Deel 10: Opnamedag

183 10 3
                                    

"Bram! Ga weg. Of klop eerst." zei Tinne boos. "Was je misschien met dingen bezig die niet mogen?" plaagde hij haar. "Dat gaat jou niet aan." reageerde ze en veegde haar tranen weg. "Waarom ben je hier trouwens?" "Mama heeft je nodig. Daarom kwam ik je halen." vertelde Bram. "Oké, zeg maar dat ik kom." stuurde Tinne Bram weg. Hij ging weg. "Sorry, voor hem." zei Tinne. "Dat geeft niet. Lisa die kwam vroeger ook altijd mijn kamer binnen zonder te kloppen." reageerde hij. Tinne gaf hem een lach.

"Ik ga dan snel naar beneden. Tot straks." stond Tinne op. "Ik blijf hier als dat mag." zei Juan. "Ja, dat mag. Ik zie je straks. Negen op tien zal het niet lang duren." ging Tinne op haar in. Ze verliet de kamer. Beneden was haar moeder bezig in de keuken. "Wat is er, mama?" vroeg ze. "Ik wou gewoon vragen of Juan bleef eten?" informeerde ze haar. "Euhm... Wij hebben al gegeten." antwoordde Tinne. "Wat is er om te eten als ik vragen mag?" "We eten gewoon worst met erwtjes en wortelen." reageerde Inge. "Dat is lang geleden en lekker. Ik wil er ook van hebben, maar ik heb geen honger meer." zei Tinne. "Dat dacht ik het wel. Maar als je wil kan je er morgen meenemen. Wat was daar boven gebeurd? Ik hoorde je opeens roepen." vroeg ze. "Bram was plotseling mijn kamer binnen gekomen zonder te kloppen. En ja, ik was boos op hem." antwoordde Tinne. "Deed je iets wat niet mocht of wat niemand mocht mag weten?" vroeg Inge. "Juan en ik hebben gepraat over iets en erna heeft hij iets gevraagd over een situatie. Ik heb daarop geantwoord, maar het was een pijnlijk verhaal waar ik het moeilijk bij had dus knuffelde hij mij om me te troosten en toen kwam Bram binnen en je kent Bram. Hij maakt al snel de verkeerde conclusies dus had ik liever niet dat hij binnenkwam en het zag maar ja hij heeft het gezien en hij begon meteen te plagen. Ik vond dat niet leuk." vertelde Tinne.

Tinne ging naar boven waar Juan zat. Hij zat een beetje op zijn gsm. "Ik zei het toch het was gewoon om te vragen of je wilt blijven eten. Maar ik heb gezegd dat we al gegeten hebben." reageerde ze. "We kunnen het morgen wel eten als je wilt. Maar dan moet je wel na de opnamedag terug naar hier komen." "Ja, dat is goed. Ik zie het wel zitten." zei hij. "Ik ga wel niet te lang meer trekken. Morgen is het vroeg. En ik heb mijn slaap echt nodig." ging Tinne op hem in. "Dat geeft niet. Ik ben ook wel moe." zei hij. Tinne stond op en ging naar haar eigen kamer. "Tot morgen." zei ze voor ze wegging. Juan deed teken. Beide gingen ze slapen.

De volgende morgen werd Tinne wakker. Ze ging naar beneden en maakte thee voor haar. Ze was nog moe. Tinne zat aan de tafel met de kop in haar handen. Ze droomde nog een beetje. Juan kwam beneden. "Goedemorgen." zei hij. Tinne schrok van zijn aanwezigheid. Ze had hem totaal niet gehoord. "Oh hey, ik hoorde je niet meteen." ging ze op hem in. "Geeft niet." reageerde hij. "Ben je klaar voor vandaag?" Tinne knikte. "Het is wel heel vroeg. Maar dat hoort erbij zeker. Binnenkort is het rustiger. Dan gaan we meer op ons gemak zijn." antwoordde ze. "Wil je iets hebben om te ontbijten?" "Ja, dat mag altijd. Wat is er allemaal?" polste hij. Tinne begon een hele opsomming. Juan koos er iets van en maakte ook een koffie voor hem. "Zijn je ouders nog niet wakker?" informeerde Juan zich. "Nee, mijn vader staat pas binnen twintig minuten op en mijn moeder hangt af van dag tot dag." repliceerde ze.

