JINNE ~ Your Choice

Deel 13: Het gesprek

Tinne zuchtte nog eens en herhaalde elke keer dezelfde zin in haar hoofd. -Ik kan dit. Ik kan dit.- Ze stond voor de deur en zuchtte nog eens. Daarna deed ze de deur open. "Hey." zei Juan. Tinne lachte naar hem. Ze gingen naar binnen. "Is er niemand thuis?" vroeg Juan. "Nee, mijn ouders zijn nog aan het werken en mijn zus is bij haar vriend en mijn broer is naar zijn hobby." antwoordde Tinne. De beide wisten even niet waarover te praten. Tinne keek naar haar handen en Juan keek in het rond. Ze waren beide aan het denken over hoe ze het gesprek moesten beginnen. "Moet je iets hebben om te drinken?" vroeg Tinne. "Dat hoeft niet voor mij. Ik heb net thuis veel gedronken." reageerde hij. Weer viel er een stilte. Niemand wist hoe ze het gesprek moeten aangaan. "Zouden we kunnen praten over gisteren en vandaag?" polste hij. "De andere stelde vragen over ons. Waarom we zo anders deden." Tinne knikte. "Het was nooit mijn bedoeling om samen met jou in bed te belanden met jou. Het spijt me. Het was gewoon het moment. We waren allebei zat." begon Juan. "Het was één groot misverstand. Is het misschien mogelijk om het te vergeten?" "Hoe kan je dat vergeten? Komaan, dat is toch niet." reageerde Tinne. "Oké, het is gebeurd en daar kunnen we niets meer aandoen, maar we kunnen toch het niet meer aandenken en gewoon doorgaan. Als het toch niets te betekenen had." ging Juan op haar in. Tinne keek weg. "Oké, we vergeten het en we praten er nooit meer over. Niemand mag er hier iets van weten." zei Tinne. Juan knikte. Hij was akkoord met haar. Moest iemand het weten, ze zouden hen moeten verantwoorden terwijl er niets speelde tussen hen. Voor haar toch niet. Voor Juan lag het anders. Maar hij probeerde zijn gevoelens te verbergen voor alles en iedereen. Maar iets in hem zei dat zij ook iets voor hem voelde. Ze kon het wel beter verstoppen voor iedereen. Geen een van beide wist iets om te zeggen. Tinne keek naar buiten en Juan keek naar zijn glas.

"Mag ik iets vragen?" vroeg Juan. "Hangt af waarover het gaat." antwoordde Tinne. "Gisteren zag ik je staan toen ik de kus scene had met Vajen. Je was niet bepaald gelukkig." had Juan gemerkt. "Waarom was je zo? Had het iets met de kus te maken?" Tinne viel uit de lucht. Zij had nooit kunnen denken dat hij dat zou gezien hebben. Ze stond niet eens in zijn buurt. "Nee, het had niets met de kus te maken. Het was gewoon... Toen ik je zag kussen met Vajèn was ik aan het denken. Ik dacht na over ons en die nacht. Ik begon echt bang te zijn dat ik je kwijt ging spelen door dat voorval. Dat mag niet gebeuren. Ik wil niet nog eens een vriend verliezen door stom gedrag en door foute keuzes. Dat mag echt niet nog eens voorvallen." reageerde ze. "Dat zal ook niet meer gebeuren. We staan nu allebei voor het feit dat we er niets meer over praten. Maar wat ik niet begrijp is waarom je bent weggegaan, bij die scène?" polste hij. "Alles werd me te veel. Ik moest even alleen zijn. Gelukkig was het de laatste scène van de dag." repliceerde Tinne. "Stop er over. Ik wil er niet meer over praten." Juan hief zijn handen verontschuldigend op. "Kunnen we vanaf nu verder gaan waar we gebleven waren voor de gebeurtenis morgen?" vroeg Juan. Tinne knikte. "Hoe laat is het eigenlijk?" informeerde Juan zich. Tinne keek op de klok. "Twintig uur dertig." reageerde Tinne. "Oei, al zo laat. Ik ga doorgaan. Morgen moeten we vroeg opstaan en ik moet nog een half uur voor ik thuis ben." stond Juan recht. Tinne stond ook recht. Daardoor kwam ze net voor hem te staan. "Blijf anders hier logeren. Je stoort echt niet. Mijn ouders komen niet thuis enkel mijn zus gaat thuis komen, maar die maakt daar geen drama van." stelde Tinne voor. "Het is echt laat om nog te rijden." "Als dat echt niet stoort, dan met plezier." reageerde Juan. "Ik ga de logeerkamer in orde zetten." Tinne ging naar boven. Juan bleef even achter en belde mijn zijn moeder. "Hey mama, het was om te zeggen dat ik bij Tinne blijf slapen. Het is al vrij laat om nog af te komen en ze had het zelf voorgesteld." vertelde Juan. "Dat is goed. Veel plezier ginder. Tot morgen." reageerde Beatrijs. Tinne kwam beneden. "Wat wil je nu doen?" polste ze. "We kunnen misschien een filmpje kijken." wees Juan naar de televisie. "Ja, dat is een goed idee." ging Tinne op hem in. Samen zochten ze een film om samen te zien. "Wat moet ik doen voor mijn kleren?" polste Juan. "Morgen heb je toch de kleren aan van Jonas. Zo erg is dat? Je kan als het moet in die kleren naar huis gaan of zo." bedacht Tinne. "Ja, dat kan ik wel doen." lachte Juan. Ze bekeken de film.

