اولا اسف على التأخير بس الفون بتاعى باظ بس الحمدلله حاليا جبت واحد جديد وهكملكم الروايه
الفصل ٣٠ والأخير كامله حلم عمرى اكون محامية
رواية تزوجته رغما عنى
يونس بيدخل اوضته بتكون مريم قاعده على الكنبه اللى ف الأوضه ويونس بيدخل يقعد جنبها
مريم : مالك مضايق عشان رامى مسافر
يونس : اه عارفه قبل م يتجوز م كنش ينزل غير كل ٣ او ٤ سنين مرة م بالك دلوقتى هينزل كل قد اي وهو متجوز وهيبقى اب كمان مسؤلياتو هتزيد عن الأول
مريم : ... لا رد
مريم : هو اكيد لو قصر يبقى غصب عنه ي يونس مش بأيده عشان شغله
يونس : عارف بس خايف التقصير يزيد
مريم : خير ان شاء الله
يونس : هنام شويه قبل م اودى رامى المطار
مريم : ماشى وانا هنزل اقعد مع طنط سعاد تحت
يونس : ماشى
وهو بينام وهى بتنزل
عند رامى
بتكون ريم نايمه ف حضنه وهو صاحى بيفكر ف اهلو وناسو وغربته
عند سعاد
كانت قاعدة بتعيط مريم بتروح عندها
مريم : مالك ي خاله
سعاد : هملينى لحالى
مريم : كيف ده لا
سعاد : انا قايمه وغايره من المكان كله
مريم : مالك بس بتعيطى ليه اكيد عشان رامى مسافر انهاردة طيب اسيبها تعيط على كده ولا اروح اصحى يونس
مريم كانت بتكلم نفسها
عند يونس مريم بتدخل بيكون يونس نام فعلا وبتصحيه
يونس : فى اي ي مريم
مريم : يونس مامتك بتعيط جامد ومش راضيه تقولى مالها
يونس اول م بيسمعها بيقوم من على السرير وينزل تحت وبيروح اوضتها
يونس بيخبط على الباب
سعاد : يووووووه م قلت هملونى لحالى
يونس : افتحى ياما انى يونس افتحى
سعاد : هملنى ي يونس
يونس : لا مش ههملك وافتحيلى ياما بدل م اكسر الباب وانتى عارفانى اعملها
سعاد بتفتح الباب ويونس بيدخل ويحضنها وهى واقفه وهى بتحضنه جامد وتعيط
يونس : ليه ياما البكيه دى عاد
سعاد : ... لا رد
يونس بيقعدها على السرير ويمسحلها دموعها
يونس : عشان رامى ياما
سعاد : ايوه ي ولدى انى مرة كبرت ف السن ومبقيش ف العمر قد اللى راح وعايزاكم حواليا ومتسبينوش واصل عشان لما ربك ياخد امانته اموت وانا ماليه عينى منكم
يونس : بعد الشر عليكى ياما
سعاد : ده مش شر ي ولدى ده قدر ومكتوب قول إنا لله وإنا اليه راجعون والدوام لله وحده
يونس : ونعم بالله ياما بس بلاش الحديت ده ياما ورامى مسافر غصب عنه عشان شغله ومستقبله
سعاد : اخوك معيجيش البلد غير كل ٤ او ٥ سنيين مرة ودلوكيتى مسؤلياته كبرت بقى عنده بيت ومره وهيبقى عنده عيل جار شغله يعنى مهيحددتناش واصل
يونس : لا ياما متقوليش قده
سعاد : ... لا رد
يونس : هو معينسناش بس التقصير عيبقى غصب عنه مش بيده
سعاد : ي ولدى برضك هينسانا وهيقصر اكتر من الأول
يونس : ياما ان شاء الله مش هيقصر زى الأول
سعاد : يارب ي ولدى يارب
الباب بيخبط ومريم بتدخل بتكون جايبه عصير وميه
مريم : اتفضلى اشربى العصير ده ي خاله هيروقلك اعصابك
يونس : شوفتى ياما مريم جايبالك انتى عصير وانا جايبالى ميه
مريم : هى كمان جيباها لخاله سعاد مش ليك
سعاد بتضحك
يونس : شوفتى ياما وبتضحكى كمان
مريم : .. لا رد
سعاد : وه خد العصير ي حبة عينى ولا يغلى عليك
وبتمد ايدها عشان تشربو وهو ببمسك ايدها ويشربها العصير
بعد م يونس بيشربها ويخلص بيبوس جيبينها
يونس : بالهنا على قلبك ياما
سعاد : الله يهنيك ي ولدى
يونس : ارتاحى ياما شويه
سعاد : لا انى هقوم اامل الوكل اللى عيحبه رامى غشان ياكل قبل م يمشى
مريم : وانا هساعدك ي خاله
يونس : خلاص وانى هروح اشوف ابوى فين واقعد معاه
سعاد : ماشى
كل واحد بيروح يعمل اللى قال عليه
يونس فونو بيرن وبيرد
يونس : الوو
رضا : كيفك ي ولدى
يونس : كويس الحمدلله انتى عامله اي وعمى
كان لسه هيكمل كلامه وتى قاطعته
رضا : كلنا زنين ي ولدى الحمدلله
يونس : اؤمرينى ياما
سعاد : الأمر لله وحده ي ولدى
يونس : ونعم بالله
رضا : انى عنكلمك من ورا عمك
يونس : خير ياما
رضا : عمك ما عدش فى حيل يلف على الغيطان ولا يقضى بهايم وزرع
واللى كان شايل كل حاجه المرحوم الله يرحمه
يونس : الله يرحمه
رضا : انى يعنى ي ولدى من عشم فيك والله عايزاك تغيب وتطل عليه او يعنى ي ولدى تساعده شويه وخد الأجر اللى عايزه بس انت اللى تقوله
يونس : انا فعلا هساعده بس بدون أجر انا بعتبركم زى امى وابويا يبقى م اخدش مقابل قصاد اللى هعملو بس انا اعدل دنيتى واشوف شغلى واحدد مواعيدى وبأذن اللخ هكون مع عم رضوان ف كل حاجه ومش هخليه محتاج لحد
رضا : تسلم ي ولدى هقفل معاك قبل ما عمك رضوان يعاود
بونس : ماشى ياما مع السلامه
يونس بيقفل معاها ويروح عند موسى
يونس : كيفك ي ابوى
