JINNE ~ Your Choice

Deel 11: Verrassingsfeest

Het was eind januari. Tinne wist dat Juan binnen een paar weken jarig ging zijn. Daarvoor ging ze een verjaardagsfeestje organiseren. Maar om het niet alleen te doen, vroeg ze de hulp van Lisa. Zij kende hem veel beter dan Tinne. Ze waren samen aan het zien om het te organiseren. "Waar doen we het?" vroeg Tinne. "We kunnen het bij mama thuis doen. Daar is veel plaats. En dat is makkelijker voor Juan om hem weg te sturen." antwoordde Lisa. "Misschien eerst zien wie we allemaal uitnodigen. Dat we wel genoeg plaats hebben en zo." reageerde Tinne. "We gaan met... Wacht hé. Jij, ik, Juan, de andere Ghost Rockers, mijn ouders, een paar vrienden van in de buurt, onze grootouders..." somde Lisa op. "Dat is al goed." zei Tinne. "Gaan we avondeten doen? Of enkel feest met taart?" vroeg Lisa. "Wat het makkelijkste is. Ook voor u moeder." repliceerde Tinne. "Dan eerder enkel taart. En iets onder ons verder eten en dan zien wat we kunnen doen?" stelde Lisa voor. "Ja, dat is wel een leuk idee." was Tinne wel voor haar idee. "Is het goed als we een andere keer verder doen? Ik moet nog ergens naartoe." informeerde Lisa haar. "Oh nee, ga maar. Ik moet nog van alles doen." zei Tinne. Ze namen afscheid en vertrokken.

De laatste puntjes voor het feestjes staan op de I. Iedereen weet ervan behalve Juan. Hij zat bij zijn vader. Vandaar ging hij samen met zijn vader naar zijn moeder. Het was moeilijk geweest om hem daar te krijgen. Tinne Lisa en Beatrijs, Juans moeder, waren bezig met alles klaar te zetten. Tinne had een taart gemaakt net zoals Lisa en Beatrijs had voor allerlei hapjes gezorgd. De gasten kwamen aan en alles was klaar. Lisa stuurde haar vader een bericht om te zeggen dat Juan mocht komen. Tinne begon te stressen. Zou hij dit wel leuk vinden? vroeg ze haar af. Lisa zag haar piekeren. "Tinne, hij gaat het echt wel leuk vinden. We hebben dat vroeger al eens gedaan en hij vond het zalig." zei Lisa om haar gerust te stellen. Tinne keek haar met de lach aan. Ze hoorde een auto op de oprit rijden. "Iedereen stil. Hij is er." reageerde Lisa. Ze verstopten hen allen achter de hoek. Voor Juan leek het of er niets aan de hand was. Hij kwam de hoek om en schrok. "Gelukkige verjaardag!" riep iedereen. Juan wist niet wat hij moest doen. "Wat... Wat is dit?" vroeg hij. Juan had geen idee wat hem overkwam. Hij begroette iedereen en praatte met iedereen. Hij vond het echt leuk. Als snel kwam hij bij Tinne en Lisa die bezig waren met de tafel. "Van wie was het idee?" polste hij. "Van Tinne." antwoordde Lisa. Tinne lachte naar hem. "Maar Lisa heeft geholpen met de voorbereidingen en zo." reageerde Tinne. Juan lachte naar haar. "Dank je wel. Het is een leuke verrassing." zei hij. Lisa liet hen even alleen. "Dat is echt heel lief. Maar dat moest echt niet." zei Juan. "Dat is graag gedaan. Je hebt het verdiend. Je hebt al veel voor me gedaan en ook ik heb me soms slecht gedragen tegenover jou en dat is voor te verontschuldigen." reageerde Tinne.

