JINNE ~ Your Choice

Deel 12: The day after

Tinne vroeg zich af waarom. "Wat scheelt er?" vroeg Tinne. "Ik kan dit niet. We zijn collega's van elkaar. We kunnen niks samen hebben." zei Juan. "Maar waarom niet?" vroeg Tinne. "Het mag niet oké." duwde hij haar weg. Tinne begon Juan weer te kussen. Juan ging er terug in mee. Dit is iets waar Tinne later veel spijt van hebben. Nu was er geen weg meer terug. Het was al gebeurd. -Waarom doe ik dit? Dit mag niet gebeuren? Het gaat alles alleen maar ingewikkelder maken dan het al is.- dacht Juan. Ze waren een beetje zat en dan doen mensen dingen waarover ze niet nadenken. En daarna dan spijt hebben.

De volgende ochtend werd Tinne wakker. Opeens zag ze Juan naast haar liggen en schrok. Dit had niet mogen gebeuren. Ze stond op en snel kleedde haar terug aan. Zonder iets te zeggen, vertrok ze naar huis. Ze wou nu zo snel mogelijk weg van Juan zijn en uit zijn buurt blijven. Alleen jammer dat ze nu net een draaidag hadden met de Ghost Rockers waardoor ze Juan wel ogen zou komen. Gelukkig had ze geen scènes apart met Juan niet goed komen zijn. Juan had Tinne nog een berichtje gestuurd om te vragen waarom ze zo snel weg was gegaan, maar daar had niks op geantwoord.

Op de set deed Tinne niet veel. Ze zei niets, ze lachte niet en ze hield zich afzijdig. Juan zag Tinne en ging er naartoe gaan. Hij wou een uitleg, maar als ze zag dat hij haar richting uitkwam, liep ze weg. Ze had echt geen behoefte om hem te zien. De opnames waren nu nog niet bezig, dus ging ze naar de kelder. Ze wou even alleen zijn. Marie zag het gebeuren. Dit vond ze een rare situatie. Normaal waren die twee onafscheidelijk en kreeg niks hen kapot. Ze besloot om haar op te zoeken. Na lang zoeken vond ze haar in de kelder. "Hey." zei ze. Tinne keek op, maar zij niks. "Dit is niet normaal. Hoe dat jullie twee jullie gedragen. Jij en Juan." reageerde Marie. "Er is niets gebeurd, zeg ik je. Ik heb gewoon een moeilijke nacht achter de rug gehad en ik heb gewoon geen zin om iemand te zien of te spreken. Ik los het zelf wel op." zei Tinne. Marie liet het zo. Ze ging weg. Tinne volgde niet veel later.

Tinne zag dat er een scene op de planning staat voor seizoen drie. Een scène waarin Juan moet kussen met Vajèn. Even brak er iets in haar. Aan een kant wilt ze zo graag samen met Juan zijn, maar ze kan het niet. Een relatie met een collega is niet vanzelfsprekend. Ze gaan die scène opnemen. Tinne keek van de zijlijn toe. Ze wou in de plaats van Vajèn staan eigenlijk. In haar hoofd dacht ze na. -Hoe zou het zijn moest ik toch toegeven aan mijn gevoelens voor Juan? Zou hij mij nog willen na gisteren nacht? Hoe kan zo een leuke avond eindigen in een nachtmerrie?- Tinne had honderden vragen in haar hoofd. Ze wou echt niet meer gekwets worden. Ze moest haar hart sluiten voor hem. Soms droomde ze van hoe ze het zou zeggen tegen hem. Maar ze wou het niet. Het kon niet.