موسى : زين ي ولدى مالك اكده مش عاجبنى
يونس : ابدا سلامتك بقولك ي ابوى
موسى : قول ي ولدى
يونس : انى عايز اشتغل معاك ف الأرض
موسى : الأرض ارضك بس انت هتشتغل اي ف الأرض انت متترفش حاجه عنها
يونس : م انى هنتعلم ي ابوى كل شى يخص الأرض وازرع واقلع زى اي حد
موسى : ده حديت واعر عليك ي ولدى
يونس : مفيش حاجه واعره علي ي ابوى ومفيش حد عيتولد متعلم
موسى : بس انا عايزك تشتغل شغلانه زينه بشهادتك كيف اخوك كده انى معلمتكش عشان تشقى وتتعب نفس التعب والشقى اللى شقيته والمر اللى طفحته انى مكنتش كده ي ولدى انى كنت عيل جاهل يدوب بيفك الخط ادى اللى كنت نعرفه ف دنيتى بس حلفت يمين الله م هخلى ولادى كيفى
يونس : ودى حاجه تشرفنى ي ابوى ومفيهاش حاجه لما ابقى مزارع ولا أجرى ف ارض ابوى مش ف ارض حد غريب
موسى : بس ي ولدى
يونس : انا مهسبش البلد وابعد ي ابوى انى اتعلمت الحمدلله وخدت شهادتى
موسىى : هخليك تشرف على المزارعين واتلم الأيجار
يونس : ابوى انى عارف انك معين ناس على المزارعين والأيجار الناس بتجيلك لغاية عندك وتديهلك وبمعاد انت اللى محدده ليهم
موسى : ي ولدى
يونس : ي ابوى انا هشتغل مزارع عندك بلقمتى انى ومرتى ومش عايز منك فلوس كفايه اننا بناكلو ونشربو من خيرك
موسى : كمان ي يونس
وبيبتسم ابتسامه جانبيه
يونس : ايوه عشان نبقاش عاله عليك هشتغل بلقمتى انى ومرتى ومرتى كمان هتساعد امى ف البيت
موسى : والله وكبرت ي يونس
يونس : ... لا رد
موسى : وانى موافق ي يونس
يونس : بس ي ابوى عايز اشتغل بالليل مش بالنهار وعاوز اخد رأيك ف حاجه
موسى : قول ي يونس
يونس : انى عاوز اساعد عم رضوان ف ارضه يعنى كأبن ليه مش عامل يعنى هو بعد التعب الأخير بيقوم بالعافيه ومش بيقدر يتحرك كتيير وهو اللى بيشرف على العمال وهو اللى بيلم الأيجار ودى حاجه ميقدرش يوثق ف اي حد فيها
موسى : عشان اكده عاوز تشتغل بالليل
يونس : ايوه
موسى : ده هيبقى تعب كبير عليك لو هةشتغل بالليل وتروح لرضوان الصبح
يونس : ولا تعب ولا حاجه ي ابوى انى متعود على السهر
موسى : ي ولدى
يونس : وافق ي ابوى وربنا يجعله ف ميزان حسناتك
موسى : اعمل اللى عايزه بس بعدين هتندم
يونس : بأذن الله مش هندم
بيكون رامى داخل عليهم ويرمى السلام وبيردو عليه
رامى : هتندم على اي
يونس : سيبك منى تعالى نخليهم يحطو الأكل طالما انت نزلت
رامى : لا انا مش جعان
موشى : قوم ي يونس شوف امك خلصت عميل الوكل ولا لسه
يونس : حاضر ي ابوى .يونس بيقوم من جنبهم ويروح المطبخ بتكون ريم قاعده هى وسعاد ومريم بتحضر السفرة
يونس : خلصتى ياما
سعاد : ايوه مريم هتحضر السفره
يونس : يلا ي مريم قوام عشان ابويا
مريم : حاضر
مريم بتحضر السفرة والكل بيجتمع عليها وياكلو
بعد الأكل الكل بيكون قاعد إلا مريم بتلم السفرة وبتعمل الشاى
وبيجى اتصال لموسى وبيسيبهم ويطلع برة
رامى : ابوك بيقولك هتندم على اي
يونس : عشان عاوز اشتغل ف الأرض مع ابوى واساعد عم رضوان بعد الشغل
رامى : انت مجنون عاوز تشتغل ف الزرع والأرض
يونس : وفيها اي
رامى : واي لازمة شهادتك
يونس : عادى مش حابب اسيب ابوك لوحده وانا مش حابب اسيب البلد كمان
رامى : انت غبى
بيكون موسى داخل
موسى : رامى
رامى : ي بابا وانت سايبه يعمل كده
موسى : سيبه خليه يجرب
يونس : بقولك وظيفه ومش هلاقى غير بالوايطه ي إما ادفع
رامى : ده على اساس انك فقير
يونس : انا باخود مصروفى من ابوك ولو اتوظفت ولو اسست شغل ليا ده هيبقى من فلوسى مش من فلوس ابويا
مريم بتجيب الشاى وبتكون واقفه بتسمعلهم
رامى : ي يونس انت لي جنسك
يونس : رامى متغلطش
موسى : اضربو بعضكم م هو مفيش حد كبير ومفيش احترام لليا
الكل بيسكتت
رامى : ي بابا
يونس : وانا هشتغل من غير فلوس هتبقى بلقمتى وتمن قعادى ف البيت انا ومرتى ومرتى هتشتغل ف البيت زى باقى البنات اللى شغاله هنا بلقمتها هى كمان عشان منبقاش عاله على حد
رامى : لا برافووو
وبيسقفلو جامد
رامى : لا راجل لما تخلى مراتك تشتغل عشان تاكل راجل راجل
سعاد : ليه الحديت ده ي ولدى مرتك لو ساعدة ف شغل البيت ده يبقى من زوقها وأدبها وكأنها بتقولنا ده بيتها اما الحديت اللى بتقول عليه ده ميصحش
يونس بيروح عند مريم ويمسك ايدها
يونس : مراتى موافقانى على اللى بقولو وابوك وافق كمان ةانا هنفذ من بكرة يبقى ما فيش داعى لكلامكم ده كلو
رامى : اولع انت وهى ي يونس
وبيسيبو ويقوم
موسى وسعاد وريم الكل بيمشى وبيسيبو يونس ومريم وحدهم
مريم بتبص على يونس
