KarAşk

{26.bölüm}

...

Her şey çok hızlı olmuştu...

Beni aramıştı , yanına gelmemi istemişti , ben ise reddetmiştim . Beni zorla yanına getiremeyeceğini sanıyordum oysa ki... Ama o dediğini yapmış , beni yanına getirtmişti ve kalbim de derin bir yara oluşacak , o hançer gibi sözlerini kalbime hiç acımadan vurmuştu .

...

Kaç saat geçmişti , gelmemişti , dediğini yapamamıştı işte . Beni almaya cesaret edememişti .

Dalgın dalgın odanın duvarını izlerken , şeyi düşünüyordum , bizi... Oğuz ile bizi . Bugün çalışan kız 'eşiniz mi ?' diye sorduğunda , Oğuz 'inşallah o da olacak' demişti . Sahi biz evlenebilecek miydik ? Şu koskocaman dünyada , bize ayrılan bir mutlu son var mıydı gerçekten ? Umarım vardır... Onun gözlerini , gözlerimden ayırmadan , sonsuza dek geçireceğim bir hayatım vardır .

Evlensek nasıl olurdu acaba ?

"Eylem SOYKAN ."

"Hani yakışmadı da değil ." dedim kendi kendime ve gülümsedim .

Çıkış saatinin geldiğini fark edince çantamı topladım ve montumu giydim . Oğuz'u odada olmadığını fark edince aşağı indim ve Oğuz'u aradım .

"Kahramanım , nerdesiniz ?" dedim , karşımda olmadığı halde gülerek .

"Bir şirkette toplantıdaydım prensesim ." dedi .

Prensesim , bana prensesim demişti !

"Ben eve gidiyorum ." dedim .

"Bir şoför ayarlama mı ister misin ?" dedi .

"Hayır , biraz yürüsem iyi olur ."

"Peki . Dikkat et ."

"Görüşürüz ." dedim ve telefonu kapatıp , yürümeye başladım .

Yürürken sahil de boş bir bank görünce oturdum ve gözlerimi kapatıp , derin bir nefes aldım .

Tam o sırada ağzımı bir el tuttu ve bir an da beni sürüklemeye başladı , tepinmem ve haykırışlarım yetmiyor , beni sürükleyen adam durmuyordu . Ve bir arabaya attı .

...

Arabada bağlanan gözlerimi açtıklarında , boş bir fabrikanın önündeydim , ellerim bağlı ve bir sandalyeye oturtulmuştum .

Bağırmaya başladım ,

"Ne istiyorsunuz benden !"

"Bırakın lan beni !"

"Kimsiniz siz ya !" diye bağırıyordum ama önümdeki adamlar tınlamıyorlardı bile .

Arkamdan ayak sesleri gelmeye başladığında arkamı dönmeye çalışmıştım ama becerememiştim .

"Güzelim..." diye bir ses geldiğin de , tam karşımda onu bulmuştum , Barkın'ı .

Tiksinircesine yüzüne baktığımda ,

"Seni alırım demiştim ." dedi ve gülümsedi .

"Ne istiyorsun !" diye bağırmıştım .

O işe bana doğru eğildi ve toplu olan saçlarımdan çıkmış , bir kaç tutam perçemi kulağımın arkasına sıkıştırmıştı .

"Çek o elini !" diye bir ses geldi .

"Asi güzelim benim ." dedi .

"Ama biliyor musun ? Ben senin bu asi tavırlarını çok seviyorum ." dedi ve bir anda dudağıma yapıştı , neler olduğunu kavramamla kendimi çekmeye başladım , o an çekti dudaklarını , dudaklarımdan .