"Zeg, wie heeft er die appelcake gemaakt?" vroeg Marie en had haar armen rond Juan geslagen. "Ik heb die gemaakt." antwoordde Tinne. "Die is echt zo lekker. Goed gemaakt." reageerde ze. "Dank je wel." ging Tinne op haar in. "Als het zo lekker is als je zegt, ga ik er ook eens van proeven." zei Juan. Hij vertrok en Tinne keel hem na. "Waarom vertel je het gewoon niet. Je gevoelens zo onderdrukken is niet gezond." zei Marie. "Ik kan dat niet. Stel dat hij de vriendschap dan verbreekt." reageerde Tinne. "Ik zie dat Juan ook gevoelens heeft voor jou. Hoe jullie tegen elkaar zijn en hoe dat jullie met elkaar omgaan. Dat is meer dan gewoon vrienden." ging ze op haar in. "Ik kan dat niet samen zijn met een collega. Dat is raar." zei Tinne. "Waarom niet? Als je echt verliefd bent, dan overwin je dat wel." vroeg Marie. "Gewoon. Ik vind dat raar." zei Tinne. Marie liet het erbij. Tinne ging ook een stukje taart halen. Juan kwam naast haar staan. "Heb je iets gepland deze avond?" vroeg Juan. "Nee, normaal niet." antwoordde Tinne. "Heb je zin om iets samen te doen? Om je te bedanken voor het feestje." polste Juan. "Ja, dat lijkt me leuk." reageerde Tinne. "Morgen onze vrienden meer of liever niet?" informeerde Juan zich. "Dat mag jij kiezen." antwoordde ze. "Oké, ik zal jullie wel meenemen naar een leuke bar hier in de buurt." ging Juan op haar in. Hij ging het nieuws aan iedereen vertellen. Ondertussen praatte hij nog met enkele andere mensen. Zijn oma en zijn opa had hij al lang niet meer gezien. En daarmee profiteerde hij er nu veel van. Zijn andere grootouders kon er niet bijzijn. Dat vond hij wel jammer. Maar een van deze dagen ging hij zeker eens langs gaan. Zo kon hij ook eens met hen bij babbelen. Hij genoot echt van dit. Samen zijn met zijn familie die hij graag zag en zijn goede vrienden. Meer kon hij op zijn verjaardag niet wensen. En natuurlijk konden de cadeautjes niet ontbreken. Hij kreeg echt veel leuke dingen. Van iedereen.

Een paar moesten nog ergens anders zijn, dus gingen ze met een kleinere groep naar de bar. Het was een echt feestje. Er werd veel gedronken. Iedereen amuseerde hen. Ze bleven echt een lange tijd. En er werd meer en meer gedronken. Een paar waren al een beetje zat. Zo ook Juan en Tinne. Tegen één uur gingen ze naar huis. Lisa zette Juan en Tinne bij Juan zijn moeder af. Ze waren te dronken om zelf te rijden. Tinne bleef ook bij Juan slapen. Voor haar veiligheid. Ze gaat echt niet meer terug naar Wilrijk. Ze had wel geen pyjama bij. Het was niet de bedoeling dat het zo laat ging worden. Juan en Tinne gingen naar boven. Juan deed teken naar Tinne dat ze stil moesten zijn. Zijn moeder sliep zeker en vast al. Ze gingen naar zijn kamer. Daar ging Juan iets van hem aan Tinne geven. "Jij hebt wel een mooie kamer." zei Tinne. "Dank je." reageerde Juan. "Ik had niet gedacht dat jouw kamer zo ging zijn. Ik had het me anders voorgesteld." ging ze op haar in. "Bij mijn vader is het ook helemaal anders." zei hij. "Hier hebben we het onlangs veranderd. Ervoor was het nog mijn oude kinderkamer." Tinne lachte. Ze begonnen te praten. Over van alle onderwerpen. Zonder schaamte werd er van alles gezegd. Ze wisten niet meer over wat. Zo zat waren ze. Maar ze hadden het wel geweldig. Ze lagen plat van het lachen. Opeens kuste Tinne Juan. Hij ging mee in de kus. Voor de rest lieten ze hen beide gaan. Ze kropen in bed en begonnen verder te gaan. De kleren werden één per één uitgedaan. Tot op hun ondergoed. Juan wreef over haar rug. Waardoor ze kippenvel kreeg. Een paar beelden schoten door Juan zijn hoofd. Tinne wou totaal geen relatie hebben met een collega. Dus dit zeker ook niet. Zeker niet met hem. Dit zou hun vriendschap voor altijd kapot maken als ze voordoen. Hij trok zich terug.