الخاتمه ٢
رواية تزوجته رغما عنى
عند مريم ويونس
يونس بيصحى الصبح بيلاقى مريم قاعده على السرير وشايله ماسه
يونس : صباح الخير
مريم : صباح النور ي حبيبى
يونس : صاحيه من بدرى
مريم : اه صاحيه انا وماسه
يونس : امال انا مصحتش من صوتها
مريم بتضحك
مريم : انت ي حبيبى مكنتش حاسس ب اي حاجه من كتر التعب طول اليوم واقف على رجلك ومن هنا لهنا
يونس : هاخد دش وانزل
مريم : اخلى حد يحضرلك الفطار
يونس : هفطر هنا معاكى
مريم : مينفعش انزل افطر مع عم موسى وانا هفطر بعدين مش دلوقتى
يونس : طيب
يونس بياخد دش وينزل تحت بيكون موسى بيفطر
يونس : صباح الخير
موسى وسعاد : صباح النور
سعاد : فين مربم
يونس : فوق مع الولاد
سعاد : منيمهوش ولا اي
يونس : م اعرفش انا نمت كانت نايمه جنبى صحيت لقيتها قاعده بماسه وحسن جنبها
سعاد : يبقى منومهاش زى كل مرة
موسى : روحى اعملى الشاى
سعاد : حاضر
موسى : ملكش مكان عندى ف الشغل
يونس بيكون ماسك المعلقه ف ايده اول م بيسمع كلام موسى بيبص عليه بصدمه
يونس : يعنى اي
موسى : يعنى ملكش مكان عندى ف الشغل
يونس : ليه عملت اي
موسى : انت بقيت راجل واب كمان مسؤل عن عيال
يونس : ومعنى ده انك متشغلنيش
موسى : خد كلامى للآخر
يونس بيسكت
موسى : انت صاحب الشغل مش زيك زى العامل انت اللى ترئس الكل مش حد يرئسك انت صاحب المال
يونس : .. لا رد
موسى : عايز تشتغل
يونس : ايوه
موسى : تلف على المزارع وتشوف اللى بيشتغل واللى م بيشتغلش إنما تشتغل عامل ده لا فاهم
يونس : يعنى اي
موسى : هيجى واحد يقولك يعنى اي واعمل حسابك احتمال اخليك متشتغلش ف الأرض خالص كفايه شغلانه واحده واذا قلت حق الوكل ولا الشرب ولا البيات لا تبقى ولدى ولا اعرفك
يونس : يابا
موسى : اللى عندى قلته
يونس : .. لا رد
سعاد بتيجى وتجيب الشاى
سعاد : الشاى
موسى : طالع مشوار مش عاوز شاى
سعاد : مال ابوك ي يونس
يونس : مفيش ياما عن اذنك
يونس بيسيبها ويمشى
عند مريم
مريم : ي حبيبتى نامى بقى عاوزه انام وجعانه
الباب بيخبط
مريم : ادخل
ايمان بتدخل وجايبه اكل معاها
مريم : ي ايمان مين قالك هاتى اكل
ايمان : الست سعاد
مريم : طيب روحى رجعيه ي ايمان مش عاوزه اكل
ايمان : مينفعش لازمن تاكلى
مريم : هاكل ي حبيبتى بس مش دلوقتى وحسن بيصرخ
مريم : كملت روحى ي ايمان نزلى الأكل المطبن وتعالى تانى عاوزاكى تروقى الأوضه ووتاخدى الهدوم اللى عايزه تتغسل
ايمان : حاضر
مريم بتخلى ماسه على رجلها وتشيل حسن وتسكته
عند يونس فى واحد بييجى ويعلمه اساسايات الشغل ويونس بيستجيب معاه ويقولو على المبلغ اللى هياخده
يونس : نعم مين اللى قال انى هاخد مرتب
سليم : ابوك هو اللى قالى
يونس : كمان
يونس بيسيبه ويروح يكمل شغله
عند مريم
ايمان : حاجه تانى ي ست مريم
مريم : لا ي ايمان خلاص كده روحىخدى دش وغيرى هدومك.
