Eclipse ☾ // R. Lupin lovestory

02 - Sorting ceremony

"U bent zeker miss Smith?" Vraagt een streng uitziende vrouw aan mij. Ze heeft haar haar naar achteren in een strakke knot en haar ogen zitten achter een paar halfmaan-vormingen glazen.
Voorzichtig knik ik... zit ik nu al in de problemen? Wat heb ik überhaupt misdaan? We zijn net pas aangekomen!

"Volgt u mij maar." zegt ze en gehoorzaam volg ik haar. We komen aan bij een groepje jonge kinderen, van een jaar of elf gok ik. Eerstejaars, neem ik aan.

De vrouw gebaart dat we stil moeten zijn. Het duurt even, maar zodra iedereen stil is, begint ze aan haar verhaal.

"Welkom op Hogwarts allemaal! Zometeen gaat het feestmaal beginnen, maar voordat jullie plaatsnemen worden jullie gesorteerd in jullie afdeling. De sortering is een hele belangrijke ceremonie en zolang je hier op school zit behandel je je afdeling als je familie, je zult lessen volgen met de rest van de afdeling, je slaapt in je afdelingsslaapzalen en spendeert vrije tijd in je common room."

Verscheidene leerlingen kijken elkaar eventjes aan. "De vier afdelingen heten: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw en Slytherin. Elke afdeling heeft zijn eigen nobele geschiedenis en beroemde tovenaars en heksen. Zolang je hier op Hogwarts zit leveren goede daden punten op, met overtredingen worden punten afgetrokken. Aan het einde van het jaar, zal de afdeling met de meeste punten beloond worden met de huisbeker, een enorme eer. De sorting ceremony zal over een paar minuten plaatsvinden in de aanwezigheid van de hele school."

Er valt een dodelijke stilte, terwijl de vrouw iedereen één voor één aankijkt.

"Ik kom terug zodra we klaar voor jullie zijn." na dat gezegd te hebben verlaat ze de ruimte. Ik voel me eerlijk gezegd best wel ongemakkelijk tussen al deze jonge kinderen. Een vijftien jarige tussen alleen maar elfjarige, wat fijn weer.

Het helpt ook niet echt dat ze me allemaal even raar aanstaren.

"Valt er wat te zien?" vraag ik geïrriteerd, snel kijken ze weg. De vrouw komt weer tevoorschijn.

"Loop maar met me mee." zegt ze tegen de groep en we lopen allemaal stil achter haar aan.

Ze opent een enorme deur en we lopen een zaal binnen, propvol met leerlingen.

De zaal wordt verlicht door duizenden kaarsjes die zweven en de plafond lijkt net de buitenlucht, het is een mooi gezicht.

De vrouw haalt een krukje tevoorschijn met daarop een oude hoed.

                          * * *

De zenuwen gieren door mijn lijf. Ik kijk toe hoe verschillende leerlingen ingedeeld worden.

"Slytherin!" roept de hoef. Het meisje genaamd Melanie Siemens springt van het krukje en rent naar de meest linkse tafel.

"Smith, Charlotte!" klinkt dan. Meteen voel ik mijn wangen gloeien.

Mijn haar krijgt een wat lichtere kleur, waardoor het nu meer op blond lijkt. Het komt door de zenuwen, als ik zenuwachtig ben wordt het soms blond. Het gebeurt niet vaak, maar de zenuwen op dit moment zijn onbeschrijfelijk. Het zijn ongeveer 1000 leerlingen die me allemaal aanstaren.
De vrouw kijkt me afwachtend aan, waardoor ik niet de tijd neem om het terug te veranderen.

Ik loop zenuwachtig naar de kruk toe. De vrouw zet de hoed op mijn hoofd en het valt voor me ogen, waardoor ik allemaal maar zwart zie.

"Mmh." mompelt de hoed in m'n oor. "Moed, loyaliteit... een stel hersenen... Hufflepuff zou goed passen, maar Gryffindor ook... moeilijk."

Het blijft even stil, alsof hij aan het nadenken is. Het is ongemakkelijk, aangezien ik niks kan zien, maar ik voel de honderden ogen desondanks toch in me prikken.