BY THE WAY, IT'S NOW JACK DARYL FROST

[19] In the Midst of Rainy Night

Halos wala pang isang segundo na magkadikit ang labi namin ay mabilis niyang inilayo ang mukha niya at inalis ang mga braso niyang nakapulupot sa bewang ko.

"You can't be here."

Hinawakan niya ang braso ko pero hindi ako makagalaw. Hinila niya ako at halos kaladkarin palabas ng painting room niya. As soon as we reached his walk-in closet, he took one of his coats and wore it. He then came back to me to drag me out of his room.

Saktong pagkalabas namin ng kwarto niya ay nakasalubong namin si Eleanor at ang babaeng may malamig din na tingin katulad ni Jack.

Humigpit ang kapit ni Jack sa braso ko.

Malamig akong tiningnan ng kanyang ina bago ibinalik ang tingin kay Jack.

"I didn't realize you have a visitor." saad ng kanyang ina.

"She's just doing her job as my personal nurse." Mabilis na sagot ni Jack sa kanya.

Ngumiti ng sarkastiko ng kanyang ina. "Well, why don't we invite her for dinner? Saktong sakto, Eleanor prepared a food for us."

Eleanor and Jack looked stiffed. They look like they don't know how they should react.

Tumingin sa akin si Mrs. Frost. "Would that be okay for you, dear?" tanong niya habang nakangiti but her smile can't fool me. I know how wicked she is. She has planned to sell out our land. I hate her.

Ngumiti ako ng pilit at saka sumagot. "Of course. Who am I to reject that?"

Magkatabi kami ni Eleanor sa dining table habang sa harapan namin naka-upo si Jack at ang kanyang ina. Halos hindi ko magawang kumain at nakakabingi ang ingay sa pagitan naming apat. Kakaiba ang presence sa akin ng ina ni Jack. She's too intimidating. Maging silang dalawa ni Eleanor ay tila hindi mapakali. They can't even pickup their spoons.

"So, how's Jack condition?" Pagbasag ng ina ni Jack sa katahimikan.

Napalunok ako at agad na napainom ng tubig. I feel tensed.

"Stop pretending you care." Mabilis namang sagot ni Jack bago pa ako sumagot. I feel like he's trying to avoid me getting into conversation with his mother.

"Well, I'm just worried that it could be the cause of delay of you and Eleanor's---"

Hindi na niya natuloy pa ang sasabihin niya nang marahas na binato ni Jack ang kutsara at tinidor sa mesa. Tumayo siya at pinusan ang bibig niya gamit ang tissue.

"I just lost my appetite." Saad niya at mabilis na lumapit sa akin.

Mabilis niya akong hinatak patayo at dali-daling hinila paalis sa hapagkainan at papalabas ng Mansion.

"T-Teka..." sinubukan kong kumontra pero mukhang desidido siyang ilayo ako sa kanyang ina.

Nang makarating kami sa veranda ay saglit na tumigil si Jack sa pagkaladkad sa akin nang makita ang malakas na pagbuhos ng ulan.

Tiningala ko ang mukha niya at nakita ang frustration rito. He still looks pale.

Inilabas niya ang cellphone niya mula sa bulsa ng coat niya at may tinawagan. By the looks of it, mukhang hindi niya mareach ang taong tinatawagan niya.

"Damn it, Morgan. Just the right time when I need you." Bulong niya.

He then suddenly let go of my hands. Nagulat na lang ako nang bigla siyang sumugod sa ulan at iniwan ako sa may veranda. What the hell is he thinking? May sakit siya at hindi siya maaring magpaulan!

Ilang minuto ang lumipas at may isang itim na Mercedes and pumarada sa harapan ng veranda. Lumabas sa driver seat si Jack na basang basa. May dala siyang payong na galing sa sasakyan at lumapit sa akin.