يونس : غصب عنى قولت كده ي مريم عشان منبقاش عاله حد ولا ف يوم يقولو عليا كلمه ي مريم
مريم : .... لا رد
يونس بيحط ايديه على كتف مريم
يونس : مريم لو انتى مش حابه تعملى كده وشايفه ان العيشه هتبقى صعبه عليكى عادى ممكن ترجعى بيت اهلك
مريم بتنزل ايديه وتمسكهم ودمعه من عينها بتنزل وتمسحها فورا
مريم : خلينا مع بعض وبعدين انا معنديش استعداد اسيبك ي يونس وانا هفضل معاك حتى لو هعمل شغل البيت كله بس يعنى اقولك حاجه
يونس : قولى
مريم : يونس هو يعنى انت ممكن تاخد فلوس مقابل شغلك ده
يونس : لا مش هينفع عارفه ليه
مريم : ليه
يونس : عشان احنا قاعدين ف بيت بابا هو اينعم اوضة بتاعتنا بس لكن ف بيت كبير وبناكل ونشرب ولو قعدنا برة هندفع إيجار وغير الأكل والشرب والمصاريف هتبقى غاليه ومش هيبقى معانا فلوس اصلا لكل ده
مريم : ... لا رد
يونس : مريم حبيبتى لو مش هتقدرى خلاص
مريم : يونس هو انت ليه مش راضى تتوظف بشهادتك دت انت واخد الدكتوراه ي يونس
يونس : مريم كل ده عاوز واسطه ي فلوس
مريم : بس ي يونس ممكن البنات اللى هنا يعاملونى على انى خدامه وو
وبتسكت
يونس : مريم الشغل مش عيب انتى مش بتشتغلى ف بيت حد غريب
مريم ... لا رد
يونس : عارف ان ده صعب وعارف انى غلط عشان اتجوزت وانا لسه باخود مصروفى من ابويا
مريم : انا معاك ف اي حاجه هتعملها واللى يحصل يحصل
بتكلمه وهى ماسكه ايده وهو بيبوس ايدها ويروحو اوضتهم
بعد وقت باب الأوضه بيخبط
يونس بيفتح بيكون رامى
رامى : تعالى ورايا نتكلم برة
يونس بيمشى ورا رامى ويطلعو برة
نكمل بقى بعدين
#تعديل
بعد م بيطلعو برة رامى بيكون واقف هو ويونس ف الجنينه
رامى : وبعدين
يونس : بعدين اي
رامى : بعد المرمطه اللى هتتمرمطها هتعمل اي
يونس : رامى
رامى : اي اوعى تنسى نفسك
يونس : عاوز اي
رامى : انا لما ابتديت ف اول حياتى ابتديتها من فلوس ابويا بس بعد اول مكسب ليا رديتلو كل فلوسو
يونس : وبعدين
رامى : اعمل زييى
يونس : وانا مش عاوز اعمل زيك
رامى بيتعصب ويمشى ايدو على شعرو بعصبيه
يونس : مفيش داعى لعصبيتك دى
رامى : والله
يونس : .. لا رد
رامى : افرض جبت طفل اي هتشغلو خدام هو كمان زيك انت ومراتك
يونس بيبرقلو وبيتعصب من كلامه
رامى : اي زعلت اضايقت اتعصبت
يونس : الزم حدودك لو سمحت
رامى : ايوه ومصير الطفل ده اي بعدين اما ييجى ومتقوليش انك هتعمل شغل خاص بيك عشان هتبقى كداب لأنك بالشغل ده عمرك م هتجمع فلوس ي يونس
يونس : انا فعلا خدام بس خدام عند ابويا مش حد غريب ومراتى خدامه ف بيتها نش ف بيت حد غريب
رامى : كداب ده مش بيتها ولا بيتك ده بيت ابوك والبانسبالها ده بيت حد غريب
وبيبصلو بسخرين
يونس : عاوز توصل ل اي
رامى : عاوزك تفهم ان ده حرام ف حق مراتك بنت الحاج رضوان وتحت كلمة الحاج رضوان حط ١٠٠ خط
يونس : مراتى موافقه يبقى ملكش دعوه بيا بقى
رامى : ي بنى آدم افهم
يونس : افهم اي انا حسبتها قبل م افكر فيها
رامى : تبقى غبى
يونس : انا غبى
رامى : ايوه و٦٠ غبى كمان افرض تعبت انت ولا مراتك هتكشفلها منين هتجبلها دوا منين فين الفاوس اللى هتبقى معاك
يونس : انا شايل فلوس على جنب لحاجه زى كده
رامى : م تطلعها وتعملك مشروح ولا تتوظف
يونس : ميعملوش حاجه زى كده
رامى : شايل كام ي يونس
يونس : .. لا رد
رامى : قول ي يونس
يونس : ٢٠٠٠ جنيه
رامى : ودى اسمها فلوس شايلها
يونس باصص ف الأرض مش بيرد
رامى بيروح عنده ويحط ايده على كتفه
رامى : طالما اخترت الطريق ده امشى فى وانا ف ضهرك ولو عوزت حاجه انا جنبك قبل اي حد
ورامى بيضنو
رامى : ربنا معاك بس
يونس بيخرج من حضنه
يونس : بس اي
رامى : مفيش
يونس : تعالى شوف مراتك عشان اوصلكم المطار
رامى : ماشى
وبيسيبه ويدخل جوه
ويونس بيخرج تنهيده طويله ويكلم نفسه
يونس : ليه عاوزين تزيدوها عليا مش كفايه اللى انا فى اهاااا ي ربى خليك معايا متسبنيش ويدخل جوه بتكون سعاد بتسلم على رامى وريم وبتعيط
رامى : ي حبيبتى خلاص كفايه
سعاد : خلاص انى مش هبكى خلاص
وبتمسح دموعها بسرعه وتبوسو من حيببنه وتبوس ريم كمان
سعاد : ربنا يجعلك ف كل خطوه سلامه ويرجعك سالم غانم يارب وتوصل بلاد برة بألف سلامه
رامى : اللهم امين ي امى
وبيسلم على والده ويمشى هو ويونس وبيروحو المطار
وينزلو
يونس : توصل بالسلامه ابقى طمنى عليك اما توصل
رامى : ان شاء الله
وبيكون ماشى هو وريم
رامى بيقف ويبص وراه على يونس ويرجعلو تانى
رامى : هقولك حاجه انت ابنى مش اخويا ولو عوزت حاجه انا ف ضهرك ومش هسيبك ولو لقيت نفسك تعبت ومش قادر اقف ومتكملش وهتلاقينا كلنا حواليك
