【D】 +5

393 64 102
                                    

"Since u are here, life has more meaning.. 💔"

☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾☾

Kirishima o zamana kadar hiç Bakugou'nun mezarına gitmemişti. Neden gidip bir taşı toprağı görmeliydi ki.. Neden gidip bir taşa ağlamalıydı ki? Kendine yakıştıramadığından değil, ölümü kabullenemediğindendi. Ama o gece Bakugou'nun mezarındaydı. Rüyada olduğunu biliyordu. Yinede diz çöküp mezar taşını öptü.

"Bana dünyaları her şekilde sunduğun için sana teşekkür ederim. Her yerimi sevdiğin için. O kadar güzel bir kalbin var ki... Bana dünyanın en güzel süprizlerini yaptın. Sana sarılınca geçti bir sürü şey. Ben çok üşürdüm ya. Sen ısıtırdın. Üşümemeyi üşütmeyen şeyleri öğrendim. Var kalmayı yokken bile varmış gibi hissetmeyi senden öğrendim. Hiçbir şeyin geçmediği bu dünyada geçer olmayı...

Beni ne güzel sevmişsin. Seni çok özlüyorum. Açelyalarım çiçek açıyor her geçen gün.

Burada seninle konuştuğum, konuşamadığım bir sürü şey var. Seninle geçirdiğim her saniye senden önce yaşadığım tüm her şeyden kat kat güzeldi. Dünyanın en güzel şeyi; kiminleysen neredeysen o kadar güzelsin ki. Daha huzurlu daha mutlu ve sorunsuz hayatının avuç içinden öpüyorum, avucunun içini öpüyorum...

Ölen, dökülen bir vücutla, ama nasıl oluyorsa, her güne uyanmak...
Sen olmasan kendimi bu kadar sevemezdim. Kolumu sola doğru çok azıcık uzatırsam sana değiyorum. Dünya yaşanabilir deneyimlenebilir bir yer oluyor. Her şeyin solunda durup sufle veriyorsun. Dünya yenebileceğim bir yer oluyor.

Zamanı kabullenemiyorum hayatı kabullenemiyorum yenilmiş olmayı değil ama ardımda seni bırakacak olmayı kabullenemiyorum. Oturur seninle film izlerdik. Zaman o zaman ne kadar hafif, nasıl kuş gibiydi nasıl şevkatliydi. Zamana o zaman sarılasım gelirdi. O zamanlar kötü şeyler olacağından habersiz olduğumuz zamanlardı.

Ellerimi öptün. Parmaklarımı. Gözümü. Gerçekten bu olmamamış gibi durabilir miyim? Hayat insanlara şans vermiyordu.
Bazen, ölümü beklemeden ölüme gitmek fikri göğsüme oturuyor.

Ölünmüyordu, yerleşilmiyordu.
Bir sene sonrasında bir hayal kursam yüzümde kırbaç şaklıyordu sanki.

Bana demiştin ya, seneye izinleri denk getirelim güzel bir tatil yapalım bu sefer beni tatile sen götür. Ölmüş olsam bile bunu unutmam. Hayatımda kimse benim için planlar yapmadı kimse beni böyle sevmedi. Birçok anda birçok yerde sana hayran kaldım. Hayatını getirdiğin yere hayran kaldım. Hiç eksilmedin bende ben seninle "olduğumu" hatırladım.

Hayatta bir şeylere değersin. Ellerine bulaşır bulaşmış olmak kalır. Tadına bakarsın tatmış olmak kalır göze alırsın göze almış olmak kalır sarılırsın sarılmış olmak kalır. Hayat hep güzel gidecek gibi iken bir şey çekilir bir şey yapamamak kalır değiştirememek kalır. Zaman seni gerçekten alıp bir yerden bir yere koyar gitmem sandığın gitmek istemediğin katta bırakır inersin o kadar da alışırsın, dünyada alışmış olmak diye bir şey yok da, alışırken içinde bir bıçak döner. Arada bir rüzgâr eser bir şeyden inersin bir kedi görürsün bir köpek seversin. Biri bir kelime söyler. O döner yani. O içindeki. hızlanıp döner. Sakat kalmak gibi ama sakat kalmasız sakat kalmak. Geçmiş olsun ama hiç geçmez.

ᴅᴇᴀʀ ❧ ᴋɪʀɪʙᴀᴋᴜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin