele sahipti

"Bana herhangi birşey olursa annem kılıklıdan para alabileceğini zannedebiliyor musun?"

"Peki sen tüm yetkilerin bende olduğunu biliyor musun?"

"Ufff!"

Yanımdan giderken güldüm. İşte böyle benim dediklerimi yapmalıydı

Bir sonraki bölümde görüşürük aşkuşlarım💜