يونس : تسلملى ي صاحبى وبيحضنه
وبيسيبو ويركب الطيارة
ويونس بيرجع البيت بتكون مريم قاعده لوحدها مستنياه تحت
مريم : حمدالله على سلامتك
يونس : الله يسلمك تعالى نطلع اوضتنا عاوز اكلمك ف موضوع
وبيمسكها من ايدها ويدخلو اوضتهم ومريم بتقعد على الكنبه ويونس بيقعد جنبها
يونس : مريم انا مش عارف اقول اي بس
مريم : قول على طول ي يونس مااك فى اي
يونس : مريم انا
مريم : انت اي
يونس : انا مش عاوز نجيب ولاد دلوقتى
وبيكون ماسك ايدها وهى ماسكه ايده واول م بتسمعو بتسيب ايدو وبتبص عليه بصدمه
يونس بيبص عليها وبينزل عنيه ف الأرض
مريم : مش انت قولتلى انك عاوز ولاد وكنت مستعجل عل اننا نجيب ولاد جاى دلوقتى تقولى مش عاوز اجيب ولاد
يونس بيبص عليها
يونس : مريم افهمينى
مريم بكل تلقائيت بتحط ايدها على بطنها
يونس : مريم لو جبت طفل هبقى بظلمه معايا انا مش هقدر اصرف ي مريم انا لدلوقتى مش عارف مستلزماتنا هجيبها منين
مريم : افرض حصل حمل ي يونس
وبتسيبو وتقف
يونس : مريم بالله عليكى متصعبيها عليا
مريم : انا مش بصعبها انا عايزه اعرف اي الحل
يونس بيقوم ويلفها ليه
يونس : الحل انك تنزليه
مريم بتبصلو بعصبيه
مرين : بسهوله كده
يونس : افهمي انا مش هيبقى معايا فلوس
مريم : اشتغل ي يونس مش لازم شغلانه واحده اشتغل اتنين وانت هيبقى معاك فلوس
يونس : فين الوقت اللى هبقى فاضى فى بالليل هبقى ف الزرع والصبح هبقى مع عم رضوان
مريم : ... لا رد
يونس : وبعدين انتى بتتكلمى وكأنك حامل فعلا انتى حامل
مريم : .. لا رد
يونس بيمسكها من ايدها ويهزها بعصبيه
يونس : ردى عليا انتى حامل
مريم : .. لا رد
رامى : ردى
كان بيتكلم بعصبيه ومريم دموعها بتنزل
مريم : م اعرفش م اعرفش بس احتمال كبير اكون حامل
وبتعيط جامد
ويونس بيرفع ايديه الأتنين بعصبيه وينزلهم تانى وبيمشى ايدو على شعرو بعصبيه ويشده جامد وبتكون مريم واقفه بتعيط وحاطه ايدها على بوقها
ويونس بيروح عندها ويحضنها جامد وهى بتمسكه من هدومه وتدفن وشها ف صدرو وتعيط جامد
يونس بيكلم نفسه
يونس : ياربى اعمل اي
يونس : بالليل هنروح عند اهلك وبعدين نروح عند الدكتورة اللى على اول البلد ونوف الموضوع ده
مريم بتخرج من حضنه
مريم : هتخلينى انزله لو كنت حامل
يونس : ايوه
بيرد عليها ويخرج برة الأوضة ومريم بتقعد على السرير وتعيط من غير صوت
يونس بيكون نازل على السلم جرى وباين على وشه الضيق وسعاد بتشوفه وهو مضايق
سعاد : يونس ي يونس
يونس : ايوه ياما
سعاد : مالك اقده مش عوايدك
يونس : معلش ياما تعبان شويه عن اذنك هروح مشوار
سعاد : اذنك معاك ي ولدى
يونس بيسيبها ويمشى
سعاد بتدخل المندرة عند موسى
يعاد : ي حاج م تكلم يونس يرجع عن كلامه
موسى بيضحك
موسى : يونس يرجع ف كلامه اتخبلتى
سعاد : م انى عارفه راسه ناشفه ومعيرجعش عن اللى بيعملو واصل
موسى : ولدك عاوز يشيل نفسه بنفسه ويطلع نفسه بدراعه مش بدراع حد غيره
سعاد : بس هيطول ي حاج وهو مواخدش على شغل الزرع
موسى : يونس دماغه حلوه وعيفهم بسرعه وهيتعلم الشغل بدرى بدرى وقولى انى قولت
سعاد : ربنا يكرمه قادر ي كريم
موسى : امين يارب
سعاد : بس الواد كان مبسوط وعادى فجأه قده قلب ١٨٠ درجه وفلوس ومش فلوس
موسى : كل حديت وله اوانه
سعاد : على رئيك هقوم اشوف البنته ف المطبخ
موسى : اعمليلى كوباية شاى معاكى
سعاد : حاضر
ف المطبخ
الخدامه ١ : والله وهتبقى راسها براسنا من ست بيت لخدامه
الخدامه ٢ : بس والله صعبانه عليا جوى ي بت منك ليها
الخادمه ٣ : ايوه والنبى طيبه وبت حلال بس نصيبها قده هعملو اي
الخدامه ٤ : بصو اما تيجى منخليهاش تتعمل حجات كتير كيفنا هى مهمن كان بت الحاج رضوان برضك
الخدامه ١ : ايوه كلامك صح ي بت
سعاد بتكون واقفه على الباب وسامعه كلامهم
سعاد : خلصتى اللى قولتلكم عليه
الخدامه ٤: ايوه ي ست سعاد
روحو كملو شغل البيت انتى وهى وانتى اعملى شاى لعمك الحاج وانتى تعالى معايا
سعاد كانت بتتكلم وبتشاور على كل واحده منهم بصباعها
سعاد بتمشى هى والشغاله اللى معاها وبيروحو اوضة رامى
سعاد : عايزين ننضفو اوضة رامى ومرته ونقفلوها وتتنضف مرتين ف الأسبوع فاهمه
الخدامه : حاضر ي ست سعاد
وبيروقو الأوضه ويخلصو وينزلو تحت
عند يونس بيكون بيلف وسط الزرع وبيشوف رضوان قاعد هو وكام واحد معاه بيرمى عليهم السلام
يونس : السلام عليكم
رضوان واللى معاه : عليكم السلام ورحمة الله وبركاته
رضوان : تعالى ي يونس
يونس : هجيلك بالليل ي عمى ان شاء الله
رضوان : تنور ي ولدى
يونس : بنورك يعمى