ايمان : مجبلكيش وكل برضى
مريم : لا اديكى شايفه حسن وماسه صاحيين مش هعرف اكل روحى انتى واما ينامو ابقى اكل
ايمان : طيب امسكهملك انى لغاية م تفطرى
مريم : لا روحى ي ايمان يلا ارتاحى شويه
ايمان : حاضر
يونس بيخلص شغل ويرجع البيت ويطلع اوضته بتكون مريم ف الأوضه
مريم : يونس جاى بدرى ي حبيبى
يونس : اه
وبيدخل يقعد على الكنبه وبيرجع براسه لورا
مريم : مالك
يونس : .. لا رد
مريم : يونس حصل اي مالك
يونس بيحكيلها اللى حصل
مريم : طيب وفيها اي ده احسن ليك وبعدين انت اللى بتقل من قيمة نفسك وباباك عاوز يرفعها
يونس : بس ي مريم
مريم : يونس متكبرش الموضوع وقول الحمدلله ده احسن من الأول بكتير وانتبه لنفسك احسن من الأول وراعى صحتك اللى بهدلتها بشغلك على الأقل هيبقى شغل كويس ولي قيمه
يونس : .. لا رد
مريم : متكشرش كده وقوم يلا راضى عمى بكلمتين حلوين عشان انا عارفاك اكيد كنت زعلان قدامه
يونس : ي مريم
مريم : قوم ي يونس
يونس : حاضر
يونس بيسيبها وينزل يقعد مع موسى ويراضى موسى
سعاد اول م بتشوفه
سعاد : كويس انك جيت روح وكل مرتك عشان مرضياش تاكل من الصبح وكمان امبارح مكاتش زين انى طلعتلها وهى مرضيتش وعيالك معيرضوش يخلو حد يشيلهم غيرها
يونس : حاصر هاتى الأكل انا طالع فوق
سعاد بتديله الأكل وهو بياخده وبطلع بى الأوضه
مريم : لمين ده
يونس : ليكى
مريم : لا مش عايزه اما الولاد ينامو
يونس : انا هخلى بالى من الولاد انتى تعالى كلى
مريم : انت فطرت
يونس : ايوه
مريم : كداب مفطرتش كل انت وهاكل بعدك
يونس : طيب نيميهم دلوقتى وناكل مع بعض
مريم : انيم مين بس هما راضيين ينامو
يونس بيضحك
يونس : معلش بقى هى كده الأمومه
مريم : طيب اضحك اضحك
يونس بيكمل ضحك ويقعد جنبها ويشيل ماسه
يونس : حبيبة بابا
وبيبوسها
مريم ويونس بيقضوها ضحك وهزار وتانى يوم الصبح
يونس : انا هوافق على عرض علي
مريم : ربنا يجعله خير ليك يارب
يونس : الفلوس اللى معايا هدفعها خلو وننسى موضوع سرير الولاد دلوقتى
مريم : عادى ي حبيبى مش مهم
يونس : هكلم بابا انهاردة عشان يدينا اوضه للولاد ينامو فيها
مريم : لسه بدرى على نوم الولاد بعيد عننا
يونس : عارف بس هكلمو عشان يبقى عندو علم من الأول ونشوف هيقول
مريم : خلاص كلمه
يونس : هتنزلى
مريم : اه منزلتش امبارح بس شيل حد من الولاد
يونس : حاضر يلا
يونس بياخدها وينزلو ويفطرو وايمان بتكون قاعده مخليه بالها من الولاد
يونس : مريم هروح لعم رصوان وبعدين هروح لعلى وبعدين هروح لعم ابراهيم
مريم : طيب وشغلك مع باباك
يونس : مالو الشغل اللى بابا عينى فى مش هياخد ساعتين انا هظبطلو الحسابات والفواتير وبس
مريم : ربنا معاك ي حبيبى ويقويك عليهم
يونس : امين يارب سلام بقى عشان م اتأخرش
مريم : سلام
تسريع للأحداث
بعد ٤ سنين
