الفصل ٢٥
عند يونس ومريم
مريم بتكون قاعده جمب مامتها ورضا بتصحى تلاقيها قاعده جنبها
رضا : بت ي مريم
مريم : اي ياما
رضا : مهمله جوزك وجايه تقعدى جارى
مريم : ايوه ياما
رضا : فزى ي بت روحى لجوزك
مريم : ياما جوزى ف أوضتى لو عاز حاجه هيدينى حس
رضا : غورى ي بت عند جوزك أنى زينه لساتنى بصحتى
مريم : وه ياما عاوزانى اهملك لحالك لا
رضا : هتفزى تغورى عند جوزك ولا اجيبك من شعرك
مريم : ياما ابوى قاللى اقعد معاكى ومهملكيش
رضا : سمعتى قولت اي ولا نعيد حديتى تانى
مريم : خلينى نايمه جارك ياما
رضا : قومى ي بتى الله يرضى عنك نامى جار جوزك ولو يدن الفجر وانى لساتنى نايمه صحينى
مريم : حاضر ياما ونصلو أنا وانتى ويونس
رضا : ايوه يلا قومى روحى عند جوزك
مريم : حاضر ياما
عند رامى
ريم : رامى
رامى : اممم
ريم : بجد عايزه اشرب
رامى : حبيبى اعتبرى نفسك صايمه
ريم : على فكرة بقى انت رخم عشان خرجت برة البيت كنت جبتلى اشرب
رامى : ي ريم أنا كان كل همى ارجعلك البيت عشان عارفك
ريم : مالى
رامى : هرجع الاقيكى بتعيطى
ريم : ... لا رد
رامى بياخدها ف حضنو وبيبوس جيبينها
رامى : آسف عارف ان صعب عليكى
ريم : أنا مش زعلانه هعتبر نفسى صايمه
رامى بيبوسهل من جيبينها وياخدها ف حضنو
عند مريم ويونس
مريم تدخل تلاقى يونس قاعد ف البلكونه وسرحان
بتروح عندو وتقعد جنبو وهو بيبتسم
مريم : صاحى ليه لدلوقتى
يونس : مش جايلى نوم
مريم : ليه
يونس : مش عارف
اي اللى خرجك من عند امك روحى نامى جنبها
مريم : طردتنى وبتضحك
يونس : طردتك
مريم : ايوه
يونس : وانتى منمتيش ليه لدلوقتى
مريم : انا كمان مش جايلى نوم
يونس : بس لازم ننام عشان لازم نروح المستشفى بكرة
مريم : ايوه
يونس : يلا قومى
وبياخدها وينامو على السرير ويفضلون فترة يتكلمو مع بعض وبعدين ينامو
عند موسى وسعاد
سعاد : منمتش ليه
موسى : نامى ادينى هنام
وبينامو كلهم
تانى بيصحو كل واحد بيأدى فرضه ومريم بتحضر اكل لمامتها ويونس عشان يفطرو
مريم : يلا ياما الوكل جاهز
رضا : فين جوزك
مريم : عيستحمه ونازل
رضا : فين البت سكينه
مريم : أنى قولتلها أنى هنحضرلك الفطار وملهاش دعوه بيا
رضا : ماشى ي بتى
بييجى يونس عليهم ويقعدو ياكلو
وبعدين بيروحو المستشفى
عند رامى وريم
بيصحو متأخر
وكل واحد فيهم بياخد شاور
ويقعدو على السرير
الحال ده بيفضل ٣ ايام هو ده برنامج يومهم
بعد ٣ ايام
عند رضوان بيكون داخل البيت ويونس جنبه بيسندو
يونس : عاوز تقعد فين
رضوان : نقعد ف المندرة
عماد : اي ي يونس ده عمى أنا خلينى نعمله حاجه
يونس : لا ده ابوى كيف عمك موسى قده
عماد : ماشى ي عم يونس مقبوله
يونس : اجبلك حاجه تشربها
رضوان : لا ابعد اقده كاتم عنى الهوا عاوز هوا وانت لازقلى كيف قضايا قده
يونس بيضحك
يونس ' بعدت ادينى
رضوان : روح بيتك انت ومرتك مش محتاجك
يونس : انت بتطردنى ي عمى
رضوان : ايوه ويلا اتقلب انت ومرتك
يونس : هو انت شايلنى فوق راسك
رضوان : لا بس بذيداكم اقده روحو شوفو حالكم ي ولدى
يونس بيقف يروح عندو ويبوس ايدو
يونس : حالنا هنشوفو بس بعدين أما نطمن عليك
رضوان : مريم ي مريم
مريم بتيجى عليه
مريم : نعم ي ابوى
رضوان : يلا روحى مع جوزك
مريم : ي ابوى
رضوان : يلا تكسريش كلامى
مريم : حاضر ي ابوى
مريم ويونس بيىجعو بيتهم
سعاد : حمدالله على سلامتك ي ضنايا
يونس : الله يسلمك ياما
سعاد : أنى على مريم مش انت
يونس : وه ياما مش أنى ولدك
سعاد : وهى بتى
يلا غيرو هدومكم وارتاحو
مريم ويونس بيدخلو اوضتهم
مريم : امال فين ريم
يونس : مش عارف ممكن ف اوضتها
مريم : عايزه اقعد معاها
يونس : دلوقتى
مريم : اه
يونس : شوفيها طيب ف اوضتها
مريم : تعالى معايا
يونس : تعالى
يونس بياخدها ويروحو أوضة رامى
رامى بيفتح ويكون باين عليه التعب
يونس : اي ي عم مش ظاهرين
ليه
رامى : عادى
مريم : ريم جوه
رامى : اه ادخليلها
وبيخرج هو
لتكون ريم نايمه على السرير وباين عليها التعب
مريم : ريم مالك
ريم : مريم مش قادرة تعبانه هموت
مريم : مالك
ريم : بطنى هتموتنى
مريم : جبتى دكتور
ريم : لا
مريم : استنى اخليه يجبلك دكتور
بيكون رامى ويونس ف اوضة يونس
ورامى بيحكى ليونس على أنه مش بياكل ولا يشرب بقالو ٣ ايام
يونس : عشان كلام ابوك تمنع نفسك
رامى : أنا منعتش نفسى هما اللى منعونا حتى الأكل امك مش بتبعتهولنا ولا حتى بتقول تعالو كلو
يونس : بص على وشك م بالك مراتك
رامى : انيل منى
وباب الاوضه بيخبط
مريم : يونس اطلب دكتور بسرعه
يونس : ف اي
مريم : ريم تعبانه قوى
رامى بيطلع على أوضاع جرى وبتكون ريم نايمه وبتعيط
رامى : ريم
ريم : اسفه مش قادرة ي رامى مش قادرة
رامى : اهدى اهدى هنمشى انهاردة مش هنقعد تانى كفايه كده
ريم : الحقنى ي رامى
