Eclipse ☾ // R. Lupin lovestory

19 - Relationship

Hand in hand lopen we naar de common room. "Pauwenveer" zeg ik vrolijk en het portret gat zwaait open. Ik klim eerst naar binnen en Remus komt erachteraan. We zijn op weg om het nieuws te vertellen en ik ben doodzenuwachtig. "Weten de jongens het eigenlijk al, van jouw probleem?" vraag ik zacht zodat niemand anders ons kan horen. "Ja, ze zijn faunaten, dus ze brengen me gezelschap elke keer" antwoordt Remus. Ik kijk hem aan, "ik wil ook mee, ik wil je ook helpen" zeur ik, maar ik kan het antwoordt al raden. "Absoluut niet" "en waarom niet?" vraag ik eigenwijs. "Ik wil niet dat jij met zoiets gevaarlijks gaat meedoen" antwoordt hij. Ik kijk hem boos aan, maar ik begrijp hem wel, denk ik. Remus is altijd zo bezorg, wat ik eigenlijk wel een aantrekkelijk factor vind. "Oké dan, omdat het van jou niet mag" zeg ik en we lopen verder. "We gaan het de jongens eerst vertellen" zegt Remus en ik stem in. We lopen de trap richting de jongensslaapzaal op en gelukkig zitten de jongens daar. "Raad eens!" roep ik en ik loop naar binnen. "Wat?" vraagt James verward. "Ik en Remus zijn samen!" roep ik blij en de jongens gaan rechtovereind zitten. "Ik geloof jullie niet" zegt James met een nare grijns. Sirius die doorheeft wat James wilt gaat er op in, "ja ik ook niet, bewijs het" zegt hij en ik kijk hem verward aan, "hoe wil je zo iets bewijzen?" "Zoen elkaar" roepen de twee jongens tegelijk. "Gaat niet gebeuren" antwoorden Remus en ik ook tegelijk. "Pff, dan is het niet echt" zegt Sirius en ik rol met mijn ogen. "Kinderachtig gedoe" zucht ik en ik plof bij Remus op zijn bed. Remus slaat zijn armen om me heen en in deze houden praten we met de jongens.

Na een tijdje spring ik op en ik trek Remus ook van het bed af. "We gaan naar de meiden, daaggg" zeg ik en ik trek Remus naar de uitgang. "Ik heb geleerd om zelfstandig te kunnen lopen, hoor" lacht hij, waardoor ik hem los laat. "Echt? Dat wist ik niet" antwoord ik sarcastisch.

"We hebben wel een klein probleem" zegt Remus als we bij de trap van de meisjesslaapzaal staan. "Spring op mijn rug" beveel ik. "Dacht het even niet" antwoordt Remus vrijwel direct. "Wat is jouw briljante idee om boven te kamen dan?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. Het blijft even stil, "precies die heb je niet, dus spring op mijn rug" zeg ik en ik draai me zodat mijn rug voor Remus staat. Remus springt na een tijdje gemompel er eindelijk op en zo gaan we onhandig omhoog.

"En nu van mijn rug af dikzak" zeg ik als we eindelijk boven zijn. "Hé! Ik ben niet dik" roept Remus, dus steek ik mijn tong uit. Ik open de deur van de meisjesslaapkamer en gelukkig zitten alle meiden daar, Remus bleef nog even in de gang wachten voor het geval de meiden zich aan het aankleden zijn of zoiets. "Hey Charlie, hoe was het bij Remus" vraagt Lily vrijwel direct en ik tover een glimlach op mijn gezicht. "Betekent dat dat het goed ging?" vraagt Alice, vragend over mijn glimlach. "Beter dan goed zelfs" antwoordt ik en ik spring nog net niet in de lucht. Ik loop de gang op en duw Remus naar binnen. De meiden kijken me even raar aan. "We zijn samen!" roep ik blij. De meiden springen op van hun bed, "ik wist het!" roept Lily. De meiden zijn bijna nog blijer dan wijzelf.

