JINNE ~ Your Choice

Deel 14: Nee!

Ze kwam thuis en legde haar op haar bed. Na de opname dag had ze totaal niets meer gezegd en ze is zo snel mogelijk naar huis gekomen. Ze wou even rust. Ook al wist ze dat die kus een filmkus was, het voelde niet zo. Eindelijk was ze het gelukt om haar gevoelens weg te stoppen en te vergeten en dan kwam er die avond en de kus. Dat heeft alles terug naar boven gehaald. Zonder dat ze het zelf wist, viel ze in slaap.

Vier weken later was Tinne weer helemaal de oude. Ze had haar gevoelens weer kunnen vergeten. Dat kwam vooral omdat ze een week met haar moeder naar de zee is gegaan. "Even uitwaaien." had haar moeder gezegd. Dat was wat Tinne nodig had. Rust in haar hoofd en in haar hart. Inge zag ook wel dat Tinne er aan kapot ging. Ze stelde nog voor om het gewoon eens een kans te geven. Wie weet lukte het hen. Er waren nog meer collega's een koppel. Ze lag in bed. Tinne was een half uur te vroeg wakker geworden, maar opstaan stond momenteel nog niet in haar woordenboek. Pas als haar wekker gaat. Ze voelde haar niet echt top. Ze had hoofdpijn, buikpijn, misselijk... Tinne ging zien hoe het binnen een half uur ging. Wie weet gaat het dan beter. Zonder dat ze het wou viel ze in slaap.

Een uur later werd ze wakker. Het ging al iets beter, maar nog niet helemaal. Ze zag de wekker en schrok. Ze moet al vertrokken zijn. Tinne stond al snel op. Bij de eerste stap die ze zette, viel ze op de grond. Tinne ging zitten en wreef over haar ellebogen. Ze had haar val willen breken door haar ellebogen te zetten. Voorzichtig zette ze haar terug op haar bed. Haar hoofd draaide, ze voelde haar niet goed... Tinne dacht na ze kon toch niet zomaar afbellen. Ze heeft geen koorts of geen verkoudheid. Moeizaam staat ze op om haar klaar te maken. Het lukt niet om naar de badkamer te gaan.

Tinne nam haar gsm vast en belde naar de productie. Ze ging haar ziek melden. Het ging echt niet. Het licht van haar gsm kon ze zelf niet verdragen. "Hey Tinne, alles goed?" vroeg die aan de andere kant van de lijn. "Nee, niet echt. Ik voel me echt niet goed. Ik vrees dat ik niet ga kunnen komen." antwoordde ze. "Oei, is het erg?" polste hij. "Nee, gewoon misselijk, hoofdpijn en krampen." reageerde ze. "Oké, rust goed uit! We regelen het hier wel." wenste de man aan de andere kant van de lijn. Na het gesprek legde ze haar weer in het bed en viel weer in slaap. Inge kwam haar kamer binnen. Ze was bezorgd. Tinne's moeder had van alles gehoord, maar ze wist niet wat er aan de hand was. Doordat ze sliep ging ze weer weg. Ze dacht wel dat er iets scheelde. Anders was ze al een uur geleden vertrokken naar het werk. Als ze weer wakker was, ging ze haar eens bellen om te vragen hoe of wat. Iedereen vertrok uit het huis. Dat betekent dat Tinne het huis voor haar alleen had. Niet dat ze er veel aan ging hebben. Ze was toch niet goed.

Na een uur geslapen te hebben, werd ze weer wakker. Door een vlaag van misselijkheid. Snel probeerde ze naar de toilet te gaan. Maar door de hoofdpijn en duizeligheid werd het enkel moeilijker. Ze geraakte er nog net op tijd. Alles kwam er uit. Tinne vroeg haar echt af van waar het kwam. Gisteren had ze niets slechts gegeten en ze was de enige die ziek was. Deze ochtend had ze nog niets gegeten. Voorzichtig ging ze naar beneden. Ze nam enkele beschuiten en at het op om toch iets binnen te hebben. Wie weet ging het dan beter.

