الفصل ٢٧
عند موسى
رامى : سامحنى متعذبنيش كده انت عملت فيا كتير سكوتك معايا ومش طايق تشوف وشى كمان ده بيقتلتى بيتكلم ودموعه بتنزل
موسى بياخده ف حضنو
رامى : سامحتنى
موسى : سامحتك سامحتك
رامى بيبوس ايدو ورجلو ويعطي
موسى : وه معندناش رجاله بتبكى كيف الحريم ي ود روح اغسل وشك
رامى بيبوس ايدو والدو
رامى: شكراً
موسى : روح شوف مرتك
رامى بيروح اوضته وهو مبسوط وبيدخل الأوضه
ريم : حبيبى
رامى بيجرى عليها ويحضنها
رامى : بابا سامحنى بابا سامحنى
ريم : مبروك ي حبيبى مبروك
رامى : الله يبارك فيكى ي روحى
ريم : .. لا رد
رامى : البسى خلينا ننزل تحت
عند يونس ومريم ف اوضتهم
يونس : مريومه
مريم : امممم
يونس : متيجى نجيب نونو زى الواد رامى كده
مريم بتضحك وتتكسف وتبص ف الأرض
يونس : اموت انا
مريم بتضربه بأيدها على كتفه
مريم : متقولش كده
يونس : خايفه عليا
مريم : ايوه مش جوزى
يونس : بس
مريم : وحبيبى
يونس : طيب م تجيبى بوسه بمناسبة حبيبى اللى زى العسل دى
مريم : يونس
يونس : قلبه وروحه
مريم : يونس بس
يونس : بس اي بعد يونس دى
وبيبوسها من شفايفها وبيسحبها لعالمهم الخاص
عند رامى
ريم بتلبس دريس
رامى : اي ده
ريم : اي
رامى : لا مفيش كده هنا
ريم : امال البس اي
رامى : البسى اذدال
ريم : مش معايا نسيتهم
رامى : مستحيل تنزلى بدريس أنا مصدقت سامحنى هو وامى
ريم : خلاص مش نازله بس
رامى : مريم ف طولك
ريم : تقريباً ليه
رامى : اجبلك منها
ريم : طيب
عند يونس ومريم
مريم بتكون نايمه ويونس بيبوسها والباب بيخبط
مريم : يونس الباب بيخبط
يونس : نايمين
مريم : عيب ي يونس
يونس : اوف مش قايم برضى
والباب بيخبط
مريم بتضحك
مريم : يونس قوم بقى
يونس بيلبس بنطلون ويفتح الباب
يونس : نعم خير
رامى : اي ي بنى فى اي بتكلمنى كده ليه
يونس : اخلص
رامى : هات اذدال من بتوع مراتك
يونس بيقفل الباب ف وشه ويدخل
رامى : مالو الاهبل ده
يونس بياخد من الدولاب اذدال ويفتح الباب
يونس : خد
رامى : ف اي يا لا بتكلمنى كده ليه
يونس : انت مش فاهم ولا ملاحظ يعنى
رامى بيبص عليه من فوق لتحت وبيشوفو لابس البنطلون مقلوب اللى ورا قدام واللى قدام ورا
رامى بيضحك
يونس : اضحك اضحك روح منك لله
رامى : وانا مالى
يونس : مالك كان زمانى دلوقتى
رامى : بس ي زفت غور
يونس : متغور على اوضتك
رامى بيضحك خمسايه وأمك تنده عليك وتقولك انزل
يونس : ابقى قول اي حاجه وانزل
وبيقفل الباب ف وشه
رامى : ي بن المجنونه
وبيمشى يروح اوضته
عند رامى بيدخل وريم بتاخده منه وتغير هدومها وينزلو
عند مريم ويونس
مريم بتضحك
يونس : اضحكى كله هيطلع عليكى ي حبيبتى
مريم : خلاص سكت
يونس بينام جنبها وياخدها ف حضنو ويبوسها
والباب بيخبط ومريم بتضحك
يونس : ام الليله اللى مش باينه دى ايوه اخدك وأروح فين دلوقتى
مريم : قوم شوف مين
يونس بيقوم ويفتح الباب بيكون رامى
يونس : نعم
رامى بيضحك
رامى : كلم امك تحت
يونس : ... لا رد
رامى : اي ي بنى مالك انت اتصدمت للدرجادى
يونس : غور ي زفت أمشى من قدامى وادينى نازل
رامى : متتأخرش
يونس : حاضر
وبيقفل الباب ويدخل
عند رامى تحت
سعاد : هاا ي رامى نادمت اخوك
رامى : ايوه يا ماما
سعاد : روح اقعد جار مرتك
رامى : حاضر
سعاد بتحضر الأكل على السفرة ويونس ومريم بينزلو ويقعدو على السفرة وموسى معاهم وبيبتدو ياكلو
ويونس بيبص ل رامى بغيظ ورامى بيضحك
موسى بيلاحظهم
موسى : انت وهو
يونس بيتكلم من بين سنانه
يونس : فيش حاجه يابا
رامى بيضحك
موسى : فى اي
رامى : ايوه صح ليه ي يونس ليه
يونس : ليه اي ي حيوان انت كمان
رامى : لما رحتلك ليه
يونس بيبص لمريم
يونس : عشان مريم تبقى حامل زى ريم
مريم بتشرق ف الأكل وتفضل تكح جامد
سعاد : اسم الله عليكى ي حبيبتى اشربى
وسعاد بتزقى مريم ومريم وشها بيكون احمر من كتر الكسوف
رامى بيميل على يونس
رامى : كان لازم تكسفها
يونس : مش انت اللى سألت وانا جاوبت
موسى : خليك ف وكلك انت وهو
مريم : شبعت عن اذنكم وتقوم تروح المطبخ
الكل بيلتزم الصمت الا رامى كان بيضحك وباصص ف الطبق اللى قدامه
ويونس بيبصلو بغيظ
عند مريم
مريم : ماشى ي يونس ماشى ماشى
يونس بيكون داخل
مريم : انت بارد
يونس : خلاص اسفه وبيحضنها وهى بتعمل الشاى
مريم : ي يونس كسفتنى
يونس : حقك عليا وبييوسها
مريم : ابعد احنا ف المطبخ
يونس : مراتى
مريم : عيب ابعد
يونس : سيبك من الشاى ويلا بينا
مريم : يونس ابعد
يونس بيبوسها ويبعد عنها
يونس : بعدت أهو
ومريم بتحضر الشاى وتطلعو ليهم برة
والكل بيقعد ف المندرة
ويشربو الشاى
ومريم بتنسحب تلم السفرة وسعاد معاها