يونسبيكمل مشى لغاية م يوصل البيت بيكون معاد العشا وسعاد بتشوفه
سعاد: فينك ي ولدى من بدرى
يونس : كنت ف مشوار فى حاجه
سعاد : تعالى اتعشى
يونس : بالهنا ياما انى ماليش نفس
سعاد : كيف عاد ملكش نفس وبعدين مرتك منزلتش ليه لدلوقتى وقاعده ف الأوضه لحالها
يونس : معلش ياما امسحيها فيا من بكرة الصبح هتنزل تعمل الشغل اللى عليها وسيبيها انهاردة
سعاد : ي ولدى انى
كانت لسه هتكمل كلامها ويونس بيسيبها ويطلع اوضته بتكون مريم نايمه على السرير ف وضع الجنين وبتعيط
يونس : قومى ي مريم كفايه كده انا فيا اللى مكفينى وزيادة ومش مستحمل حاجه
مريم : لا مش هروح اكشف مش هكشف
يونس بيروح عنده بتكون بتشهق جامد من كتر العياط
يونس : مريم بالله عليكى تقومى ومتزيديها عليا كفايه حرام عليكى انتى عاوزه تحسسينى بالذنب اكتر م انا حاسس هموت خلاص مش قادر
كفايه قومى غيرى خلينا نروح لدكتورة
مريم بتسمع كلامه وتقوم من على السرير وتطلع لبسها وتغير ف الحمام بتخلص لبس وتخرج تلف طرحتها وتخلص وتقف وهو بيروح عندها وبيمسك وشها بين ايديه
يونس : مستحيل اعمل حاجه تأذيكى
وبيبوسها من جيبينها ويمسك ايدها وينزلو بتكون سعاد وموسى بياكلو
سعاد : رايحين فين ي ولدى
يونس رايحين مشوار ياما عاوزه حاجه
سعاد : مش هتاكلو
يونس بيبص على مريم ومريم بتحرك راسها بمعنى لا
يونس : لا ياما كملو اكل انتم واحنا طالعين
سعاد : تروحو وتيجو بالسلامه
بعد م يونس بيمشى
سعاد : خبر اي الواد متشقلب حاله اقده ليه
موسى : خليكى ف حالك
سعاد : يوه مش ولدى
موسى خليكى ف حالك
عند يوني بيركب العربيه هو ومريم
مريم : متودينيش عند اهلى ي يونس
يونس : لازم نروح عاوز اكلم عم رضوان وانتى تسوفيهم بالمرة
مريم : يونس بالله عليك متخ
كانت لسه هتكمل كلامها ويونس بيوقفها
يونس : مريم خلاص عشان انا على آخرى ومستحمل بالعافيه
مريم : انت اللى كنت عاوز ولد وكنت مستعجل جاى دلوقتى ترفض ليه اي اللى حصل ي يونس شقلب حالك
يونس : فوقت وبعدين م هى دى الحقيقه ولا فيها حاجه غلط
مريم : براحتك ي يونس
يونس بيبص عليها وبيكمل طريقه
وبيوصلو وينزلو ط
ويدخلو البيت
يونس : السلام عليكم
رضا : وعليكم السلام ي ولدى تعالى
يونس بيىوح عندها ويبوس جيبينها ويبوس ايدها
يونس : عامله اي يامت
رضا : كويسه ي ولدى طول م انتم بخيى
وبتحضن مريم
يونس : امال عم رضوان فين
رضا : ف المندرة
يونس : معاه حد
رضا : ايوه معاه الريس جمال
يونس : طيب انا هدخل اشوفه
رضا : ماشى ي ولدى
يونس بيدخل عند الحاج رضوان ويرمى السلام عليهم ويبوس راس رضوان وايدو ويقعد جنبه
رضوان : كيف الحديت ده ي ريس جمال
الريس جمال : زى م اسمعت ي حاج
رضوان : هرد عليك ي جمال بكرة
جمال : بالأذن انى
رضوان : اذنك معاك
بعد م يمشى جمال يونس بيبص على رضوان
يونس : مالك ي عمى فى اي
رضوان : ماليش ي ولدى قولى انت مالك ومال وشك اقده باين عليه الزعل
يونس : سلامتك ي عمى هو بس من السهر انا كنت عاوزك ف موضوع
رضوان : اتفضل ي ولدى سامعك
يونس : انى كنت جاى اساعدك ف الارض والزرع وكل اللى انت تطلبه منى هنفذه بالحرف بس انت متتعبش نفسك وتاخد دواك وتهتم بصحتك عشان ترجعلنا احسن من الاول
رضوان بيضحك
يونس : عتضحك ليه هو انا حديتى معجبكش
رضوان : لا ي ولدى عاجبنى
يونس : امال عتضحك ليه
رضوان : عارف ليه كنت مضايق من شويه
يونس : ليه
رضوان : الريس جمال عاوز ياخد فلوس زياده فوق قبضه اللى عياخده منى
يونس : انا اول مرة اشوفو
رضوان : ده يبقى اللى بيلملى الأرادات وبيخلى بالو من العمال والمحاصيل ايدى اليمين زى م بيقولو جبهولى عيال اخويا عشان يساعدنى وهو زيه زى قلته تقوبك مرت عمك عامل ازاى
يونس : يعنى انا هاخد مكانه
رضوان : ايوه بس بنفس المرتب وانت وشطارتك بعد اقده ازود ولا انقص وبيضحك
يونس : انا مش عايز فلوس انا عايز اساعدك وبعدين انا بعتبرك زى ابويا فى واد ياخد منابوه فلوس
رضوان : وانا مرضاش انى اكل عرق ولدى
يونس : وولدك كلو ملكك
رضوان بيحط ايده على كتف يونس
رضوان : والله وعرفت تربى ي موسى بس ي ولدى طالما هتساعدنى يبقى تاخد تمن شقاك معايا
يونس : ريح نفسك عشان مش هاخد منك حاجه
موسى : وانى مش هنشغلك
يونس : لا م انا مستحيل اخليك تطلع وتلف على الاراضى وانت تعبان
رضوان : يونس
يونس : والله انا زى ولدك فى واد بياخد من ابوه فلوس
رضوان : مهتضحكش عليا
يونس : طيب انا هاخد مقابل شغلى حاجه تانى
وبيبصلو بأبتسامه
رضوان : قول
يونس : دعوه حلوه منك ليا
رضوان بيضحك بصوت عالى
رضوان : بتراضينى ي يونس
