JINNE ~ Your Choice

Deel 15: Wat moet ik doen?

Tinne zag Juan bezorgd naar haar kijken. Ze had geen idee wat ze nu moet zeggen. Tinne keek rond zich en zocht iets waarover ze kon vertellen. Ze kon nu toch moeilijk zeggen dat ze zwanger was. En dat nog eens van hem. Dit was echt een nachtmerrie. Juan keek haar nog steeds aan en legde zijn hand op haar schouder. "Je mag het me echt vertellen. Tenminste als je het wilt vertellen." Tinne keek naar haar gsm en bedacht ineens iets. "Mijn ouders zijn deze avond weg en ik zou ook graag meegaan, maar ik kan niet mee." loog Tinne. "Oei, er komt toch wel nog een avond dat je met je ouders kan gaan. Nee? Of was het belangrijk?" ging Juan op haar in. "Het was niet belangrijk. Maar het was lang geleden." reageerde ze. "Kom je mee? Ze vragen waar je bent." zei Juan. Tinne knikte. Samen gingen ze verder. Tinne verstopte de zwangerschapstest onder haar trui. Ze wou dat niemand dit zag. Niemand mocht dit weten. Gelukkig had ze maar een halve dag. Nu nog een hele dag draaien zou ze niet gekund hebben. -Ik ga straks naar oma gaan. Zij gaat vast raad hebben voor mij over wat ik het beste kan doen.- dacht Tinne. Juan vond raar dat Tinne zo reageerde. Er moest echt iets aan de hand zijn. Ze gingen draaien. Tinne deed haar best, maar soms ging het niet zoals ze wou. Haar gedachten gingen altijd naar de test. Dit mocht echt niet waar zijn.

Eindelijk. Eindelijk was de draaidag voor bij. Tinne nam snel haar spullen bij een. "Wordt je nog ergens verwacht?" vroeg Marie. "Nee, niet echt. Ik ga gewoon eens bij mijn oma langs. Het is al een tijdje geleden dat ik er nog geweest ben." antwoordde Tinne. "En moet je daarom snel al je spullen nemen?" informeerde ze haar. "Nee, niet echt. Maar ik wil gewoon snel bij haar zijn, zodat ik niet te laat thuis ben." reageerde ze. Marie liet haar doen. Bij het opruimen viel er een papiertje op de grond. Marie raapte het op en wou het bekijken. Tinne pakte het snel af. Ze mocht niet weten van wat het was. "Wat is dat?" vroeg Marie. "Dat is een bijsluiter. Van een pijnstiller." loog Tinne. "Tot morgen." Tinne vertrok. Marie, Wout en Elindo hadden nog een paar scènes dat ze moesten draaien. Juan mocht ook naar huis. Maar Tinne probeerde hem te ontlopen.

Ze kwam bij haar oma aan. Meteen belde ze aan. Maar ze kreeg geen reactie. Ze besloot om maar naar huis te gaan. Onderweg naar huis belde ze eens naar haar oma. Om te vragen wanneer ze eens kon langskomen. Tinne's oma had door dat er iets was en zei dat ze binnen het half uur thuis zou zijn. Daar was Tinne gerustgesteld bij. Ze ging over heel de situatie praten. Toen Tinne thuis was zette ze haar spullen af en vertrok weer naar haar oma. Als ze daar aankwam, deed haar oma meteen de deur open. "Wat is er?" vroeg ze meteen. "Je moet me helpen. Ik weet echt niet wat ik moet doen." antwoordde Tinne. Haar oma nam haar in haar armen. "Ga zitten en vertel wat er scheelt." stelde haar oma voor. "Wel, dus een tijdje geleden was er een verjaardagsfeestje. Dat wist je al. Maar nu blijkt dat ik me de laatste tijd misselijk voel en moe ben. Ik heb opgezocht op internet wat het kon zijn en ik kreeg toch een paar keer dezelfde resultaten. Dus ik ben een test gaan kopen en die test gaf aan dat het positief is. Nu weet ik niet wat ik moet doen." vertelde Tinne in paniek. "Waarmee ben je positief?" kon haar oma niet volgen. "Ik ben zwanger. En ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik het aan Juan zeggen? Moet ik het gewoon laten weghalen en doen of er niets gebeurd is. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen." ging Tinne op haar oma in. "Ow zo. Nu begrijp ik het." zei haar oma. Ze dacht na. Wat kon je hier doen? "Als ik in jouw schoenen stond zou ik het tegen Juan zeggen. Dit kan je niet in je eentje beslissen. En hij, als de vader, heeft het recht om het te weten. Oké, dit gaat geen gemakkelijke opdracht worden, maar wat jullie ook doen. Dit moeten jullie samen doen. Anders dan gaan jullie er gewoon voor. Je ziet hem graag, Tinne en hij jou ook. Het zal vast makkelijker lopen tussen jullie twee als jullie je gevoelens eens kunnen uiten." vertelde ze. Tinne keek haar oma aan. Ze was aan het denken.

