anonim//beste

chapter 9

ekranda beliren jenerik yazısıyla beraber film bitti .neredeyse arkamı dönüyordum ki anonim in elleri kafamı önüme çevirdi

"ay çok özür dilerim bian unuttum ben "

"önemli değil bu gün çok özeldi benim için beste . çok teşekkür ederim"

bandanayı tekrar gözlerime bağladı ve yerinden kalkarak yanıma geldi . elimden tuttu ve tekrar arabaya döndük .

"hazır ol beste seni kucağıma alıyorum"

beni kucağına aldı ve koltuğa bıraktı.

yirmi dakiklalık bir yolculuğun ardından arabayı tekrar park etti. kapımı açıp inmeme yardım etti 

" görüşürüz güzelim "

"görüşürüz anonim "

aniden aklıma gelen şeyle anonime döndüm daha arabaya binmemişti.

"anonim bekle . bir ipucu daha istiyorum"

" saçlarım açık kumral"

gülümseyerek anonimin olduğunu düşündüğüm yere doğru uzandım ve sarıldım . içimdeki his farklıydı 

" be - beste ben ... gitmeliyim ve seni çok seviyorum"

" grüşürüz anonim "

gülümseyerek arabanın motor sesini dinledim .gözlerimdeki bandanayı çekip tekrar gözümün ışığa alışmasını bekledim . bir süre boş sokağı izleyip eve girdim ve odama çıkıp kendimi yatağa attım . 

uzun zamandır günlük yazmaya değer bir olay yaşamamıştım ama artık elimde unutmayı asla istemeyeceğim bir sürü olay vardı . çekmeceden siyah kapaklı defteri çıkarıp yazmaya başladım.

anonimden 

beste ışıklarını çoktan söndürmüş yatmıştı. 

bugün yatığı şey aklımdan silinmiyordu. kendi isteğiyle bana sarılmıştı beni kabulleniyordu . hatta günlüğüne benimle alakalı birşeyler yazmıştı.

bunun beste için önemini biliyordum ve bu beni umutlandırıyordu . biliyorum bir gün o da beni böyle sevicek . o benim tek aşkım.

balkon kapısından geçip odaya girdim dışarıdaki soğuk havadan sonra içerisinin sıcaklığı çok iyi gelmişti.

yatağın yanına bıraktığı defteri alıp bu gün yazdıklarını okumaya başladım. 

bu gün anonim ile beraber sinemaya gittik . hayatımda daha önce hiç denemediğim bir deneyimdi haliyle . gözüm kapalıydı başta ne kadar ona güvenemesem de şuan biraz daha rahatım işin sonu her ne olacaksa olsun . şuan mutlu hissediyorum tabii içimde anlamlandıramadığın duygularda var ama . kabul edersem anonim yavaş yavaş hayatımda yer almaya başlıyo. belki onu sevebilirim.

okuduğum şeylerle kalbim atmayı bırakıcakmışcasına çırpıyordu. itiraf etmiş kendisine . beni kabullenmiş .

aşağı kata indim  ve salona gidip elimdeki poşeti tekli koltuğa bıraktım tekrar yukarı çıkıp bir süre daha besteyi izledim. o kadar  güzeldi ki . yanındaki boşluk adeta benim gelip oraya yatmam için vardı.

birkaç dakikalığına yanına uzanmaya karar verdim ve bestenin yanına uzandım. o kadar heyecanlıydım ki bunca zaman onu sadece uzaktan izleye biliyordum . şimdiyse o beni hayatına almıştı 

**********************

fazla duygusallığa giriş yapıverdim inaın nasıl oldu bende anlayamadım ama hiç besteye göre değil o yüzden bu kısmı burda kesiyorum 

hepinize öpücükler ( samimiyetsiz miyim ben)