يونس بيشتغل مع رضوان وابراهيم ووالده وكمان دكتورة ف العيتدة وظبط مواعيده وبقى منتظم عليها والكل بيفرح لتغير يونس ف كل شئ بقى دايما معاه فلوس وحساب ف البنك
ف يوم يونس بيرجع من العيادة
يونس : مريم ي مريم
مريم بتيجى عنده
مريم : نعم ي حبيبى
يونس : مريم رامى جاى انهاردة بالليل هو ومراته وابنه
مريم بتبتسملو
مريم : عشان كده مبسوط
يونس : ايوه مبسوط جدا مش مسدق امتى ييجى واخده ف حضنى ي مريم
مريم بتضحك
مريم : اي ي يونس انت محسسنى انك بتتكلم عن ابنك مش اخوك
يونس : تسدقى انا حاسس بفرحه كبيرة قوى انى هشوفه
مريم : ربنا يديمكم ف حياة بعض يارب وميحرمكمش من بعض ابدا
وعنيها بتتملى دموع ومش بتبينلو وتمشى على طول
يونس هو وقاعد بيكلم نفسه
يونس : اي اللى قولته ده كمان كان لازم اراعى شعورها اكيد زعلت
بيقف على طول ويروح عندها بيلاقى دموعها على خدها
يونس : حبيبتى انا اسف
وبيحضنها وهى بتبادلو الحضن وتحضنه جامد
مريم : واحشنى ي يونس واحشنى قوى نفسى يرجع ياخدنى ف حضنه تانى نفسى نفسى ييجى من برة ويرخم عليا زى م كان بيرخم عليا كان دايما يقولى انا اللى هكون جنبك ي مريم كان بياخدنى ف حضنه وانا اللى ابعده خليه يرجع وانا مش هبعده تانى وانا ههزر معاه واستحمل رخامته ومش هقول لباب وحشنى ي يونس وحشنى انت ليك فترة كبيرة مشفتش اخوك بس هتشوفه وتحضنه انا مش هشوفه مش هشوفه وحشنى وحشنى وحشنى ي يونس ي بختك هتشوف اخوك انا عايزه اشوفه ي يونس عايزه اشوفه
يونس : اهدى خلاص
مريم : اهاااا ي يونس قلبى مش قادرة على بعده كل يوم ف بالى كل لحظه ف بالى
يونس : ادعيلو ي مريم
مريم : دعيالو ف كل صلاة بدعيلو بس قلبى متعلق بي
يونس بيخرجها من حضنه ويمسحلها دموعها
يونس : هنروحله المقابر انهاردة ونزقيلو الزرع بتاعه ونطلع حاجه على روح
مريم : انا اللى هطلع ل اخويا
يونس : انتى اللى هطلعى لأخوكى بس بلاش عياط
مريم بتهزلو راسها ب حاضر
مريم بتمسح دمةعها بأيدها
مريم : خلاص انا مش هعيط تانى انا بحبه ومش هعيط هروح اللبس عشان نروح لحسن
يونس بيميك ايدها
بونس : لسه شويه بعد العصر هنروح
مريم : ي يونس
يونس : بعد العصر
بيسمع صوت بينده عليه
بابا بابا بابا بابا
يونس بياف لورا ويشيلها
يونس : حبيبة بابا
ماسه بتبوس يونس
ماسه : بحبت بابا
يونس وانا كمان بحبك ي قلب بابا
ماسه : بابا
يونس : اي ي حبيبتى
ماسه : حسن بيزعدلى ( حسن بيزعقلى )
يونس : بيزعقلك ليه
ماسه : عاوزنى ادول اما وابوى وابا ( عاوزنى اقول اما وابوى وابا )
يونس بيضحك ويبوسها
يونس : لا متسمعيش كلامه مين الكبير فينا
ماسه : انت
يونس : يبقى تسمعى كلام مين فينا
ماسه : انت
يونس : خلاص يبقى تسمعى كلامى انا وملكيش دعوه بى ولا اي ي مريم
زبياخد مريم ف حضنه ويحط ايده على وسطها ويبوسها من جيبينها
