Şah Ve Piyonlar

17

Lucy elindeki testleri masaya koydu. Sandalyesinde geriye doğru yaslandı ve beyaz tavana baktı. Laxus ona ne zaman geleceğini bildirmemişti ve meraklanmaya başlamıştı.

" Hadi ama! Saat şimdiden 11 oldu. Ne zaman gelecek bu adam? "

Lucy sinirle içindeki tüm havayı dışarı çıkardı. (Karantinada ben...)

Sessiz evde kedinin miyavlama sesi duyulmuştu. Lucy hızla sandalyesinden kalkıp salona ilerledi. Kedinin sahibi çıkana kadar Lucy ona bakacaktı. Kedinin bulunduğu yere geldiğinde boş yemek kutusu gözüne ilişti. Lucy elleriyle yüzünü kapattı ve dizlerinin üstüne oturdu.

" Tamamen unutmuşum! Lütfen kedi hazretleri bana bir şans daha ver! Bu sefer sana düzgün bir şey alıp geleceğim."

Lucy bunu der demez ayağa kalktı ve kapının yanındaki montunu aldı. Son bir kez daha saate baktı ve hiç tereddüt etmeden dışarı çıktı. Boş sokakta yankılanan sesler onu biraz olsun huzurlu hissettirmişti.

Biraz ileride açık bir market bulduğunda hızlıca içeri girdi. Kedi mamasının bulunduğu yere geldi ve küçük paketi aldı. Hazır gelmişken çikolatada almak istemişti. Bulunduğu yerden başka bir yere geçiş yaptı ve istediği çikolatayı gözleriyle bulmaya çalıştı. Bu sırada ise içeri birisi daha girmiş ve çikolata almak için ilerlemişti.

******
Natsu karşısında Lucy'yi görünce şaşırmıştı. Onunla okulda fazla konuşmamış olsada onda kendisini çeken bir şey vardı. Bunun ne olduğunu bilmek istiyordu. Lucy'nin derin düşüncelere dalmış yüzünü biraz daha izlemişti ve onun hızla değişen ifadelerine kıkırdadı.

Lucy'nin eğilip altta kalan çikolatalara baktığını görünce kendiside eğilip onun önünde olan çikolatayı aldı ve konuştu;

" Bunu tafsiye ederim, tadı gerçekten çok güzel. Ah! Belki biraz daha acı olanları tercih edersin...o zaman şu köşedekiler daha iyi olur..."

Lucy şaşkın bakışlarını Natsu'ya dikmiş onun bu ayrıntılı sözlerini dinliyor ve aynı zamanda onun kim olduğunu çıkarmaya çalışıyordu.

" Bana tanıdık geliyor? Kim bu...daha önce tanıştık mı?" (Lucy'nin iç sesi.)

Natsu deminden beri kendisine bakan Lucy'ye gözlerini çevirdiğinde, ikiside uzun uzun birbirlerine bakmışlardı. Bu sırada ise Natsu ona bir soru yöneltti ve gözlerini kaçırdı.

" Hangi çikolatayı tercih ediyorsun?"

Lucy derin düşüncelerinden sıyrılıp Natsu'nun sorusuna yanıt verdi.

" Ah...um...sanırım biraz daha acılı olanlar?"

Natsu yüzünde bir gülümseme ile mırıldandı ama Lucy ne dediğini pek duyamamıştı.

" Kişiliğini yansıtıyor..."

İkiside istediklerini aldığında kasaya doğru ilerlediler ve Beraber dışarı çıktılar ama Natsu, Lucy'nin tek başına eve gitmesine izin verememiş ve aynı zamanda sormaya çekinmişti. Lucy ise hala Natsu'nun adını hatırlamaya uğraşıyordu. İkiside kapının önünde saçma sapan düşüncelerle bekliyorlardı.

En sonunda Lucy, Natsu'nun ismini hatırladı.

" Natsu?"

Natsu dönüp Lucy'ye baktı.

" En azından ismi yanlış değilmiş. Eğer yanlış olsaydı büyük bir skandala imza atmış olurdum." (Lucy'nin iç sesi.)

" Bir sorun mu var?"

Natsu heyecanla çıkan sesini bastırmış ve Lucy'ye seslenmişti. Lucy iki elini sağa sola salladı ve gülümsedi.

" Yardımın için teşekkürler. Şimdi gitmem gerek malum açlıktan ölmek üzere olan bir kedim var."

Natsu başını salladı ve geri gülümsedi.

" İstersen sana eşlik edeyim, hava karanlık ve dışarısı tehlikeli."

Natsu bunu dediğinde Lucy başını kaldırıp gökyüzüne baktı. Bunu tamamen unutmuş bir şekilde dışarı çıkmıştı. Ve bugün abisi eve gelecekti.

" Ah...haha...sanırım teklifini reddedemem...Eğer eve kadar bana eşlik edersen çok memnun kalırım ama seninde ailen meraklanır..."

Natsu, Lucy'yi hafif itirmiş ve gülmüştü. Sorusunu tamamen eş geçmişti.

" Bunu düşünme hadi seni eve bırakalım."

Lucy hızla başını sallamış ve bir adım önünden yürüyen Natsu'nun sırtına bakmıştı.

" Ailesinden bahsetmeyi sevmiyor mu? Umarım bir pot kırmamışımdır..." (Lucy'nin iç sesi.)

( Ölümden önceki bölüm 6)