Montgomery Series #1:
Amidst being hated by her relatives and getting evicted from her apartment, Milan meets a crazy rich CEO who offers her a place to stay temporarily. Everything started with twists and turns when their paths crossed. Will she be...
Read at your own risk! Nagjug-jugan na naman sila! Char!
---
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kabanata 27
Accident
"Nagsisisi ka ba dahil ako ang pinili mong makasama dito sa isla, Vernon?" I asked him out of the blue.
Wala lang. Gusto ko lang malaman kung may mga naging pagsisisi siya simula noong pinili niya ang simpleng buhay dito sa isla kaysa doon sa marangyang buhay sa Maynila.
He was a high profile public figure and a successful CEO back in Manila, but he chose to just live in this island with me. From a limelight in Manila to a simple life here in the province. I bet it was a big adjustment for him.
"I do not regret that I did, Milan." he smiled and cupped my face. "I was wise enough to choose what I really want. I chose happiness over everything and I chose you because you're my happiness."
"You are making me fall in love with you more and more every single day, Vernon." maluha-luha kong sabi sa kaniya. "Thank you for choosing a simple life with me. Pero pangako, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para maging okay kayo ng pamilya mo lalo na ang mommy mo, okay? I love you," I hugged him.
"'Wag mo muna isipin 'yon, okay? I love you so much, baby." bulong niya habang marahang hinahagod ang aking likod.
Ang simpleng pamumuhay namin dito sa isla ay nagdudulot ng matinding kasiyahan sa akin. At least we are away from the pollution in Manila and away from toxicity.
We are also away from judgmental, selfish, and inconsiderate people from Manila. Away from the crowd and all of the chaos and hypocrisy. Living here in this island is like a breathe of fresh air.
We are done swimming and we're about to rinse off with water from the well nang bigla naming makasalubong ang mag-asawang Alondra at Vicente.
"Magandang araw!" masaya kong bati sa kanila.
"Magandang araw din sa inyo!" nakangiti si Alondra habang nakaakbay sa kaniya si Vicente.
"Maliligo kami sa dagat. Sama kayo, pare!" alok ni Vicente.
Vernon smiled at his friend. "We're actually done swimming, pare. Magbabanlaw na nga kami para makapag-pahinga na rin si misis."
"Ganoon ba? Sige mauna na kami ni Alondra!" tinapik pa ni Vicente sa balikat si Vernon.
"Mag-ingat kayo sa banda roon at maraming tuyom, pare!" sambit ni Vernon at tinuro iyong parte na maraming nagkalat na sea urchins.
"Naku! Salamat sa paalala, Vernon!" nakangiti si Vicente. "Mauna na kami,"
Nakita ko naman ang pagkaway ni Alondra sa akin kapagkuwan. "Magkita tayo mamaya, Milan!" nakangiting pahabol ng aking kaibigan.
Tinanguan ko na lamang siya at ngumiti habang tinatanaw ko silang naglalakad patungo sa dagat. Sobrang ganda ng panahon ngayon kaya karamihan sa aming kapitbahay ay nasa dagat at naliligo.
