Eclipse ☾ // R. Lupin lovestory

27 - promise

Ik open mijn ogen, maar door het licht sluit ik ze weer snel. Een tweede poging dan maar, weer open ik mijn ogen en dit keer blijven ze open. Waar ben ik precies? Ik kijk verward om me heen, de ziekenzaal. Waarom lig ik hier? Ik voel een steek in mijn wang en voet. Oh ja, dat.

'Je bent wakker' zucht Remus.
Ik kijk verschrikt op, ik wist niet eens dat hij hier was.

'Oh hey' mompel ik en ik draai me om op mijn zij. Ik bereid me alvast voor op de preek die ik sowieso krijg en het moment dat Remus het met me uitmaakt.

'Hoe haal je het in je hoofd om naar de shrieking shack te gaan, je wist dat ik daar ging transformeren' begint Remus woedend. 'Ik heb je vaak genoeg verteld hoe gevaarlijk het is en ik had beter van je verwacht. Ik dacht dat je slim was'

'Het spijt me oké! Ik dacht niet na, ik was bezorgd om je en zonder na te denken liep ik daarnaartoe.' verontschuldig ik me. 'Ik snap het als je het uitmaakt en nooit meer met me om wilt gaan'

'Ben je gek? Ik ben boos op je, maar dat betekent niet dat ik meteen niet meer met je om wilt gaan' antwoordt Remus. 'Als je maar wel belooft nóóit meer zo iets doms te doen'

'Beloofd' antwoordt ik, met een kleine glimlach. Vanaf de ingang van de ziekenzaal klonk een hard kabaal.

'Goedemorgennnn!' schreeuwt James terwijl hij de deur openslaat. Zijn ogen glijden naar onze bedjes en hij, Sirius en Peter komen op ons af gesprint. 'Hallo' grijnst hij.

'Moesten jullie nou met zulke lawaai binnenkomen?' vraag ik geërgerd.

'Eigenlijk wel ja, maar hoe gaat het met je? Doet je wang en voet nog pijn?' vraagt Sirius bezorgd.

'Het gaat prima' antwoordt ik snel, mijn wang brandt nog steeds en ik weet zeker dat ik niet kan lopen, maar dat zijn details.

'Je liet ons wel schrikken, het is dat Padfoot en ik er waren om je te redden, anders waren we hier nu je begrafenis aan het regelen' zegt James.

'Wrijf maar lekker in hoe dom ik ben geweest hè' antwoordt ik. 'Wanneer mag ik eigenlijk weg?'

'I don't know, ik zal Madame Pomfrey wel even halen' zegt Peter en hij sprint -hoever je het sprinten kan noemen- ervandoor.

'Ah je bent wakker' zegt Madame Pomfrey die samen met Peter naar ons toe komt gelopen. 'Jij en Lupin mogen gaan, maar jij moet wel op krukken lopen, je moet zo rustig mogelijk aan doen en niet teveel lopen' zegt ze dan en ze haalt de krukken tevoorschijn. Het is iets Muggle-achtigs, ik ken het al aangezien ik halfbloed ben.
'Weet je hoe dit werkt?' vraagt ze, waarop ik knik. Ze overhandigd mij de krukken en met een bedankje verlaten James, Remus, Sirius, Peter en ik de ziekenzaal.

'Jongens niet zo snel!' roep ik terwijl ik op mij aller snelst -wat niet heel snel is- achter hun aan probeer te rennen.

'Schiet gewoon op, joh!' Roept James terug. Lekkere opmerking, James...

'Oh ja, probeer jij maar eens met deze rot dingen te lopen' antwoordt geïrriteerd terug.

                           ~

Zodat we de great hall binnen komen, krijg ik gelijk een aantal bezorgde blikken, van zowel leraren als leerlingen. Proberend de blikken te negeren strompel ik naar de gryffindor tafel.

'Ik vind dit maar helemaal niks' mopper ik en ik gooi de krukken aan de kant.

'Beter dit dan nog steeds in de ziekenzaal liggen toch?' vraagt Remus. Ik geef hem een verveelde blik en begin aan mijn ontbijt.

                           ~

'We zijn nu toch klaar met alle lessen?' vraag ik.

'Jep, dus... wat gaan we nu doen?' vraagt James.

'We moeten nog een Herbology verslag maken, weet je nog' antwoordt Remus.

'Laat hun nou maar, je verwacht toch niet dat hún van plan zijn om ook maar íets te doen?' vraag ik.

'Wij doen soms heus wel wat!' schreeuwt Sirius verontwaardigd.

'En probeer het nu nog eens te zeggen, zonder te liegen' antwoordt ik. 'Precies' zeg ik, nadat ik geen antwoordt heb gekregen en ik trek Remus mee naar de bibliotheek.

                             ~

'Yes! Eindelijk klaar' roep ik opgelucht, waardoor ik een geïrriteerde blik van Madame Rommela en een aantal leerlingen die aan het studeren krijg.

'Laten we terug gaan naar de jongens' zegt Remus en hij klapt zijn boek dicht.

Net wanneer we op willen staan komen de jongens de bieb binnen gestormd. 'Hey Reem, hey Charlie' zegt Sirius.

'Oh het, we wilden juist net naar jullie gaan' glimlach ik.

'Wij waren net naar jullie opzoek' antwoordt James.

'Oh nee, wat willen jullie nou weer?' vraagt Remus met een opgetrokken wenkbrauw.

'Niks bijzonders, we willen jullie verslag alleen overschrijven...' antwoordt James nonchalant,

'Ja daagg, maak het zelf maar, jullie schrijven het elke keer al over' zeg ik en ik wil alweer weg lopen.

'Charlie, alsjeblieft! Morgen is de inleverdatum al en we hebben nog niks, nada, nopes'

Ik draai me om, om het smekende gezicht van de drie jongens te zien. Shit, daar hebben ze me altijd, ik kan daar niet tegen. 'Oké best' zucht ik geïrriteerd en ik gooi het verslag van Remus en mij naar hun toe.

                            ~

Samen met Tess, Lils, en Mar loop ik naar de great hall voor het dinner, oftewel het beste moment van de dag. Het gaat nu alleen wel moeilijker dan normaal, door die krukken. 'Gaat het wel met die krukken?' vraagt Lily.

'Het is niet het meest fijne, maar het gaat wel' antwoordt ik luchtig en ik strompel gewoon verder. 'Het test in ieder geval wel je armspieren' grap ik.

                           ~

Na een twintig minuten -terwijl we er normaal zo'n tien minuten over doen- komen we eindelijk bij de great hall aan. We zijn aan de late kant, waardoor we wat blikken krijgen, maar die negerend lopen we door naar de gryffindor tafel en daar aangekomen stort ik me op het overheerlijke eten, terwijl ik tegen de andere druk loop te kletsen en zo.