Eclipse ☾ // R. Lupin lovestory

30 - Luck

Tessa had me al gewaarschuwd en ik was te dom om te luisteren. Kijk waar ik nu ben: het kantoor van McGonagall. Klaar om straf te krijgen en naar een andere school gestuurd te worden. 'Neem maar plaats' zegt McGonagall en ze wijst naar de stoelen voor haar bureau. Gehoorzaam nemen we plek op de stoelen en McGonagall zelf neemt plek aan het bureau. 'Oké, jullie snappen zeker zelf ook wel waarom we hier zijn?' vraagt McGonagall.

'Tuurlijk we komen hier zowat elke dag' antwoordt James, alsof het leuk is. 'Ons dagelijkse preek uurtje.'

Wat een idioot. McGonagall zucht diep. 'Precies ja...dat.' mompelt ze. 'Maar waarom moeten jullie je altijd gedragen en miss Smith, waarom doet u hier aan mee? Ik had beter van u verwacht'

Nu zucht ik diep en begin ik mijn levensverhaal. 'Nou ziet u mevrouw, ik ben van mijn vorige school gehaald, maar niet voor niks. Ik misdroeg me altijd en haalde dagelijks pranks uit. Mijn ouders werden boos en stuurde me naar een andere school, in de hoop dat ik me "prank leven" achter me zou laten. Ik probeerde het ook goed te doen, echt, want anders zou ik weer van school gehaald worden, maar toen ik bevriend werd met de jongens ging alles fout'

McGonagall kijkt me geschokt aan. 'Dat had ik niet verwacht'

'Niemand verwacht dat van onze brave meid' grijnst Sirius, waardoor ik hem een mep geef.

'Maar ik zal jullie ouders een brief schrijven en jullie moeten jullie troep opruimen' zegt McGonagall. Ik verstijf meteen.

'Professor alsjeblief, stuur mijn ouders geen brief! Ik wil niet weer naar een andere school, ik wil niet nieuwe vrienden maken, ik heb het fijn op deze school' roep ik en de tranen staan me nader dan het lachen.

'Professor, kunt u voor één keer een uitzondering maken? Schrijf onze ouders, maar alstublieft niet die van Charlotte.' Probeert Remus.

McGonagall zucht diep. 'Oké, maar alleen als miss Smith belooft geen "pranks" meer uit te halen'

'Beloofd'

'En nu snel jullie troep op ruimen' zegt ze.

'Danku wel Professor!' Zeg ik nog snel dankbaar en samen met de jongens verlaat ik het kantoortje.

~

'Waarom heb jij altíjd geluk?' vraagt James jaloers.

'Ja man... ik heb echt altijd geluk. Daarom moest ik vorig jaar naar een andere school' antwoordt sarcastisch. James kijkt me verward aan, maar gaat er niet verder op in.

'Hoe laat is het eigenlijk?' vraagt Peter.

Ik kijk op mijn horloge. 'Half zes. Beter schieten we op anders missen we het dinner' zeg ik en met snelle passen lopen we verder naar de lerarenkamer.

~

De lerarenkamer zag het er dezelfde uit als dat we het verlaten hadden. Halve muren roze geverfd, kwasten en verfpotten op de grond. Het enige verschil is dat professor Binns er nu zit/zweeft. 'Sorry voor het ongemak professor, maar zou u alstublieft weg willen, we moeten hier namelijk opruimen' zeg ik en zonder een word te zeggen zweeft de professor weg.

'Oké aan het werk' zegt Remus en hij haalt zijn wand tevoorschijn.

James, Sirius en Peter kijken hem vragend aan. 'Hebben we geen schoonmaak spullen nodig?' vraagt Sirius.

Ik geef mezelf een face Palm. 'Zijn jullie nou wizards of niet?' vraag ik en ik haal ook mijn wand tevoorschijn. Remus en ik spreken beide een aantal spells uit en na een kwartier is de ruimte helemaal zoals het eerst was, saai dus. Al die tijd hebben James, Sirius en Peter gefascineerd toegekeken. 'Stop met staren en laten we gaan' zucht ik en ik trek ze mee naar buiten.

~

'En, hoe ging het?' vraagt Tessa. Ik plof naast haar neer.

'Wat heb ik gemist? Hoe ging wat?' vraagt Lily nieuwsgierig.

'De jongens en ik hebben weer een prank uitgehaald en het ging slecht. McGonagall kwam binnen toen we bezig waren, dus verscholen we ons in de kast, maar door James en Sirius zijn we eruit gevallen, recht voor McGonagall's gezicht.'

'Dus jullie zijn...uit de kast gekomen?!' proest Marlene uit. Ik kijk haar geïrriteerd aan.

'En? Hoe eindigde het?' vraagt Lily bezorgd, Marlenes grap negerend.

'Nou, McGonagall nam ons mee naar haar kantoor, waar ze tegen ons ging praten en ik legde haar uit over mijn "prank bestaan." Ze zei dat ze onze ouders een uil zou sturen, maar ik smeekte haar om het niet te doen. Eigenlijk door Remus heeft ze besloten om het niet te doen, maar ik moest wel beloven om geen pranks meer uit te halen en verder moesten we onze eigen troep weer ongedaan maken' leg ik uit.

'Wat was de grap eigenlijk?' vraagt Alice, die zich bij het gesprek heeft gemengd.

'We gingen de lerarenkamer roze verven' antwoordt James trots.

'Je mag blij zijn dat McGonagall je vrij heeft laten gaan, ik denk dat ze dat niet nog een keer zal doen' zegt Lily, met als stille hint dat ik écht niet meer pranks uit moet halen.

'Rustig Lils, ik heb belooft het niet meer te doen, dus dan doe ik het niet' antwoordt ik. 'Ik hou me heus wel aan m'n beloftes hoor.'

'Ik hoop het maar' antwoordt ze en ze draait zich van me weg, om te kunnen praten met andere Gryffindors. Ik draai me ook weg en richt mezelf op het eten dat voor me staat en begin het langzaam op te eten.

~

Na een tijdje ben ik klaar met m'n eten op te eten en wacht ik geduldig tot de rest ook klaar is. 'Ja, klaar?' vraag ik verveeld aan de rest.
De andere knikken en dus staan we op en lopen we terug richting de common room. We blijven nog een tijdje op, totdat ik moe word. 'Ik denk dat ik maar naar bed ga' zeg ik gapend ik maak me los uit Remus's knuffel.

'Ik ga ook' zegt Lily, dus zegen we snel "welterusten" en lopen we met z'n tweeën naar de dormitory. Lily en ik praten nog wat over van alles en nog wat, totdat de slaap me te pakken krijg en ik in een vredige, diepe slaap val.