يونس : اعملك اي بس ي عمى انت اللى عايز تدينى مقابل ودى بالنسبالى غاليه قوى
عند مريم وضا
رضا : مالك ي مريم اقده حالك متشقلب ودموت ف عنيكى
مريم : مفيش ياما
رضا : هسيبك عشان شكلك اقده انتى ويونس فى حاجه حاصله بيناتكم
مريم : ... لا رد
رضا : تعالى سلمى على ابوكى قبل م تمشى
بيدخلو جوه ومرلم بتسلم على رضوان ويقعدو سويه مع بعض ويمشو
بعد م يمشو
رضوان : مالها مريم ي رضا
رضا : م عرفاش بس مرضتش اكتر حديت معاها
رضوان : ربنا يهدى سرهم
رضا : اللهم آمين
ف العربيه عند يونس مريم
مريم بتكون نايمه على شباك العربيه ويونس بيبص عليهابعدين بيوقف العربيه على الطريق وبيبوسها من جيبينها وياخدها ف حضنه
مريم : يونس
يونس : مريم بلاش ويلا انزلى
بينزلو ويمسك ايدها ويدخلو العيادة ويونس بيدفع تمن الكشف ويقعدو يستنو ،ورهم وطول م هما قاعدين مريم ماسكه أيد يونس جامد ويونس ف عالم تانى
بيجى دورهم ويدخلو اوضة الكشف
الدكتورة : اتفضلو
يونس ومريم بيقعدو
يونس : عاوزين نعرف فى حمل ولا لا
الدكتورة : ليكم قد اي متجوزين
يونس : شهرين
الدكتورة : مستعجلين ليه كده لسه بدرى
يونس : ... لا رد وبيبص على مريم
الدكتورة : اتفضلى ي مدام جوه
مريم بتقوم مع الدكتورة وبتكشف عليها ويطلعو برة
الدكتورة بتقعد على كرسيها ومريم بتقعد جنب يونس
يونس: حامل
الدكتورة : مبروك المدام حامل لازم تتغذى كويس
وبتمد ايدها بورقه لمريم
الدكتورة : اظاهر انكم متعلمين وانتى بتعرفى تقرى مش زى بقية الستات اللى بتيجى اقرى الورقه دى فيها نصايح و
كانت لسه هتكمل كلامها ويونس بيقاطعاه
يونس : لازم ينزل
الدكتورة : نعم
يونس : عايزين ننزلو
الدكتورة : انا بقول ناس متحضرة وانت تقولى تنزلو الجنين
مريم بتبص عليه بعين حزينه ودموعها بتنزل
يونس : اظن انى قولتلك رغبتى
الدكتورة : اسفه ماليش ف العمليات ودى روح وانا معنديش استعداد اخد ذنب
يونس : .. لا رد
مريم بتمسك ايدو ودموعها على خدها
يونس بياخدها ويخرجو برة العيادة ويركبو العربيه
يونس : مريم
مريم : يونس يونس بالله عليك لا وبعدين كل طفل بييجى برزقه وربنا كاتباه رزق من هو ولسه جنين بلاش ي يونس عشان خاطرى لو بتحبنى بلاش
يونس : .. لا رد
مريم : ي يونس رد عليا متعملش فيا كده طيب بص بص
وتمسح دموعها بسرعه وتحرك ايداها قدامه
مريم : عارف عارف ممكن اموت وانا بنزله ايوه ممكن يحصلى نزيف فيها
يونس بيبص عليها بكل انتباه
مريم : اه والله ممكن ده يحصلى واموت او ممكن ميقدروش يوقفو النزيف واموت
يونس بيحضنها جامد
مريم بتعيط بصوت عالى
يونس : .. لا رد
بيحضنها بس
يونس بيخرجها من حضنه ويمسحلها دموعها ويبوسها من جيبينها
يونس : لا مش هقدر اعمل كده ي مريم وهشتغل اي حاجه فوق شغلى ولا انى اخاطر بيكى واتحرم منك
مريم : .. لا رد
وبيرجع البيت تانى ويطلعو اوضتهم م بيكنش فى حد بره
يونس بيدخل الحمام ويخرج وهو لابس للبس بيتى ويشيل مريم وبدخل بيها الحملم
يونس : خدى دش سخن واسترخى شويه وانا هنزل اجبلك اكل عشان مكلتيش حاجه من الصبح
مريم بتحرك راسها دليل على موافقتها
يونس : اسيبك تغيرى ولا اساعدك
مريم : لا انا هاخده لوحدى
يونس بيسيبها وينزل المطبخ مبيكونش فى حد ف المطبخ وبيعمل سندوتشات لمريم وهو طالع بتقابلو سعاد
سعاد : انت رايح فين
يونس بينزل راسه ويبص ف الأرض ويتكلم
يونس : احم انا انا
سعاد : انت اي
يونس : مريم م كلتس حاجه من الصبح وعملتلها سدوتشات عشان تاكل
سعاد : وانت اللى عتطلعلها الوكل م تنزل تاكل هى وبعدين م انت م كلتش من الصبح كمان
يونس : مريم بعافيه شويه ياما وانى عارف ان الوكل مش من حقنا بس
سعاد : روح ي ولدى ومتتحدتش فى تانى
يونس بيمشى ويروح اوضته بتكون مريم قاعده على السرير بيروح يقعد جنبها
يونس : لحقتى تطلعى
مريم : اه عاوزه انام
يونس : طيب كلى لقمه قبل م تنامى عشان متتعبيش اكتر
مريم : مش عايزه ي يونس
سونس : لا لازم تاكلى ي مريم انتى مش شايفه شكلك عامل ازاى وكمان مكلتيش حاجه من الصبح
مريم : .. لا رد
يونس بياكلها بنفسه
بعد وقت
مريم : كفايه ي يونس شبعت
يونس : لا لسه كلى كمان
مريم : عاوزه اناك مش قادرة
يونس : طيب يلا نامى
وبيحضنها ويبوس جيبينها وينامو
تانى مع الفجر يونس بيصحى ومريم كمان
يونس : هصلى الفجر ف الجامع وهروح عند عم رضوان واروح مشوار بعد كده
مريم : مشوار اي
يونس : بعدين ي حبيبتى مش دلوقتى سلام
مريم : سلام
يونس بيمشى ومريم بتصلى الفجر وتنزل المطبخ وتحضر الفطار مع البنات
سعاد : همى منك ليها الحاج على وصول لازمن ياجى يلاقى الوكل جاهز .
