Een half jaar later. Juan was stapelverliefd op haar. Hij kon zijn gevoelens niet meer onderdrukken, dat heeft hij al te veel moeten doen. Tinne ook op hem, maar er was één probleem. Hun werk. Ze waren allebei acteurs in Ghost Rockers. Tinne was Juans tegenspeelsters en omgekeerd. Tinne probeerde al haar gevoelens aan de kant te schuiven, maar dat was niet zo makkelijk. Juan probeerde dat ook. Maar hij kon het niet meer voor zichzelf houden. Hij moest het haar zeggen dat hij van haar hou. Maar hoe? Hij dacht na. -Misschien naar een leuk restaurantje en dan naar het park en daar het zeggen?- Dacht hij. -Ja, dat is een goed idee, Gerlo.- Hij stuurde meteen een sms'je naar Tinne.
Hey Tinne, heb jij soms zin om samen met mij te gaan eten? Vanavond. Groetjes Juan.
Hartkloppingen kreeg Tinne toen ze het berichtje van Juan las. Ze was altijd blij met een berichtje van hem. Hij wou met haar uit eten. Tinne twijfelde niet en stuurde dat het goed was. Direct kreeg ze antwoord dat hij haar vanavond om zeventien uur komt ophalen. -Shit! Dat is binnen een half uur. Snel ik zoek een mooi kleedje uit mijn kast en doe ik mijn haar en mijn make up.- dacht Tinne. Snel maakte ze haar klaar. Ze wou er piekfijn voor hem uitzien. Ze had ook geen zin om met gewone kleren naar een restaurant te gaan. Stel je voor dat ze dat voor heeft. Ze zou haar vooral schamen. Ze nam een mooi kleedje en nam haar make up mee naar de badkamer. Haar buik wou ze ook niet meer verstoppen. Op zevenentwintig weken is dat ook niet meer mogelijk. De laatste maand is ze echt van haar kindje beginnen houden. Elk belangrijk moment heeft ze met Juan gedeeld. Elke echografie, een kinderkamer maken. Ze heeft een apartement voor haar gevonden zodat ze meer op haar gemak was. Ze kon niet met een kind bij haar ouders blijven wonen. Samen met haar gezin en Juan had ze het helemaal naar haar zin gemaakt. Juan had nog voorgesteld om haar in huis te halen, maar ze wou het niet te ingewikkeld maken. Niet nog ingewikkelder. Hun relatie is al ingewikkeld genoeg.
Juan vertrok naar Tinne. Vandaag ging Juan haar eindelijk zeggen wat hij voor haar voelt. Hij was helemaal opgedoft voor haar. Hopelijk kreeg hij een positief antwoord. De laatste tijd waren ze wel nog dichter naar elkaar gegroeid. Dat had een beetje te maken door hun kindje. Gelukkig was het maar een vijftal minuutjes rijden met de auto van haar. Juan had ook al zijn appartement in Wilrijk gevonden. Zo woonde ze iets dichter bij de set en elkaar. Hij kwam aan een kruispunt. Het was groen en Juan stak over maar opeens reed er een auto in Juans auto. Het werd zwart voor zijn ogen. Vanaf dan wist hij niet meer wat er gebeurde.
Juan is al meer dan een half uur te laat. Tinne maakte haar oprecht veel zorgen over hem. Het is niet van zijn gewoonte dat hij veel te laat is. Zeker niet als het een afspraak is met Tinne. Vaak was hij dan veel te vroeg. Ze belde hem, maar hij nam niet op. Dan maar een sms sturen. Wie weet zit hij in de auto en kan hij niet reageren. Ze dacht na wat er scheelde. Dat was niet normaal dat er geen reactie komt van hem. Juan reageerde meestal meteen op haar berichtjes. Waar hij ook was. Ze wist niet wat ze ze moest doen. Dus bleef ze maar bellen. Ze moest hem toch ooit eens te pakken krijgen.
Hey Juan, waar ben je? Ik maak me zorgen dat je niks van je laat horen. Je ging hier al een half uur geleden zijn. Laat je zo snel mogelijk iets weten?
Sprak ze in op zijn voicemail. Ze belde nog eens. Er pakte iemand op. Eindelijk. Tinne wou een hele stortvloed van woorden zeggen, maar hield haar op doordat iemand die ze niet kende sprak. "Hallo." hoorde ze de onbekende stem aan de andere kant zeggen. "Hallo, met Tinne Oltmans. Is Juan Gerlo daar toevallig?" vroeg Tinne voorzichtig. "Hallo, u spreekt met de lokale politie. Ik ben Frederik. Meneer Gerlo heeft net een auto ongeluk gehad." zei de agent. Tinne kreeg tranen in mijn ogen. "Wat? Waar is hij? Kan ik naar hem toe? Dat kan toch niet? Juan is een voorzichtige chauffeur." vroeg ze wenend. "Ja, je kunt naar hem toe gaan. Hij wordt naar Sint Augustinusziekenhuis in Wilrijk gebracht. Hij was er niet heel erg aan toe, maar het zag er wel ernstig uit. De dokters zullen hem wel verzorgen." antwoordde hij. "Oké, dank u wel, meneer." zei Tinne terug en legde af. Zo snel mogelijk ging ze naar het ziekenhuis. Ze wou weten hoe het met Juan was. Tinne raapte al de moed bijeen en liep naar de balie. "Goeie avond." begon ze. "Goeie avond, waarmee kan ik u helpen?" vroeg de vrouw vriendelijk. "Ik zoek Juan Gerlo. Hij moet net binnen gebracht zijn. Hij had een auto ongeval." zei Tinne. De balie vrouw tikte Juans naam in. "Dat klopt. Hij ligt in kamer honderdzeventig. Eerste verdieping links. Het wijst zichzelf wel uit." legde ze de weg uit aan Tinne. Ze dankte haar en liep meteen naar Juans kamer. Ze wou zo snel mogelijk bij hem zijn om te zien het met hem gaat.
JE LEEST
JINNE ~ Your Choice
FanfictionIk schrijf een deeltje en die willen mogen een voorstel doen hoe het verder verloop gaat. Dit is een JINNE verhaal. (PS: Het boek eindigt bij deel 20: Als ze samen een koppel worden.)