0.1

2.3K 90 96
                                    

2006, Haziran

"Bak tuvaletin varsa gir anneciğim. Uzun yola çıkıyoruz."

Küçük kız başını iki yana sallayıp arabanın arka koltuğuna oturdu. Annesi babasının yanına otururken bebeğini de yanına oturtup camdan dışarı baktı. Yaz tatili geldiği  için yazlığa gidiyorlardı.

"Anne suyumu verir misin?"

Annesi çantasını uzatırken içini açıp suyunu aldı. 

"Ben sizi bırakır geri dönerim. Hala buradaki işlerimi halletmedim. Onları da halledeyim hemen geleceğim zaten."

Babasıyla annesi konuşurken parmak arası terliklerini ayağından çıkarıp arkaya uzandı küçük kız.

"Prensesim..." Babasının sesiyle gözlerini araladı. "Geldik güzelim."

Gülümseyerek babasına bakarak doğruldu küçük kız. Arabadan inerken sitedeki arkadaşları yakar top oynuyordu. 

"İremler geldi." İlke topu hızla yere atıp küçük kıza doğru koşmaya başladı. Herkes İlke'nin peşinden koşarken sırayla yeni gelen arkadaşlarını kucakladılar.

"Seni çok özlemiştik." dedi Ceren yanına otururken. "İrem bizimle durabilir mi Yeliz Teyze?" 

Annesi küçük kıza bakarken küçük kız kalmak için gözleriyle yalvarıyordu adeta.

"Sitenin bahçesinden sakın çıkmayın ama!"

"Tamam anneciğim." dedi boynuna sarılırken. 

Kızlarla beraber oyun oynamaya devam ettiler. Zamanın ne kadar hızlı geçtiğinin farkına varmamışlardı ama hepsi Kuşadası'nın bu sıcağında çok terlemişti.

"Zehra! Kapının önüne gelin bakayım."

Zehra'nın annesinin bağırmasıyla hepsi koşarak Zehraların apartmanın önüne geldi. Zehralar giriş katta oturuyordu. Apartmanın önündeki kaldırıma otururken Zehra'nın annesi dışarı çıkıp herkese salçalı ekmek vermişti.

"Teşekkür ederim Fatma Teyze." dedi küçük kız salçalı ekmeği alırken.

İlke elinin tersiyle terli saçlarını arkaya doğru atıp ekmeğinden kocaman bir ısırık aldı.

"Dağra geri dönüyormuş."

"Cidden mi?" dedi Ceren gözlerini kocaman açarken.

"Evet geçen gün annemler konuşuyordu sofrada."

"Özlemiştim Dağra abiyi."

"Dağra kim?" dedi küçük kız ekmeğinin son lokmasını ağzına atarken.

"Sizin evinizde oturuyorlardı. Onlar gidince siz taşındınız." dedi İlke gülümseyerek. "Şimdi sizin karşınızdaki daireye geri geleceklermiş."

Küçük kız hariç herkes normalde de burada yaşıyordu. İlke küçük kızdan 3 yaş büyüktü yani 7 yaşındaydı. Annesinin dediğine göre bu sene ilkokula başlayacaktı. Ceren ise 6 yaşındaydı. Zehra ile küçük kız ise aynı yaştaydı.

Zehra omuzlarını silkerek konuştu. "Ben doğduğumdan beri burada oturuyorum. Ben de tanımıyorum."

"Daha 4 yaşındasın ondan." dedi İlke hafiften omzuna vururken.

Zehra dil çıkardığında herkes kıkırdadı.

"Ben de çok hatırlamıyorum ki. Bisiklet sürüyorduk beraber." dedi Ceren. "İlke'yle çok yakınlardı ama."

"Annelerimiz çok yakın arkadaşlar çünkü."

Ekmeklerini yedikten sonra tekrar yakar top oynamaya devam etti yazın gelmesiyle tekrardan bir araya gelmiş kız çocukları.

"İrem hadi eve anneciğim."

Annesi küçük kızı çağırınca diğerleri de evlerine gitmeye karar vermişti.

İlkeler İremlerin alt katında oturuyordu. Ceren ve Zehra da karşı bloklarında.

"Yarın yine görüşürüz." dedi küçük kız, İlke içeri girerken.

"Görüşürüz." dedi İlke ve kapıyı kapattı. Üst kata çıktığında aralık kapıdan içeri girip kapıyı kapattı küçük kız.

"Yemek yiyecek misin?"

Başını iki yana salladı. "Fatma Teyze salçalı ekmek verdi hepimize."

"İyi bakalım." dedi annesi saçlarını okşayarak.

"Karşımıza birileri taşınacakmış İlke söyledi."

"Aaa kimmiş güzelim?"

"Önceden burada oturuyorlarmış. Şimdi karşı dairemize taşınacaklarmış."

"Yeni arkadaş daha geliyor desene."  Babası başına öpücük kondurdu. "Ben bugün eve döneceğim ama işlerim bitince geri geleceğim tamam mı prenses?"

"Tamam baba." dedi küçük kız koltuğa iyice yayılırken.

Babası yarım saat içerisinde tekrar yola çıktığında annesi yanına oturup saçlarını okşamaya başladı.

"Bir şey istiyor mu canın?"

"Hayır." dedi gülerek. "Uykum geldi. Benle uyur musun bugün?"

"Uyurum tabii güzelim." dedi annesi başını öperken.

Babası olmadığı için yatak odasında beraber uyuyacaklardı. Başını annesinin göğsüne yasladığında annesi masal okumaya başladı.

"Bir varmış, bir yokmuş..."

Masalın sonunu merak etmesine rağmen küçük kız yavaş yavaş kapanan gözlerine daha fazla meydan okuyamadı ve kendini uykuya bıraktım.

Hikayeye başlama tarihinizi ne?

İyi okumalar...

*DÜZENLENDİ*

LAVANTA | STABİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin