Zawgyi
"မကုိက္ေသးဘူးလား ၁၂ နာရီထိုးေတာ့မယ္ေလ"
Kento နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းစစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ကုိ ရီေပၚကစိတ္မ႐ွည္ေတာ့တဲ့ပံုစံနဲ႔ ပခံုးကုိတဖ်န္းဖ်န္း႐ုိက္လို႔သတိေပးတယ္။
ေ႐ွာင္က်န္႔လဲ ထိုအခါမွ kento ကုိေအာင္ႏိုင္သူလိုထပ္ျပံဳးျပၿပီး ရီေပၚ့ကုိေမးေစ့ကေနဆြဲကုိင္လိုက္တယ္။ ၿပိဳင္ဘက္ေပၚလာတဲ့အခါ အႏိုင္ယူခ်င္စိတ္ေတြက သူ႔အလိုလိုေပၚေပါက္လာတယ္။ အခုလဲ kento ေ႐ွ႕မွာဆိုေတာ့ ပါးကုိကုိက္တာထက္ပိုၿပီးလုပ္ျပခ်င္စိတ္ကတဖြားဖြား။
"မကုိက္ပဲနဲ႔ ဘာလို႔ျပဴ းၾကည့္ေနတာလဲ မျမင္ဖူးဘူးလား အ!"
စိတ္မ႐ွည္တဲ့ေကာင္ေလးကုိ သေဘာတက်ျပံဳးလ်က္ပဲ ေ႐ွာင္က်န္႔ေခါင္းကုိ ရီေပၚရဲ႕လည္ပင္းၾကားထဲငု႔ံခ်ပစ္လိုက္တယ္။
ပခံုးကုိျဖစ္ညႇစ္လာတဲ့လက္ကေလးေတြက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္။ ထိုအရာကပဲ ေ႐ွာင္က်န္႔ကုိအားေပးအားေျမႇာက္လုပ္ေလသလား။ လည္ပင္းသားနုနုတို့ကုိကုိက္ေနရာကေန အနီကြက္ေလးမ်ားေပၚလာခဲ့ရင္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ့ ဖိကပ္စုပ္ယူမိေတာ့တယ္။
"အ! ပါးကုိပဲကုိက္ခြင့္႐ွိတာ တျခားေနရာေတြ! အြင့္"
သေဘာတူညီခ်က္အေၾကာင္း႐ွင္းျပဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ပါးစပ္ကုိ လက္တဖက္နဲ႔ဖိအုပ္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းတို႔က ျငင္းဆန္ေနဟန္အျပည့္။
ပခံုးကုိထုရုိက္လာတဲ့ရုိက္ခ်က္ေတြကုိခံယူရင္းပင္ လည္ပင္းသားတစ္ေလ်ွာက္ႏႈတ္ခမ္းေတြဆန္တက္ကာ နီရဲေနတဲ့နားရြက္အေနာက္ဖက္နားေလးကုိဖိကပ္နမ္းရင္း ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္။
"ပါးေဖာင္းေလးေတြလိုပဲ လည္ပင္းသားေလးေတြကလဲကုိက္လို႔ေကာင္းတယ္ ဘယ္လိုလဲ သေဘာတူညီခ်က္ထဲထပ္ထည့္ၾကမလား ေစ်းႏႈန္းႀကိဳက္သလိုသတ္မွတ္ေပါ့!"
*ဒုန္း*
"အား"×2
ထြက္ေပၚလာတဲ့ေအာ္သံႏွစ္ခု။
Kento မိမိေ႐ွ႕ကျမင္ကြင္းႀကီးကုိ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ထိုင္ေနတဲ့ထိုင္ခံုကုိ ေျခေထာက္နဲ႔ေဆာင့္ကန္လိုက္ျခင္းပင္။
YOU ARE READING
Because of him
FanfictionXiao Zhan..က်ေနာ္ေကြးခဲ့တာလဲ သူ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ျပန္ေျဖာင့္သြားတာလဲ သူ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ျပန္ေကြးသြားတာလဲ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ Wang Yi Bo..ယုန္အဖိုးႀကီးေျဖာင့္ဖို႔အေရး ငါ့အေရး( ငါပါေကြးသြားတာေတာ့မတတ္ႏိုင္ဘူး)