مريم : : اسمعى كلام بابا ي حبيبتى
ماسه : حاضر
يونس : فين حسن
ماسه : بيدول عاوز يضلبنى عسان مس بسمع التلام ( بيقول عاوز يضربنى عشان مش بسمع الكلام )
يونس : كمان
ماسه بتحركله راسه بأيوه
حسن بييجى عند يونس
يونس : مالك ي حسن
حسن : يابا ملضياس تتلم تيف حديتنا هنه ( يابا مرضياش تتكلم كيف حديتنا هنه )
يونس : طيب وانا بتكلم ازاى
حسن : يابا لازمن تتعلم حديت البلد هى معدتس صغيرة
يونس : ملكش دعوه بيها وانت كمان اتكلم زيها معانا ومع حد من البلد اتكلم زيه
حسن : ليه وماله حديت البلد
يونس : انت غلباوى اصلا ومش هرد عليك خليك براحتك وملكش دعوه بماسه
حسن : يابا
يونس : خلاص ملكش دعوه بيها وتتكلم زى م هى عايزه
حسن : كيف م انتم عايزين
مريم بتقعد على ركبها قدام حسن وتمشى ايدها على شعره
مريم : فيك منو كتير قوى شكله و نفس تصميمه على بلده ولغته بس انت شديد شويه عنه
حسن بيبص على يونس يونس
يونس : مريم
حسن : مش خالى ياما لازمن ابقى شبهو
مريم بتحضنه
مريم : صح عشان خالك
حسن : مس الخال والد
مريم ويونس بيضحكو ومريم بتبوسو
مريم : ايوه يلا روح كمل لعبك او نملك شويه
حسن : لا انى مس عاوز انام
مريم : براحتك يلا روح العب
حسن : لا رايح عند جدى ف المندرة
مريم : طيب روح
وبتقف جنب يونس وحسن بيمشى
يونس بياخدها ف حضنو ويقعدو على كنبة الأنتريه اللى ف الصاله ويقعد ماسه على رجلو
ماسه : بابا
يونس : امم
ماسه : امو لامى دي وهيعب مانا زى م بيدولى وونس ابنو ( عمو رامى جى وهيلعب معانا زى م بيقولى ويونس ابنو هيلعب معانا )
يونس : ان شاء الله ي حبيبتى هييجى بالليل انا هروح اجيلو من المطار
ماسك : لوح معات
يونس بيضحك
يونس : امم تروحى معايا ي حبيبتى عادى بس اللى يقعد ساكت ويسمع الكلام
ماسه : هدعد ساته حالص مس هتلم ( هقعد ساكته خالص ومش هتكلم )
حسن بييجى عند يونس
حسن : يابا انى هنلوح معات تجيب عمى ( يابا انى هنروم معاك تجيب عمى )
يونس : هاخدك انت ومايه
حسن : واي اللى يوديها ماثه
يونس : حسن انت بالنسبالى لسه طفل ومش هخليك تحكم عل اختك من دلوقتى وبعدين اربيها زى ما انا عايز مش هتيجى انت وتعلمنى اساس التربيه اي
حسن : يابا
يونس : عاوز تيجى معايا تعالى وماسه كمان هتيجى معايا وبعدين عمك اللى قالى اجيبكم معايا
حسن : ماسى
يونس : يلا قومو نامو شويه عشان مع العصر هنروح لخالكم حسن وعلى المغرب هنروح نجيب عمكم
حسن : هنلوح لجدى وجدتى (هنروم لجدى وجدتى )
يونس : لا انهاردة ولا بكرة مش هينفع تروحو عشان عمكم جاى
حسن : ماسى
مريم : هتروح شغلك انهاردة
يونس : هروح عادى طبعا ف ناس واخده مواعيد مش ذنبها حاجه إلا انهاردة
مريم : طيب
موسى بييجى عليهم ويونس ومريم بيقفو احترام لي
موسى : هتروح اتجيب اخوك على المغربيه
يونس : ايوه وهاخد ماسه ومحمد معايا
موسى : ربنا يرجعكم بالسلامه
موسى : اما ييجى اخوك متنزلش الشغل عندى هديك اجازة لغاية م هو يمشى
يونس : بس
موسى : المرتب هتاخده عادى
يونس : يابا
موسى : قلت اي
يونس : اللى تشوفو يابا
موسى : طيب هروح اريح شويه
يونس : اتفضل يابا
مريم : يلا روحو نامو شويه قبل العصر عشان اكيد هتسهرو مع عمكم انهاردة
يونس بينزل ماسه
يونس : يلا على اوضتك انتى وحسن ونامو
حسن بيمسك ايد ماسه ويطلعو السلم ويروح اوضتهم
يونس : وانتى مش هتنامى
مريم : لا انا مش هنام عندى شغل
ف للمطبخ
يونس : شغل اي ده
مريم : هساعد خالتى ف المطبخ حرام بتعمل حجات كتير ومش راضيه تخلى حد يساعدها رضيت بيا بعد عذاب انى اساعدها
يونس بيبوسها من جيبينها
يونس : ربنا معاكى ي حبيبتى وتسلمى على كل اللى بتعمليه معاها
مريم : عادى ي حبيبى يلا روح يح سويه
يونس : ماشى سلام
يونس بيسيبها ويروح الأوضه ومريم بتدخل المطبخ
بييجى وقت العصر يونس بياخد مريم والولاد ويروحو المقابر
مريم بتقعد جنب قبر حسن وتحط ايديها عليه ويونس بيكون واقف وماسك ايد حسن وايد ماسه
مريم : وحشنى ي حبيبى ربنا يرحمك يارب وتكون من اهل الجنه بحبك ي حسن بحبك ي اخويا
ماسه وحسن بيكونو ماسكين ايد يونس قوى
مريم : انهاردة يونس هيشوف اخوه اللى لي سنين كتيرة مشفهوش وانا مش هقدر اشوفه اوعى تفتكر انى بحسده ي حسن لا انا غاية انه هيشوفه وانا مش هشوفك
يونس : مريم كفايه
مريم : سيبنى اتكلم شويه مع اخويا ي يونس
حسن بيسيب ايد يونس ويقف قدام مريم
حسن : حالى انى حسن ولد اختت مريم عنجيلت طوالى مع امى وابويا واختى ماسه واحنا عنحبوت قوى ي حال
وبيقف جنب مريم ويمسك ايدها
حسن: هنجيلت تانى ي خال
ماسه : ثلام ي حالو
يونس بيسيب ايد ماسه وبياخد مريم ف حضنه ويخرجه برة المقابر
وبيقابلوه اطفال وناس كتيير
يونس : حسن امسك اختك زامشى قدامىىعلى العربيه
حسن بيمسك ايد ماسه ويمشى قدام يونس ويركبو العربيه من ورار ويونس بيركب مريم من قدام جنبه
وهو بيفتم شنطة العربيه وبيخرج كياس كتيييير ويوزعها على الناس وبيخرج فلوس من جيبه ويوزعها وبيرجع العربيه تانى وياخد فلوس من شنطة مريم ويوزعها هى كمان وبعد م بيخلص بيزقى الزرع
ويركب العربيه بتكون مريم نايمه براسها على الشباك ودموعها بتنزل وساعات تبقى مبتسمه وساعات تبقى حزينة
يونس بيركب ويسوق العربيه ويمسك ايدها هى بتحس انه مسك ايدها وتبص عليه ويونس بيقفل قزاز العربيه وياخدها ف حصنه وهى بتمسكه من هدومو جامد وتحط راسها على صدرو
ماسه : بابا
يونس : نعم
ماسه : ماما تل مةنلوح تده ليه ( ماما كل م نروح كده ليه )
يونس : عادى ي ماسه بيوصلو يونس بيشيل مريم بيلاقيها نايمه بيبوسها ويطلعها اوضتهم وينزل تانى
سعاد : مالها مريم ي يونس
يونس : كنا بزور حسن