Een lange dag was het vandaag. Tinne was blij dat ze naar huis mocht. Maar voor ze naar huis ging, passeerde ze nog snel langs haar oma. Ze wou eens met iemand praten en dat kon ze het beste met haar oma. Ze hoopte dat ze snel eruit geraakte ze wat ze wou. Ze wist het echt niet meer. "Oma, ik heb volgens mij iets heel doms gedaan." begon Tinne. "Wat is er misschien?" vroeg ze. "Er is zoveel om te vertellen. Je weet dat ik goed bevriend ben Juan van op het werk. Awel, daar heb ik nu al een tijdje gevoelens voor denk ik. Allez, ik weet het niet zeker. Maar ik voel me goed bij hem en ik ben er graag bij. En we hadden gisteren zijn verjaardag gevierd. Eerst bij hem thuis en daarna zijn we gaan feestje geweest. Ik mocht bij Juan blijven slapen en dat mag je letterlijk nemen. Ik ben stom geweest. Ik had hem nochtans tegengehouden, maar we hadden iets te veel op. We hebben er nog niet over gepraat. Ik had vandaag geen zin om hem te zien of te spreken. Daarnet had hij dan een scene met iemand anders en hij moest er mee kussen. Toen ik dat zag, dan brak er iets in mij. Maar ik ben nog altijd bezig met dat ik niet met een collega kan samen zijn." vertelde Tinne. Ze had het in een adem verteld. Ze kon het echt niet meer aan. "Rustig meid. Het is al een begin dat je niet opkropt, maar verteld. Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Als jij je beter voelt, bij het feit dat je hem wegduwt en zoals nu doet, maar je moet ook rekening houden met wat Juan voelt. Je mag niet met zijn gevoelens spelen. Over wat gisteren is gebeurd, moeten jullie echt wel praten. Dit is niet niets. Vooral als je niet weet wat je moet doen. Wie weet voelt Juan ook iets voor jou. Jullie kunnen het dan toch gewoon proberen. Wie weet lukt het dan wel?" bedacht haar oma. Tinne wist dat haar oma gelijk had over dat ze er moest over praten met Juan. Maar ze vond het nog te vroeg. Over het andere gedeelte was ze niet zeker. Tinne vond het idee raar. Stel dat hij dan met iemand anders moet kussen. Dat zou ze raar vinden.

"Ik ga misschien eens vragen aan Juan of hij wilt praten. Misschien moet ik het gewoon een beetje forceren. Om erover te praten. Ik zal hem straks sturen." reageerde Tinne. "Nee, doe dat nu maar. Ik ken je goed genoeg. Je gaat het niet doen als je het nu niet doet." ging haar oma op haar in. Tinne lachte. Ze had haar door. Tinne nam haar gsm en ging naar het gesprek met Juan.

Hey Juan, ik zou graag eens met je willen praten over gisteren. Sorry voor vandaag. Ik was gewoon mezelf niet. Ik was gewoon bang. Het was niet de bedoeling wat er gisteravond is gebeurd.

Ze schreef haar bericht. Eerst was ze niet zeker van het bericht, maar uiteindelijk drukte ze toch gewoon om verzenden. Nu was het gewoon wachten op een antwoord van Juan. Tinne moest niet lang wachten en kreeg al snel reactie van Juan.

Hey Tinne, dat vind ik een goed idee. Ik wou het ook vragen deze ochtend, maar je liep weg. Zeg maar wanneer je kan. Ik kan altijd.

"Hij heeft geantwoord." zei Tinne. "En wat stuurt hij?" vroeg haar oma. "Hij vraagt wanneer we kunnen afspreken." antwoordde Tinne. "Dat is goed. Wanneer kan je? Nu?" stelde ze voor. Tinne twijfelde. "Spreek nu af. Dan is het al meteen achter de rug." overtuigde de oma haar. Tinne deed het. Haar oma had gelijk.

Kan je nu?

Ja, nu is perfect voor mij. Moet ik tot bij jou komen?

Ja, dat is goed. Ik zorg dat niemand mij lastigvalt thuis.

"Zo, we hebben afgesproken. Ik ga dan maar naar huis gaan." reageerde ze. "Veel succes. Je kan het. Ik weet het." wenste ze haar veel succes. Tinne had veel schrik. Wat als ze het niet kon. Ze ademde gecontroleerd in en uit om er zeker te van zijn dat ze niet begon te panikeren. Ze kwam thuis aan en ging naar binnen. Ze maakte de tuin klaar. Ze zei tegen iedereen dat niemand er mag komen. Ze zuchtte nog eens diep. Juan kon ieder moment aankomen. Ze hoorde de bel. Tinne begon terug te panikeren. Ze weet plots niets meer.