مريم بيكون باين على وشها التعب
سعاد : مالك ي مريم
مريم : سلامتك ي خاله
سعاد : طب روحى للحمامات
مريم : حاضر
مريم بتعمل اللى اطلب منها وتروح عند سعاد بعد م تخلص بتكون بتفطر مع موسى
سعاد : روحى اكنسى وامسحى المندرة عمك جياله ضيوف
موسى : اقعدى ي بتى افطرى لاول وبعدين حد غيرها يمسج وينضف
مريم : بالهنا ي عمى انى هاكل مع البنات بعد اما اخلص وتروح حاضر ي خاله انضف المندرة
سعاد : يحضرلك الخير ي بتى
عند يونس بيروح عند رضوان ورضوان بيفهمه الشغل
رضوان : مش هتفطر ي ونس ولا فكرت
يونس : بالهنا ي عمى سبقتك
رضوان: متخفش مش هياخد منك ٥ ساعات او ٣ ساعات حسب شطارتك
يونس : ماشى ي عمى استاذن انا بقى
يونس بيمشى ويخلص الشغل اللى طلبه منه رصوان وبيروح عنده
رضوان : عفارم عليك ي يونس ي ولدى
يونس : عاوز : حاجه تانى ي عمى قبل م امشى
رضوان : عاوز سلامتك ي ولدى
يونس بيمشى يروح الوحدة
يونس : فين عم ابراهيم
الساعى : حتلاقيه ف اوضة السجلات
يونس : شكرا
يونس بيروح عنده ويقعد جنب عم ابراهيم
ابراخيم : ازيك ي ولدى عامل اس
يونس : كويس ي عمى عملتلى اي
ابراهيم : والله ي ولدى الوحده فيها دكاترة بس مفيهاش اجهزة زينه
يونس : طب مفيش شغلانه تانيه عندك
ابراهبم : زى اي
يونس : اي حاجه المهم اكسب من وراها لقمة عيش
ابراهيم : والحاج عارف
يونس : لا مش عايزه يعرف دلوقتى
فلاش باك ف اوضة مريم ويونس
مىريم : هتقول ل اهلك
يونس : لا لما ادبر امورى واشوف هقرر اي اخر حاجع مش دلوقتى
نهاية الفلاش باك يونس بيكلم نفسه
يونس : لازم اشتغل والاقى اي شغل المهم اجيب فاوس عشان اقدر اصرف على مريم وابنى او بنتى
ابراهيم : رحت فين ي يونس
يونس : معاك ي عمى
ابراهيم : تشتغل اي شغلنا مش من توبك
يونس : غيرت توبى
ابراهيم : ي ولدى انت سبد البلد وابوك الحاج لو شم خبر مش بعيد يطخنى عيارين ويرتاح
يونس : وقتها انا المسؤول مش انت
ابراهيم : عايز اجر كبير ي يونس
يونس : ايوه
ابراهيم : تشتغل شيال ف السوق وتاخد اجرك على حسب شغلك
يونس : قد اي اجرى
ابراهيم : بص ي ولدى بصراحه اقده اللى مرضهوش على ولدى مرضهوش على غيرى
يونس : ي عم ابرهيم م انت لسه مدينى شغلانه
ابرهيم : لا متنفعكش دى
يونس : طب شغلانه غيرها
ابرهيم : انت مش عتعرف تحسب
يونس : ايوه
ابراهيم انت تمسكلى حسابات الشونه الكبيرة والمعلف
يونس: بس الاتنين تفقال عليا
ابراهيم : لا انت هتفضى نفسك بعد شغل عمك رضوان وتروحهم وتشوف اللى طلع واللى دخل والفلوس اللى ف الخزنه وبرضى بعد م تخلص شغل مع ابوك تروح تتمم على الحاجه اللى ف المخازن وكل آخر شهر تاخد مرتبك
يونس : وانى موافق
ابراهيم : تعالى انا هاخد اذن واروح اوديكى المخازن وتشوف شغلك من النهاردة بس اعمل حسابك مش هتمشى غير ف العصريه
يونس : وآجى امتى
ابرهيم تيجى الستعه ١٠ الصبح وبرضى تيجى ف اليل تطل على المخازن
يونس : ماشى
يونس بيروح مع ابرهيم وبيعلمه الشغل ويونس بيتبسط انه شغال
يونس بيكلم نفسه
يونس : مش هخليكى تنزلى ابجنين ي مريم وربنا فرجها من عنده بشغل صح مش هنام غير كام ساعه بس هيبقى معايا فلوس واقدر اصرل عليكم الحمدلله
ابراهيم : اي ي يونس كل شويه تسرح اقده
يوتس : انا اسق
ابراهيم : خلى بالك مينفعش ف الشغل اقده
يونس : حاضر
ابراهيم بيفضل مع يونس لغاية م الشغل خلص
ابرهيم : مبروك الشغل عليك ي ولدى
يونس : الله يبارك فيك ي عم ابراهيم
ابراهيم : انهاردة بس اللى قعدت معاك فيه عشان اول يوم
يونس : ماشى ي عم ابرهيم
ابراهيم : اسيبك تريح شويه قبل م تروح شغلك التانى مع السلامه
يونس : مع السلامه
يونس بيرجع البيت بيكون باب الكندرة مفتوح وفى ناس ويونس بيدخل البيت بتكون مريم شايله صينيه طبيرة وعليها كوبيات شاى بياخدها منها
يونس : ازاى تشيلى الكوبيات دى كلها
مريم : عادى ي يونس ده شغلى
يونس بياحد الشاى ويدخله المندرة ويقعد شويه ويطلع تانى بتكون مريم واقف وماسكه درابزين السلم وباين عليها التعب بيروح عندها
يونس : مريم مالك