De bel weer klonk door het huis. Ondertussen zat Tinne televisie te kijken. Na de middag ging het opeens veel beter. Ze had geen klachten meer. Enkel was er een rugpijn opgekomen. Tinne ging rustig naar de voordeur. Ze schrok toen ze Juan voor de deur zag staan. "Hey, jij ziet er niet ziek uit?" lachte Juan. "Deze morgen was het heel anders. Ik geraakte met moeite uit mijn bed." toonde ze haar ellebogen die geschaafd waren. Ze gingen beide in de zetel zitten. "Wat is er misschien?" polste hij. "Ik werd deze morgen wakker en voelde me niet goed. Ik ben nog even blijven liggen en erna ging het iets beter, maar toch nog niet honderd procent. Ik had hoofdpijn, buikpijn, duizeligheid, misselijkheid en nu heb ik rugpijn." somde Tinne op. "Oei, je krijgt toch geen griep?" vroeg Juan lachend. "Nee, het is het seizoen niet. Dat kan niet." reageerde ze. "De andere gaan ook komen, maar zij moesten nog een scène draaien. Ik mocht vroeger weg." vertelde Juan. "Tof. Ik hoop wel niet dat ze te lang blijven. Ik wil vroeg gaan slapen." ging Tinne op hem in. "Dat begrijp ik. Ik zou ook zo zijn als ik me niet goed voel." zei hij. "Hey." kwam Inge thuis. "Dag mama." reageerde Tinne. "Gaat het al beter met je? Daarnet klonk je niet echt goed." polste Inge. "Ja, het gaat al beter, maar ik ben vooral moe. Ik ga misschien morgen terug werken. Maar dat hangt af van hoe het morgen gaat." antwoordde Tinne.

Marie, Elindo en Wout kwamen ook toe. "We hebben je gemist op de set. Hoe gaat het nu?" knuffelde Marie haar. "Het gaat al iets beter." antwoordde Tinne. "Moeten jullie iets om te drinken hebben?" "Water is goed voor mij." reageerde Marie. Tinne ging iedereen zijn keuze halen. "Welke scènes doen we morgen?" polste Tinne. Juan gaf haar een blad. "Hier staan ze allemaal op." zei Juan. "Amai, zoveel. Ik hoop dat ik het mee kan doen, dat we het niet moeten inhalen. Want ik denk dat ik die van vandaag ga moeten inhalen." reageerde Tinne. "Veel van de scènes van vandaag zijn naar morgen verplaatst. In de hoop dat je terugkomt." ging Marie op haar in. "Momenteel voel ik me al veel beter dus is de kans groot dat ik terugkom." zei Tinne. Elindo keek op zijn horloge. "Ik wil geen spelbreker zijn, maar ik ga stilaan doorgaan. Ik moet nog een eindje rijden." vertelde Elindo. "Oké, dat is goed." reageerde Tinne. Niet alleen Elindo, maar ook alle andere vertrokken. Morgen ging een lange dag worden. Tinne ruimde alles op en ging naar boven. Ze ging eens vroeg slapen. Dat doet altijd deugd.

De nacht deed Tinne echt wel deugd. Ze stond op en ging naar beneden. "Ben je klaar voor vandaag?" polste Inge. Tinne knikte. Ze maakte haar ontbijtje. Tijdens dat ze aan het eten was, voelde ze haar opeens misselijk. Zo snel ze kon vluchtte ze naar de toilet. "Tinne, gaat het?" vroeg Inge bezorgd. "Ja, ik was gewoon even misselijk." antwoordde Tinne. "Misschien is het beter dat je nog een dagje thuis blijft?" stelde Inge voor. "Het gaat. Het is al over." stond Tinne recht en ging verder ontbijten. Ondertussen zat ze op haar gsm. Ze zocht van alles op. Oké op Google vond je de meest rare dingen, maar het kon misschien een beetje duidelijkheid scheppen. Op veel websites kwam ze op hetzelfde uit. Dit kon niet waar zijn. Snel maakte ze alles klaar. Eerst nog langs de apotheek gaan. Bij het DAM ging ze snel naar de toiletten. Gelukkig kwam ze niemand tegen. Ze had echt geen zin om nu nog een gesprek te beginnen. Ze wou nu zo snel mogelijk de waarheid kennen. Tinne nam de bijsluiter en deed wat er op stond. Nu was het gedaan en moet ze gewoon even wachten op het resultaat. "Nee!" riep ze opeens. "Wat is er?" vroeg Juan. Hij had haar horen roepen vanuit in de gang en was komen kijken. Tinne kwam uit het hokje en keek Juan met grote ogen aan. Ze wist niet wat te zeggen.