Runaway Bride//COMPLETED

Epilogue

Nakatingin ako sa kalawakan. Buong buhay ko, wala akong ibang hiniling kundi ang babaeng mamahalin ako ng buong-buo.

"Aiden, Mom called, may kailangan siyang sabihin sayo," Si Ate Aliyah.

Umirap siya sa kawalan nang makita akong nakatunganga sa langit.

"Wishing again, big boy?" She laughed. Ano pa ba ang gagawin ko? Sampung tao pa lamang ako. Hindi ko pa alam ang salitang pagmamahal.

"Ano ang sinabi ni Mama, ate?" Tanong ko.

"Sagutin mo nalang, she needs to say something important," Binigay sa akin si Ate Aliyah ang cellphone niya.

Ano ba ang kailangan ni Mama?

"Aiden..." Malambing ang boses ni Mama.

"Yes, ma?"

"Can I ask you a favor?" She said.

"Ano po iyon, mama?"

I am very obedient when it comes to my mom, she was the one who gve birth to me, kaya kailangan ko siyang sundin palagi.

"Please study well, kailangan ka ng kompanya, pagsapit ng eighteenth birthday mo, ikaw na ang maghahandle nito," Her voice is shaky. "But your Dad told me na sa kuya mo ibibigay ang kompanya kapag hindi maganda ang status ng grades mo when your eighteenth birthday comes."

I maybe young but I am not dumb. I know about our company and I know that I needed to work hard just to earn my father's trust. Kailangan sa akin maibigay ang company, hindi sa anak niya sa labas. Hindi sa kuya ko.

"I will do my very best ma, sa akin mapupunta ang kompanya, pangako."

I was eighteen when I first saw her. She was very prim, and her face is always empty. She wouldn't show even a slightest emotion. Malalim ang mga tingin niya at palaging nakasimangot. Hindi ko alam kung bakit ko siya nagustuhan. I would always prefer funny and cute over prim and proper. I just fell for her, that's all.

I don't believe in love at first sight but when I saw her, that was the first time I fell immediately. Ang mga mata niya ay nakakahigop, nakakaakit tignan ang kanyang mga labi, at ang kanyang mga ilong na matangos.

"Cervantes? Naku! Crush ko 'yan pre, suplada daw yata iyan, naghahanap lang ako ng tiyempo para makalapit sa akin," Sabi ni John sa akin habang nag iinuman kami. "Bakit, gusto mo siya pare?"

"Hindi, nagtatanong lang ako," Agaran kong sinabi.

Binali ko ang prinsipyo ko para sa kanya. Noon, pinangako ko sa sarili ko na kapag may babaeng gusto ang kaibigan ko ay hindi na ako magiging interesado sa babaeng iyon pero hindi ko ito magawa kapag si Kaitlyn Cervantes na ang pag-uusapan. I can't just easily give her up.

"Pupunta ang mga Cervantes sa kaarawan ko, maghanda ka, Aiden, baka may planong i arrange ng mag-asawa ang anak nilang babae sa'yo. Ganun sila, kaya huwag kang magpakita sa kanila. Ayaw naming tanggihan sila kung sakaling gusto ka nilang ipagkasundo sa anak nila," Mahabang sabi ni Mama, isang gabi nang maghapunan kami. "They're fond of arrange marriage, usually, ginagawa nila iyan."

"I won't hide from them. Sa katunayan, gusto kong makipag-arrange sa kanilang anak na babae. Think of it, their company is one of the biggest company here in the country, if our company would unite, there's a big chance that we would rule, our company would be a lot more bigger and more popular," Sabi ko. "We give, we also take."

I can see the hatred in her eyes when her mom told her that we're arranged. Hindi niya tinanggap ang kamay ko. She didn't even smile. She just looked at me blankly and went to her room afterwards. I felt angry at myself for making her feel miserable. I am very selfish, I just want her to be mine, and I chose the easiest way for her to be mine.