Na een heel lange tijd ontbijten, haastten ze hen naar de set. Ze hadden iets te lang ontbeten. Maar ze kwamen nog op tijd aan. "Hey Tinne." zei Marie. "Hey." reageerde ze. "Wat hebben jullie gedaan? Jullie kwamen samen aan. Zijn jullie weer samengekomen?" polste ze speels. "Ja, wij zijn weer samen gekomen." reageerde Tinne. "Trouwens, Wout en Elindo hebben vijf minuten geleden dat we na de opnames samen een glas gaan drinken in de buurt. Als je wil, mag je ook komen." nodigde Marie haar uit. "Oh, ja dat lijkt tof." zei Tinne. "Ik kom. Ik moet wel rekening houden met Juan, maar ik krijg hem wel mee." ging Tinne op haar in. Marie lachte naar haar en samen gingen ze naar de greenroom. "Wat zijn de meisjes weer gelukkig?" zei Wout. "We hebben er alle reden voor. Mag dat niet?" gooide Marie terug. "Dus is ook alles tussen jullie opgelost?" wees Elindo naar Tinne en Juan. "Wat moet er opgelost zijn?" vroeg Juan. "Van alles. Als je ziet hoe jullie de laatste dagen waren. Dan zaten er meerdere haren in de boter." antwoordde Wout. "Ja, dat is wel verleden tijd. Alles is opgelost. We komen weer goed overeen." reageerde Juan. Ze begonnen aan hun lange dag.

"Iedereen klaar?" vroeg Elindo. "Ja, ik ben klaar." zei Tinne. "Klaar waarvoor?" polste Juan. "We gaan op café." zei Marie. "Waarom weet ik daar niets van?" was Juan verbaasd. "Omdat je toch geen verplichtingen heb vanavond." reageerde Tinne. "Hoe weet jij dat?" vroeg Juan. "Anders dan blijf je niet eten, hé." lachte Tinne. "Wie weet had ik nog iets te doen erna? Je weet toch nooit. Je kent mijn agenda niet." zei Juan. "Negen op tien speel je anders gewoon op je PlayStation. Je hebt niet echt een leven." gooide Tinne terug. Juan was verslagen. Iedereen lag plat van het lachen. "Ik rij." zei Tinne. "En dan door de politie tegengehouden worden? Ik ben dan mijn rijbewijs kwijt en jij ook met een boete. Dat heb ik er niet voor over." ging hij op haar in. "Oké, dan niet." zei Tinne. Iedereen ging naar de auto. "Moest je zeggen dat we samen gingen eten?" vroeg Juan. "Mocht dat niet?" informeerde Tinne haar. "Jawel, het mocht, maar straks denken ze dat er iets is tussen ons. Ik wil niet de verkeerde indruk geven." antwoordde Juan. Ze kwamen aan bij het cafeetje, waar ze hadden afgesproken. Elke Ghost Rocker had iets besteld. Ze hadden het allemaal naar hun zin. "Wat vinden jullie er tot nu toe van?" vroeg Marie. "Ik vind het echt leuk. Het is wat ik ervan verwacht had en met jullie is alles leuker." zei Wout. "Ja, daar heb je gelijk in." ging Tinne op hem in. Ze waren wel blij om zo goed overeen te komen met hun tegenspelers. Allemaal hadden ze een leuke tijd. Er werd veel gepraat en veel gelachen. Tinne en Juan gingen naar haar huis om te eten. Na een tijdje ging Juan terug naar zijn huis. 

JINNE ~ Your ChoiceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu