Subscribe (Offer Offer duology #2)

26

I awkwardly sat in front of him and smiled when we were already inside the Ferris Wheel.

He chuckled at my awkwardness and stood up to come in front of me

"Wag ka ngang ganyan." Sabi nito na pinipigilan ang matawa

"What?" Maang-maangan kong tanong.

"That." He pointed at my face I am slightly getting uneasy but I shrugged it away "You look like you're constipated."

Inirapan ko na lamang ito at bumuga ng hangin "Fine." I grimaced

He huffed a breath and offered his hand. I looked at his hand and them to his face but then he just made his eyes bigger. "Come one Sei, nakakangalay."

I smiled and took him by the hand. Iginiya niya ako sa patayo kung saan matatanaw ang kabubuuan ng park.

He looked at his Patek Philippe rose gold leather wristwatch. "Mamaya pang 7:15 fireworks display" he said and leaned on the rail then looked away

"Anong pinag-usapan niyo?" Saglit akong natigilan sa tanong nito at nagtatanong siysng tinignan gayong nasa malayo ang tanaw ay naramdaman nito ang mga titig ko

"Aza's mom." He heaved a sigh without looking at me

Ginaya ko siya at iniangkla ang mga braso palabas ng rails at tumanaw rin sa malayo "Fine. We met at the party. Azaiah just turned two that time and nabalitaan kong nakabalik na siya and I was right when I saw her..." Binitin ko ang sasabihin

"But Never did I ever thought that she was with you and you were together." Ramdam ko ang bigat ng aking dibdib at para bang unti-unti iyong nawawala

Huminga ako ng malalim saka iyong marahas na pinakawalan. "I ran up to her in the washroom..." kinagat ko ang pang-ibaba kong labi

"Tinanong ko kung paano niya nasikmurang iwan ang anak niya." Tumakas sa mata ko ang isang butil ng luha nang maalala ko ang unang beses na itanong sa akin ni Azaiah kung nasaan ang totoong mommy niya

"Kasi Coelth... hindi man ako ang ina ng batang iyon pero hindi ko makayang iwan. Tipong magpapa-cover ako para lang alagaan siya pag may sakit at papasok ng puyat at mapapagalitan ng senior sa kalutangan..." nahihirapan kong paliwanag

"Tapos sasabihin niya at ipamumukha niya sa akin na kayo na pala." Pinalis ko ang luhang hindi ko na napigilang mag-una unahan

"I felt my heart grow cold and numb..." Kinakapos ang hiningang sabi ko

"It pained me  knowing that you ghosted me tapos ay babalik kang may iba and what hurts  me more is that kayo may label." Naramdaman ko ang titig niya na nababahiran ng awa  at marahas kong sinalubong ang mga iyon

"Samantalang tayo ay more than friends pero less than a couple. Yun bang relasyong sakto lang walang labis walang kulang" Pagak akong natawa

Mapakla akong napangiti "Wala na ngang label ghinost pa." Napailing-iling ako

"Pero alam mo? Wala pa sa kalingkingan ng sakit na pinagdadaanan ko ang naririnig ko kay Azaiah tuwing kasama ko siya at binabangungot o di kaya ay may sakit." Naalala ko ang panahong wala si Azrich at may sakit si Azaiah. Mataas ang lagnat ng bata kaya noong pabalik na ako sa kama para punasan ang kanyang katawan paulit-ulit nitong sinasabi ang mga katagang 'Mommy' at 'please don't leave me'.Naramdaman ko na naman ang mga punyal na tumatarak sa puso ko.

"Yung sakit na may mahal ka nang iba ay kaya ko pa pero ang makita ang isang batang nangugulila sa inang hindi man lang nito nasilayan ay parang pinipiga ang puso ko tuwing makikitang ang mga mata niya ay napupuno ng pagtataka at inggit tuwing makakakita siya ng isang buong pamilya." Matalim akong suminghap ng hangin

"Tapos malalaman ko yung nanay niya ay masaya sa piling ng isang lalaki. At ang mas malala ay iyong mahal ko pa mula ng iwan ako hanggang sa panahong yon" Hindi na kinaya ni Coelth at bigla niya akong hinila palapit sa kanya.