"Oké, ik ga nu naar hem toe en zegt het hem. En dan zie ik wat hij erover denkt. Dank je wel, oma." knuffelde Tinne haar oma. Dit was hetgeen wat Tinne nodig had. Iemand waarmee ze kon praten en haar goede raad kon geven. De laatste tijd zat ze veel bij haar oma. Tegen haar kon ze veel meer zeggen dan tegen haar ouders. Hoe zouden zij op het nieuws reageren dat Tinne zwanger is van Juan. Tinne nam haar gsm en belde naar Juan. "Hey Juan, ben jij nu thuis?" vroeg Tinne. "Ja, ik ben thuis. Waarom?" polste hij. "Ik moet iets tegen je zeggen, maar het gaat niet via de telefoon. En ik vroeg me af of ik kon afkomen. Het is wel belangrijk." vertelde Tinne. "Ja, kom maar af. Ik ben bij mama." zei Juan. Tinne pakte haar jas en gsm en vertrok richting Juan. Maar eerst nog een knuffel geven aan haar oma.

Ze kwam aan bij Juan. Ze mocht haar auto voor de garage zetten en ging dan naar de voordeur. Daar belde ze met trillende vingers aan. Hoe zou Juan reageren op het nieuws? "Hey Tinne." deed Juan de deur open. Hij ging aan de kant en liet haar binnen. "Zullen we naar mijn kamer gaan?" stelde Juan voor. Tinne knikte. "Mama, ik ben met Tinne op mijn kamer." zei hij. Samen gingen ze naar boven. Tinne ging op zijn bed zetten. Juan ging op zijn bureaustoel zitten. "Wat is er? Waarover wou je me spreken?" vroeg Juan. "Weet je nog die avond na het verrassingsfeest? Wel, er is een reden waarom ik het niet uit mijn hoofd krijg. Het is me wel gelukt tot vijf dagen geleden. Toen ben ik beginnen denken en zo erover, doordat ik misselijk en moe was. Daarnet deed ik dan een test om te zien wat het zou geweest zijn. Wat blijkt uit de test is dat ik zwanger ben." vertelde Tinne. Juan schrok. Dit had hij niet kunnen verwachten. "En je bent zeker dat het van mij is?" vroeg Juan. "Ja, ik heb geen vriend of zo. Dus het kan alleen van jou zijn." antwoordde Tinne. Juan zat met zijn handen in het haar. Hij had echt geen idee wat hij nu moest denken. "Wat moeten we nu doen?" vroeg Juan. "Geen idee. Ik ga eens naar de dokter gaan om te zien hoever ik ben." reageerde ze. "Moet ik meegaan?" polste Juan. "Dat mag je kiezen." ging ze op hem in. "Ik ga er nog even over nadenken. Ik ben geschrokken van het nieuws en moet het even verwerken." zei Juan. Tinne knikte. "Wil je het wel tegen niemand vertellen. Ik wil dat dit onder ons blijft." vroeg Tinne. "Ja, dat zal ik doen. Het is ons geheimpje." ging Juan op haar in. Hij lachte naar haar. Dit was raar. Juan wist even niet meer wat te reageren. Hier werd hij stil van. Dit maakte zijn gevoelens nog veel ingewikkelder. "Heb jij al gedacht om het te houden?" informeerde Juan zich. Tinne schudde haar hoofd. Juan keek haar aan. "Tinne, ik zie je echt graag." zei Juan. Tinne had geen idee hoe ze moest reageren. Ze dacht na. "Ik wil het proberen. Ons een kans geven." zei Tinne.