Misanthrope: When a Badass Breaks the Rule (S L O W U P D A T E)

CHAPTER 34 Fun

Napagpasyahan nila na magligalig muna bago kami umalis mamayang madaling araw.

Kanina pa dapat sila nagpapatay ng oras pero alam nilang hindi ako magigising ng maaga kaya naman ngayon palang kami nagiikot ikot.

Hindi naman talaga ako natulog kagabi, hindi ako makatulog. Hindi din ako masyadong kinukulit ni Mon dahil napansin sigurong wala ako sa hulog.

I need to stay quite and peaceful para hindi ako mag amok ng gulo. Hindi ko gusto ang nararamdaman ko ngayon dahil ako mismo ay hindi alam kung ano yun.

Am I angry? Dahil patay na pala ang taong gusto kong patayin?

Am I happy? Dahil nahanap ko na siya at pwede akong bumawi sa pamilya niya?

Am I relieved? Dahil hindi ko na kailangang saktan si Mon kapag pinatay ko ang tito niya?

Or Am I sad dahil sa dinami dami ng tao ay bakit kamag anak pa ng taong gustong gusto kong protektahan ang dahilan ng galit sa puso ko?

Wala akong magawa kundi mahigpit na ikuyom ang mga palad ko kapag naiisip ko ang bagay na yan.

Parang pwedeng pwedeng ipamukha ni lolo sakin na tama siya. Na mali ang magbigay ng tiwala. Tang'na.

I've been planning to kill that son of a bitch with the most heartless way. I've been preparing myself to make that bastard feel what I felt during that ambush. I've been dedicating my days to gain more reasons to end his life without even a bit of mercy but it turns out to be hell on my part.

Nanatiling nasa harap ko si Mon at nauuna naman sila Scarlet sa harap ni Mon.

I look at his back. If I could just grab your hands now and together, let's runaway from everything that's hindering our love story, I would do it in a snap. I would do it in a heartbeat.

Malakas akong bumuntong hininga bago sumabay kay Mon sa paglalakad at nginitian ko nalang siya ng binalot ng pagtataka ang mukha niya.

"Let's have some fun before we rock this damn world." Pabiro kong sabi kaya ngumiti naman na siya ng malapad kahit na halata naman na ang dami niyang gustong itanong at klaruhin.

Hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming tumakbo papunta sa game station. Sumunod naman samin yung mga isip bata na dumiretso agad dun sa claw machine. Hindi ba nila alam na kailangan munang bumili ng token?

Tss. Pustahan may mas badtrip na sakin bago kami lumabas dito.

Mukhang hindi nga alam nung mga hunghang dahil napakarami ng binili ni Mon at inabot sa kakambal niyang pinagsisipa na yung machine.

Geez.

"Dun muna tayo sa car race pretty, papasikat muna ako sayo. Hehehe." Nakangising sabi ni Mon tsaka hinila nanaman ako sa sinasabi niyang 'expertise' niya.

Umupo naman din ako sa tabi niya at nginisihan lang siya.

"Kilala mo ba talaga ako?" Nakangisi ko pang hamon sakanya dahil prenteng prente lang siyang nakaupo at nakahawak sa manibela.

"Oo naman pretty. I know about your favorites and dislikes, your mood swings, your craziness and your bad temper when triggered." Natatawa niya pang sabi na parang may naalalang kabalbalan ko noon.

"Suki ka sa detention noong junior years mo, mas madaming records si Scarlet pero mas mabibigat yung punishments mo. You punched every elite students in your school that got into your nerves." Proud niyang kwento na parang siya ang living biography ko.

"E bakit hindi mo alam yung mga dagok ko sa buhay?" Panghahamon ko sakanya kaya unti unting nabura ang ngiti niya.

"Father hid it from me. If only I was there, hindi sana ganito kasakit sayo lahat ng masasamang nangyari." Malungkot niyang sabi kaya nagkunwari ko nalang siyang tinapik sa dibdib tsaka siya nginusuan na ikinatawa niya naman.