سعاد : ي حبيبتى ي بتى كل م تروح ترجع انيل من اقده
يونس : ربنا معاها ياما
يونس : ماسه حسن
ماسه وحسن بيروحو عندو
سعاد : طالع تانى ولا اي
يونس : عم رضوان اتصل وقال عايز العيال انهاردة
سعاد : وه يعنى مهيشفوش عمهم
يونس : هنروح ونيجى على طول مش هنطولو
سعاد : كنت فاكره عاوزهم يباتو عندو زى كل مرة
يونس : لا عاوز يشوفهم
ماسه وحسن بيفرحو ويمسكو ايد يونس ويمشو
يونس : نروح بالعربيه ولا نمشى
حسن وماسه نمسى
يونس : لا العربيه
بيركبو العربيه ويونس بيسوقها
بعد وقت بيوصلو ويونس بينزل الولاد ويدخلو جوه
رضوان : حبايب جدهم
ماسه وحسن بيروحو عنده
رضوان وحشتنى ي واد ي حسن
حسن : وانت تمان ي جدى
رضا بتخرج من المطبخ وتروح عندهم
رضا : حبايب ستهم ي ناس نورتو البيت
ماسه وحسن بيسامو عليها
رضا: امال فين مريم ي يونس
يونس : مريم سيبتها نايمه وجبت العيال وجيت
سعاد : مش عوايدها تنام ف وقت زى ده
ماسه وحسن بيبصو على يونس
يونس : فى شغل كتير عملته مع امى عسان رامى جاى
سعاد : ربنا يجمعكم مع بعض دايما ي ولدى
يونس : اللهم امين
رضوان : واد ي حسن
حسن : نعم ي جدى
رضوان : خلى بالك من اختك ومتتعاركش معاها
حسن : حاضر
سعاد : يلا اشربو العصير بتاعكم
وبتدى كل واحد كوباية عصير
رضوان : روحى ي رضا هاتى الحاجه بتاعتهم من جوه
رضا : حاضر
يونس بيبص عليه
يونس : حاجة اي
رضوان : نزلت مصر ف الفجريه عشان اتفق نع التجار وقابلنى محل لعب للعيال الصغيرة رحت دخلت وجبت للعيال
يونس : انت سافرت مصر وحدك وانت بتتعب ولما سألت عليك قالولى نايم
رضوان بيضحك
رضوان : م انى صحتى ردت وعادت كيف م كانت
يونس : بس برضى كنت رحت معاك وسندتك
رضوان : المرة الجايه حاضر
رضا بتيجى هى وكام وبيحطو كرتونتين كبار كلهم العاب قدام الولاد
وماسه وحسن بيبصو ليونس
رضوان : عتبصوله اقده ليه ميقدرش يقول كلمه واحده بعد اللى انى قولته ده كل ابتعاكم يلا افتحوهم وشوفو اللى فيهم
ماسه وحسن بيفتحو الكراتين بيتفرجو على اللعب
ماسه : حلوين دوووى ي جدو
حسن : تلهم بتوعنا ي جدى
رضا : ايوه ي حبيب ستك كلهم بتوعكم
حسن وماسه بيروحو عند رضوان
حسن وماسه : سترا
رضوان بيبوسهم وبيطلع شيكولاته من جيبه ويدى ماسه اتنين وحسن اتنين
رضا : رامى هييجى أمتى ي يونس
يونس : مع المغرب ياما هروح اجيبه
رضا : ييجى بالسلامه يا ولدى
يونس : الله يسلمك ياما
رضوان : يلا روحو رصوهم ف اوضتكم الى ف بيتكم والعبو بيهم
حسن : ماسى ي جدى
يونس : منتحرمش منك ي عمى بس كده كتير واوضتهم مليانه للعب
رضوان : ومالو ي ولدى خليهم يلعبو ويتبسطو ويعيشو سنهم وزيادت الخير خيرين
يونس : تعيش وتجيب ي عمى ومنتحرمش مك
وبيقوم يروح عند رضوان ويبوس ايده وراسه ويعمل كده مع رضا
يونس : استأذن انا بقى
رضوان : اتفضل ي يونس
