Subscribe (Offer Offer duology #2)

29

Nang makarating ako sa penthouse ay agad kong tinugo ang aking walk-in closet upang maghanap ng isusuot na damit.

Napalingon naman ako sa salamin at nakita ang suot ko kaninang nakipagkita ako kay Nicrina para i-discuss ang bahay niya na nauwi lang sa pagkukwentuhan naming tatlo nila Reia. I was only wearing a beige tee and white high waist shorts saka lang ang Air Force 1 ko at ang bag na binigay sa akin ni Tita Czerise

kinuha ko ang boyfriend jeans, oversized yellow shirt, black belt at saka ang vans old skool. Naglakad ako papunta sa kwarto at inilapag sa kama ang isusuot ko. Ngunit nang tignan kong muli iyon ay napailing ako

"No."kinuha ko uli iyon bumalik ako sa walk-in closet para ibalik iyon saka kinuha ang isang white sundress na may design na dahon at ang isang pares ng white sandals

nang ilapag ko iyon sa may kama ay napangiti ako.

"Perfect." Sabi ko at saka naman pumasok sa banyo upang maligo

katatapak ko palang sa tile ay biglang nag-ring doorbell ng aking penthouse

mabuti na lamang at hindi pa ako nakakapag hubad kaya mabilis pa sa alas kuwatro akong nagpunta sa punto upang tignan kung sino iyon

Nagulat ako nang makita ko roon si Coelth.

standing there and dashing with his blue Ralph Lauren polo shirt and white khaki shorts.

bigla ay gusto kong mahiya nang tignan nito ang kabuuan ko

"Hindi pa ako ready eh..." Nakatungo kong sabi at kagat-kagat ang pang-ibabang labi

I heard him give out a light chuckle. I lifted my face to glare at him that made him stop from chuckling

"Ayos lang. Maaga lang talaga ako." He showed me his Zenith watch. "See? 10:40 palang."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya saka lumihis "Pasok ka." Sabi ko at niluwagan ang pagkakabukas ng pinto

he stepped in and looked around my space. "Spacious, but I like the old one better." Komento nito habang nililinga-linga ang mga mata.

"Upo ka buksan mo nalang ang Tv kung trip mo." hinintay ko munang maupo ito sa couch bago ko isara ang pinto at tahakin ang daan ng aking kwarto

"Mmm." he sat on the couch "Go ahead and get ready." hindi ko na ito kinibo at pumasok nalang sa kwarto

Mabilis kong tinapos ang paliligo at nagbihis kaagad. I grabbed my Chopard sunglasses and my silver Chanel wristwatch and I sprayed Miss Dior.

damn... papasa na ata ako maging sugar mommy.

napailing-iling ko nalang na kinuha ang bag na ginamit ko kanina.

lumabas na ako ng kwarto only to see that Coelth is nowhere to be found. Agad kong iginala ang mga mata ko at biglang bumaha ang kaba nang makita kong bukas ang art space ko.

I always keep that door close

no... hindi pwede

Napatakip ako ng bibig habang tinutungo ang daan papunta doong hilam ang mga mata sa luhang pinipigilan kong tumulo...

And there he was...

Looking around the room full of his portraits. From sketches to paints, it was all him.

My tear escaped from my eye and the moment it fell his gaze turned to me.

I see different emotions from his eyes.

Amazement and confusion.

He closed the distance between by taking big steps and hugging me tightly.

and in his arms I cried.

we stayed in that position for I don't know how long.

"Come on let's get lunch." he offered when he noticed that I calmed down.

Tumango ako at pinunasan ang mga luhang dumaplis sa aking mga pisngi. But then he cupped my face and brushed his thumb to remove the stains on my face.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Coelth habang binabaybay namin ang daan papunta sa kakaininan namin

lumingon ito sa gawi ko saglit "Secret."

Napabuga na lamang ako ng hangin at saka napagdesisyunang buksan ang stereo ng sasakyan niyang Hilux.

bigla namang namayagpag ang kantang 'We could happen'

"Kinanta ko lang naging paborito mo na." Mahihimigan ang pambubuyo sa kaniyang baritonong boses

naiinis ko siyang inirapan saka lumapit muli sa stereo upang patayin iyon nang tapikin ng kamay niya ang kamy ko

"wag mong papatayin." anito at ibinalik ang isang kamay sa manibela

Ngumiwi ako at sinubukang ilipat iyon 'nang magsalita itong muli

"Don't change the station." he stated while maneuvering by the docks

"Were going to eat here?" I asked him curiously while looking at the yachts

He didn't answer hence he parked and turned the engine off. Grabbed his sunglasses from the neckline of his polo shirt and wore it then hopped off.

So annoying!

I was removed my seat belt and was about to open the door when he opened it and offered his hand

I rolled my eyes and went down ignoring his hand and led the way even if I don't know where to go when he suddenly snatched my hand and intertwined my fingers with him.

pipiglasin ko na sana ang magkahawak naming mga kamay nang mas lalo niyang hinigpitan iyon at iginiya ako sa isang yate na may pangalang 'Alexios Constantine Sayson.'

"Kanino ito?" tanong ko nang makasakay ako sa top deck at iginiya ako sa railing kung saan tirik na tirik ang araw

"Wait here." iniwan niya ako sa ilalim ng matinding sikat ng araw

"You do know I could get skin cancer if I let myself get-" I was cut off when he came back holding an umbrella

he handed me the umbrella and left me again. I thought he's getting something in the car

a few minutes later we are already sailing so I looked around to find the one maneuvering the yacht thinking that we left Coelth.

Nang lingunin ko siya ay nakita kong ito na pala ang may control sa buong yate.

ilang saglit lang ay tumigil ang yate nang hindi kalayuan sa may pier

"Ayoko lumayo sa d-"

"Oh andito na pala kayo? Come let's eat." Gulat na pahayag ng isang gulat na baritonong boses.

And my jaw sprung open when my eyes landed on the owner of the voice.