It feels so cozy and warm. Somehow his touch brushed my pain away. My breathing became even when our bodies are close. I felt something familiar yet so vague.

"My heart was traumatized with the pain you inflicted. To the point that it stopped beating and fel numb for you..." Tumatangis kong sabi sa matitipuno niyang dibdib

"Pero hindi ko maipaliwanag kung bakit pakiramdam ko ay bumibilis at nagiging abnormal ang heart rate ko matapos kitang makitang muli pagkalipas ng ilang taon." nabasa na ang suot nitong dress shirt dahil sa luha ko

"Sorry, I didn't know about Azaiah back then and I was stupidly desperate to get you out of my system." Hinagod nito ang likod ko

"I was so desperate to forget about you but look at me now" hinalikan nito ang bumbunan ko

"Embracing the woman I ghosted and fell in love with and promised that I'll forget." Pag-amin nito at mahihimigan sa boses ang pagsisisi. Bigla naman ay naramdaman kong may kung anong humaplos sa atay este sa puso ko nang sabihin niyang na in love siya sa akin

"Hindi lang ikaw ang mas marupok sa palito no?" He lightly chuckled

I smiled when he remembered what I said to him back then.

"Hiniwalayan ko siya noong makita ko ang ultrasound pictures a week after the party. Pinaamin ko siya and she did." Inilayo niya ako sa kanya ng bahagya upang tunghayan ako.

"Sabi ko ay balikan niya ang mag-ama niya o kung hindi sila ayos ng ama nito ay kahit iyong bata man lang." Bumuntong hininga ito at minasahe ang batok

"But she didn't go back kahit na hinayaan niya na akong humiwalay sa kanya. Inamin niya rin na hindi niya ako mahal sapagkat ang mahal niya ay ang ama ng anak niya." Pinunasan nito ang mantsa ng mga tuyong luha sa pisngi ko

"You know she has a reason why she did that. So please don't be mad at her?" He held my cheeks up so I could see his eyes

Tumango nalang ako para hindi na mahaba ang usapan.

Maybe I should not be mad at her. Kung si Coelth nga ay iniwan ako pero may mga rason ito siguro ay siya rin...

"You see we just used each other." Sinabi niya iyon sa paraang para bang nang-aalo pinaningkitan ko naman siya ng mata habang nakanguso  "Well, just emotions not sexually." He put his hands before his chest like he was ready to protect himself.

Bahagya akong natawa sa sinabi niya "I don't care if you guys did it. I mean you're a guy and she's a she. No judgement here." Ngumiti ako sa kanya ngunit nakita ko nalang na matiim na niya akong tinitignan

"I'm still a virgin." Proud nitong sabi dahilan para ako ay matigilan

Kung ibang lalaki ay mahihiya dahil nayuyurakan ang pride and ego nila. Siya naman ay pinagmamalaki pa

This guy is really surprising.

"Me too..." Naisagot ko na lamang. Narinig ko siyang bumungisngis nang bago niya hulihin ang kamay ko ay ipinagsiklop iyon kasama ng kamay niya.

"I'll hold the door..."

Nagulat ako ng bigla itong kumanta. Hindi ganoon kaganda ang boses nito pero hindi rin naman masakit sa pandinig

"Please come in and just sit here for a while..."

Napangiti ako ng ituloy nito ang pagkanta.

"This is my way of telling you I need you in my life." I continued the next line and looked at him like I was telling that line to him

Shock was painted in his face when our eyes met and I saw how it glimmered as the fireworks display started

"I know we could happen." He said the chorus even though that's not the next line to be sung.

He didn't sang it too...

It's like he is telling me that we could happen.