Snel maakte Tinne haar klaar. Ze had haar wekker niet gehoord en moet haar nu snel klaar maken om te vertrekken. Beneden zag ze Juan zitten. "Daar ben je eindelijk. Ik sta hier maar te wachten." lachte hij. "Ja, sorry, ik heb mijn wekker niet meteen gehoord. Maar nu ben ik klaar." reageerde ze. "Ik neem snel nog iets om te eten en we kunnen vertrekken." "Dat hoeft niet. Ik heb al iets voor je gemaakt. Anders zouden we te laat komen." gaf Juan haar een zakje. Eline kwam beneden. Ze lachte geheimzinnig naar de twee. "Eline, stop met lachen. Er is niets. Juan is gewoon blijven slapen, omdat het gisteren veel te laat was om nog te rijden." vertelde Tinne. De twee vertrokken. Juan reed met zijn auto en Tinne met de hare. Ze wouden niet te samen rijden om nieuwsgierige blikken te vermijden. Juan kwam als eerst aan. Hij ging al naar de greenroom. "Goede morgen iedereen!" riep hij. "Hey Juan." reageerde Elindo. "Alles goed?" Juan knikte. "Alles uitgesproken met Tinne?" polste Marie. "Ja. Waarom?" vroeg Juan. "Jullie moeten vandaag een paar heel intieme scènes spelen met haar." antwoordde Marie. Juan ging naar de lijst van scènes voor vandaag en zocht ze op in het script. "Dat meen je niet? Toch niet vandaag." zei Juan. "Wat niet vandaag?" vroeg Tinne. "We moeten die kus doen dat per ongeluk is." antwoordde Juan. "Heel die scène vandaag? Pff... menen ze dat? Die is super zwaar en veel lopen en zo." reageerde ze. "Ja, we moeten ons nu klaar maken en dan gaan we naar ginder." zei Marie. Juan en Tinne maakten hen ook klaar. Samen gingen naar ze naar de locatie waar het doorgaat. "Klaar voor?" vroeg Juan aan Tinne. "Ik denk van wel. Het gaat misschien wel raar zijn, maar we zijn professioneel." zei Tinne. Dan begonnen ze eraan. Enkele scènes werd al een paar keer gedraaid. Dan volgde de scène met de kus. Tinne had er schrik voor. Wat als die kies alles weer naar boven ging halen? Dat mocht niet gebeuren. Ze hadden net alles opgelost. Er achteraan op de motor ging nog, maar kussen dat was een stap intiemer. Net voor de scène begon, zuchtte tinne nog eens. Hier had ze niet veel zin om nu te doen, maar ze kon niet vragen om van scène te veranderen. Ze hadden een strak schema. Het moment van de waarheid was daar. Juan ging haar 'per ongeluk' kussen. Tinne gaf de helm aan Juan. Ze zeiden hun tekst. Daarna kuste Juan Tinne. "Ik ging voor u wang." zei Juan nog zijn tekst. Even wist Tinne niet meer wat ze moet zeggen. Alles kwam terug. Ze zei haar tekst en deed wat ze moet doen. Hopelijk was het niet hetzelfde als bij Juan.