يونس بياخد الولاد ويمشى ويحط الكراتين ف شنطة العربيه
ف العربيه
ماسه : بابا مس اللى بيتدب بيروح النار
يونس : ايوه
ماسه : طيب انت تدبت على تيتا ليه
يونس : امتى ده
ماسه : انت دولتلو ان ماما تعبانه من السغل مع تيتا بس ماما تعبانه عسان رحنا لخالو حسن
يونس : ايوه انا قولت كده عشان لو جدتك افتكرت خالك حسن كانت قعدت تعيط وكان ممكن تتعب زى م كل مرة بتتعب
حسن : ابويا مس عيعمل حاجه غلط
يونس بيبتسم لحسن
ماسه : طيب
يونس : وصلنا يلا انزلو
ماسه وحسن بينزلو ويونس بيخلى حد ينزل الكراتين ويطلعها اوضة الولاد
سعاد : اي الكراتين دى ي يونس
يونس : عم رضوان جايب لعب للعيال
موسى : يعيش ويجبلهم ي ولدى
يونس : امين يارب
سعاد : والنبى عيالك دول لعبهم لو اتوزعت على كل العيال اللى ف البلد لتكفيهم وتزيد كمان
يونس : خليهم يلعبو
ماسه : بابا هروح نرث لعبنا انا وحسن
يونس : ماشى روحو
سعاد : م ناوويش تخاوى حشن ي يونس
يونس كان بيشرب ميه وشرق هو وبيشرب
سعاد : سلامتك ي ولدى براحه
موسى بيكون بصصلو بدون اي تعبيرات على وشه
يونس بيقلب ايدو ويحطها على بقو وبيكح كحه خفيفه
يونس : احم لا ياما مش ناوى
سعاد : بتضرب نفسها على صدرها بأيدها
سعاد : ليهه ان شاء الله ميبقاش حيلتك غير واد واحد
يونس : م انا معايا ماسه وحسن
سعاد : البت متتحسبش الواد اللى يتحسب الواد هيشيلك لما تكبر مش البت عندك عمك رضوان خسر الواد اللى حسلته ومبقيلهش غير مريم وققفت معاه ف الشغل مريم ولا كانت قاعده ف بيتها
يونس : ياما بعد الشر على ولدى وبعدين انا مسيبش عم رضوان لوحدو ومعاه ف طل حاجه
موسى : ليه مش عاوز تخاوى حسن
يونس : لما اقدر على مصاريف دول ابقى اجيب تانى
موسى : وانت فين اللى بتصرفو عليهم
يونس :ليه وانا مش بصرف
موسى : ضوان عيجيبلهم اللبس واللعب
يونس : ده على اساس انى مش بجبلهم
سعاد : لا ي ولدى انت عتجيب وعتجيبلهم كتير مش قليل بس عمك رضوان اللى عيجيب اكتر
يونس : على قد فلوسى
سعاد : مقولناش حاجه بس برضك ي ولدى هاتلك عيل ولا اتنين تانى
يونس : ربنا يسهل
بيكون قايم
موسى : مقولتلكش امشى اقعد
يونس بيقعد تانى
موسى : روحى شوفى اللى وراكى
سعاد بتمشى وبيفضل يونس وموسى
موسى : بص ي ولدى احيانا بيبقى ف عيل عاق واحيانا عيل عدل وانت محيلتكش غير واحد الله واعلم ده هيبقى اي
يونس : .. لا رد
مويى : العيال عتيجى برزقها وانت معاك ومعاك كتير الحمدلله ي يونس وانا عارف اللى ولولا انى عارف انى معاك مكنتش اتكلمت
يونس : يابا انا بأمنلهم مستقبلهم بيهم مش ليا
موسى : عارف عشان كده بقولك هات عيل تانى
يونس : بس
موسى : حتى اخوك انا لسه هكلمه اما ييجى
يونس : ربنا يسهل
موسى : قوم شوف عيالك
يونس بيسيبه ويروح اوضة الولاد وبيلاقيهم بيرصو اللعب وايمان معاهم
ماسه : ي ايمان مس تده تده