"Wie heeft wie gevraagd?" vraagt Marlene, als we allemaal weer rustig op de bedden zitten. "Remus heeft mij gevraagd" antwoord ik en ik glimlach naar Remus, die terug glimlacht. "Schattig" zegt Tessa. "Maar ja, er is over een kwartier eten, dus beter gaan we naar de grote zaal" onderbreek ik de gezelligheid en ik spring op. Bij mij gaat eten boven alles.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een week geleden is het geleden, dat ik en Remus officieel wat hebben. De jongens noemen ons steeds Charus. Ik haat het echt als ze die ship naam gebruiken, maar oké. Remus is nu echt super lief tegen me en ik hou echt zielsveel van hem. "Je denkt weer aan hem" grinnikt Alice. "Hoe weet je dat nou weer?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Omdat je lacht als je aan hem denkt" zegt Tessa, nog voor Alice kan antwoorden. "Precies" zucht Alice. "Hij is gewoon geweldig" antwoord ik met een verliefde zucht, waardoor de meiden moeten grinniken. "Wat gaan jullie vandaag doen?" vraagt Marlene, die net de badkamer uit komt. "Ik met Frank huiswerk maken" antwoordt Alice. "Jaja, 'huiswerk maken', ik geloof het meteen" grijnst Tessa, waardoor ze een kussen tegen haar hoofd kreeg gesmeten. "Ik ga leren voor de potions toets" zegt Lily. "Ik ga niks doen" antwoord ik triest. "Ik ook niet" antwoorden Marlene en Tessa tegelijk, waardoor ze moeten lachen. "Gezellig met z'n drieën vervelen dan maar" grijns ik en ik loop de badkamer in. Nog geen vijf minuten later kom helemaal klaar gemaakt en wel, de kamer weer ingelopen. "Hoe doe je dat toch zo snel?" vraagt Marlene die er zelf altijd een halfuur over doet. "Mijn grootste geheim, niet je hele gezicht insmeren met make-up" antwoord ik met een grijns. Ik doe vrijwel geen make-up op, op misschien wat mascara na.

"Het is vreselijk" zegt Lily plots en ze slaat een hand voor haar mond. "Wat?" vragen wij bezorgd. "You-Know-Who krijgt steeds meer volgers en blijft maar Muggles vermoorden" antwoordt Lily en ze draait de krant naar ons toe. In de ochtendprofeet wordt alles verteld over You-Know-Who, ik vindt het onzin, hij heet Voldemort, mensen moeten niet zo bang voor hem zijn, want dan winnen we de oorlog natuurlijk nooit. Er komt een oorlog, dat weet ik zeker, er is al een oorlog, maar er komt sowieso een oorlog waar ook wij in mee moeten vechten. "Het komt vast wel goed met je familie" zeg ik tegen Lily. Ik weet waar ze aan denkt, ze denkt dat haar familie ook uitgemoord zou worden. "Ik hoop het" zucht ze. "En anders heb je mij" zegt James vrolijk. "Wees een keer niet zo egoïst" roept Lily boos en ze stamt de great hall uit. "Lekker gedaan James" zeg ik droog. "Wat doe ik nou weer verkeerd?" vraagt James met zijn domme kop. "Ze is hartstikke bang dat haar familie vermoord wordt en jij probeert haar een beetje te versieren, niet cool man" antwoord ik en ik sta ook op.

"Ik wil geen oorlog" zeg ik mistroostig. "Er komt geen oorlog" antwoordt Sirius. "Er is al oorlog, alleen niet hier" antwoordt Remus. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. "Cute" zegt James, waardoor ik een kussen naar zijn hoofd gooi. "Er komt een tijd dat ook wij tegen hem moeten vechten" zeg ik. "En we gaan winnen" antwoordt James zelfverzekerd. "Dat hoop je dan maar" zegt Remus. "Kunnen we misschien over iets gezelligs praten, inplaats van oorlog?" vraagt Sirius. "Zoals?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Ja, weet ik veel, pranks of zoiets" antwoordt hij, waardoor ik lachend met mijn ogen rol, "is dat het enige waar je de hele dag aan denkt? Je hebt het altijd over pranks" "nee, maar ik heb gewoon geen zin om me zorgen te maken over een of andere gappie die mensen vermoord" antwoordt Sirius. "Het is niet 'een of andere gappie', het is You Know Who" zegt Remus. "Voldemort" verbeter ik hem, waardoor ze geschokt naar me kijken. "Wat? Durven zelfs jullie zijn naam niet uit te spreken?" vraag ik verbaasd. Even is het stil, blijkbaar durven ze het inderdaad niet, "watjes" mompel ik zacht.