ايمان : ي حبيلتى اقعدى انتى وحسن وانا هعملكم اللى عايزينه
حسن : لا احنا نعمل تده وحدنا
ماسه : معاتى ولاد
ايمان : ايوه معايا عيل
ماسه : ولد ولا بنت
ايمان : واد ربنا يحميه ويحرصه لشبابه
ماسه بتديها عربية بريموت
ماسه : خدى دى لى
ايمان : منتحرمش منك ولدى معاه لعب كتير
يونس : خديها ي ايمان هما معاهم العاب كتير
ايمان : شكرا ي استاز يونس
يونس : سيبو اللى ف ايدكم وخدواكم دش وانا كمان هروح اهد دش واخلص الاقيكم خلصتو
حسن : ليه
يونس : عشان نجيب عمكم من المطار
حسن وماسه : حاضر
يونس بيسيبهم ويروح اوضته بتكون مريم نايمه بيسيبها وياخد هدوم لي وياخد شاور ويطلع بتكون مريم لسه نايمه بيسرح شعرو ويروح عند مربم على السرير
يونس بيقعد جنبها على السرير ويبوسها من جيبينها
يونس : مريم حبيبتى قومى
يونس بيصحيها وهى بتصحى
يونس : قومى يلا كفايه نوم
مريم بتحضنه وتدفن وشها ف صدرو
مريم : رايح فين
يونس : هصلى المغرب وبعدين اروح اجيب رامى
مريم : طيب
يونس : طيب اي قومى يلا وبلاش تفكير
مريم : حاضر هقوم
مريم بتقوم من حضنه وتقعد جنبه والباب بيخبط
يونس : ادخل
ماسه بندخل
ماسه : ماما اعمليلى سعرى حلو
مريم : تعالى ي حبيبتى
ماسه بتركب على السرير جنبها
مريم : فين المشط بتاعك
ماسه : اهو
وبتدي المشط لمريم
يونس : هروح اتوضى واصلى ف الجامع المغرب على آذان
مريم : ماشى
مريم سرحت شعر ماسه
مريم : اهو ي ستى حلو كده
ماسه : م انا مث سايفه اثتنى اسوف ( ما انا مش شايفه استنى اسوغ )
مريم بتفتح الجرد اللى جنبها وتديها مرايه صغيرة
ماسه : حلوو دوى ي ماما
مريم : فين حسن
ماسه : انا خدت دس اول وهو دخل بعدى
مريم : طيب انا كمان هدخل اخد دش
ماسه : وانا هروح عند تيتا وجدو
مريم : ماشى انزلى براحه
ماسه : حاضر
مريم بتاخد شاور وتخلص وتنزل بيكون يونس خلص صلاة وماسه قاعده على رجلو وحسن جنبه
حسن : أما
مريم بتبص عليه
حسن : جدى رضوان جبلنا لعب تتيرة دوقى دوقى
مريم : هو جه هنا
يونس : لا هو طلب منى اوديلو الولاد وانا ودتهملو وطلع كان جايبلهم لعب
مريم : طيب بس مش اللعب عنديكم كفايه
سعاد : حقه اوضتهم مفيها شبر فاضى من كتر اللعب
ماسه : احنا بنحب اللعب ي ماما
يونس بيبص ف ساعته
يونس : طيب يلا بينا عشان نجيب عمو
موسى : خلى بالك من الطريق وتنت سايق
يونس : حاضر
يونس بياخد الولاد ويوصلو المطار
والولاد بيكونو واقفين جنبو بيشوف رامى جاى عليه
بيحضنه بعض جامد
يونس : حمدالله على سلامتك ي قلب اخوك
رامى : الله يسلمك ي حبيبى
وبيخرجو من حضنه
رامى : يونس
يونس ابنه بييجى عنده
رامى : عمو يونس اللى اسمك على اسمو
يونس بيبصله بابتسامه
يونس بيحضنه ويبوسو
يونس : انت ابن الغالى ي غالى
رامى : مش دول ولادك
بيشاور بأيده على ماسه وحسن
بتكون ماسه ماسكه ف أيد حسن