مريم : تعبانه شويه ي يونس
يونس : كلتى
مريم بتبص ف الارض
يونس بيرفعلها راسهل
يونس : م كلتيش ليه
مريم : اتكسفت اكل مع البنات ف المطبخ وكمان حسيت الاكل على قدهم وعمى قالى اكل معات هو وخالتى سعاد وانا خوفت وعيب كمان اقعد اكل معاهم وفوق ده كله مفضتش
يونس : طيب ليه م كلتيش ف الاوضه فوق
مريم : .. لا رد
يونس : نزلتى امتى ي مربم
مريم : بعد م صليت الفجر نزلت على طول
يونس : ومطلعتيش الاوضه من ساعتها
مريم : ايوه
يونس بيمسك ايدها ويقعدها على السفرة
يونس : خليكى هنا متتحركيش ي مريم
مريم بتحرك راسها بمعنى حاضر وهو بيدخل المطبخ بيكون فى بنتين
يونس : فى اكل جاهز عشان اتغدا انا ومريم
... لا ي استاز يونس مفيش بس احضرلك الوكل اللى عاوزه
يونس : لا خلاص مش عاوز اتفضلو انتم شوفو هتعملو اي
وبيسيبهم ويمشى بتكون سعاد واقفه عند مريم ومريم واقفه
سعاد : قاعده ليه ي مريم مش وراكى شغل
مريم : اااا ناا
سعاد : انتى اي
مريم : انا تعبت فقعدت سويه معلش سامحينى هسوف الورايا حاضر
سعاد كانت لسه هترد يونس بيروح عندها ويمسك ايد مريم
يوني : معلش ياما مريم تعبانه شويه ومكلتش حاجه من صباح ربنا
سعاد : مكلتش ليه
مريم : مفيش وكل ي خاله مسافة م خلصت المندرة كانو البنات فطرو وخلصو ولما جه وقت الغداا كان الوكل على قدهم وانتى كنتى قيلالى اروقلك اوضتك ومسافة م خلصت الوكل كان خلص
يونس بيبص عليها
سعاد : يخيبك ي مريم
مريم بتبصلها بزهول
يونس : فى اي ياما
سعاد : كل اللى ف المطبخ وتقولى الوكل خلص متقدريش تعمليلك وكل لوحدك متقدريش تعملى بيضتين متقدريش تقلى بطاطس
مريم : .. لا رد
يونس : مفيش وقت تعمل اي حاجه من دول ياما عشان شغاله ومقعدتش على حيلها من كتر الشغل
سعاد : والله يا ولدى م غصبتها على حاجه كلو برضاها
يونس : عارف ياما انا مفطرتش ولا هى فطرت خلى البنات اللى ف المطبخ تمشى وانا هاخد رغيفين وشوية جبنه افطر انا وهى فوق
سعاد : حاضر ي ولدى
يونس بيروح ورا سعاد بعد يقعد مريم وياخد منها الاكل ويطلعو فوق
يونس : تعبتى انهاردة قوى صح
مريم : لا عادى ي يونس
يونس : بتكدبى ي مريم
مريم : .. لا رد
يوني: استحملى الشهر ده بس لغاية م يبقى فى فلوس ف ايدى
مريم : هتجيبها منن
يونس : انا اشتغلت عند عم ابرتهيم اللى ماسك سجلات الوحده
وبيحكيلها اللى حصل بينه وبين ابرتهيم
مريم : بس ده تعب عليك ي يونس لا متشتغلش
يونس : حبيبتى متقلقيش ده شغل مريح ومفيهوش تعب وربنا يقدرنى واكمل فيه
مريم : هتواصل ازاى
يونس : بعد م اخلص هاجى اريحلى ساعتين وبعدين انزل الارض مع ابويا وارجع المخازن تانى قبل م اروح لعم رضوان وبس هيبقى هو ده شغلى وترتيب يومى
مريم : هتتعب قوى ي يونس
يونس : قولى يارب ويلا كلى
هما وبياكلو مريم بتسيب الاكل طسونس : كملى ي مريم
مريم : شبعت
يونس : مريم الاكل يكفى وكتيير اهو واكيد مش هاكل الريغفين والجبنه دى لوحدى
مريم : بالهنا والشفا ليك ي حبيبى انت هتتعب قوى اليومين دول لازم تاكل انا شبعت الحمدلله ولو عايزه يببى هاكل
يونس : مريم لازم تاكلى كويس عشان الحمل
مريم بتبتسملو وتحط ايدها على بطنها
يونس بيشوف ابتسامتها وانها حطت ايدها على بطنها بيكلم نفسه
يونس : ازاى كنت عاوز احرمها منه واحرم نفسى انى اشوف ابتسامتها واشوف ابنى وهو بيكبر يارب سامحنى على اللى كنت هعمل
مريم : حبيبى كمل اكل
يونس بيبتسملها
يونس : مريم مش هنقول لحد انك حامل غير بعد م الشهر ده يعدى على خير
مريم : ليه
يونس : عشان اما يبقى مهايا فلوس واقدر اصرف على حملك والفلوس اللى معايه صرفت منها كتير مونت العربيه وايجار الدكتورة بتاع امبارح وجبت الدوا لعم ابراهيم ومرضتش اخد فلوس منه
مريم : حاضر يلا كمل اكلك عشان تلحق تنام
يونس بياكل وياخد دش وينام ومريم بتاكل بعد م هو ينام
مريم بتكلم نفسها
مريم : الفلوس اللى معايا رجعتهم ل امى تانى ياريتنى م وديتهم
وبتاكل وهى ساكته وبعدين تبص على يونس
مريم : مقدرتش اكل معاك لحسن الاكل ميكفيش وانت بتتعب طول النهار و٣ شغلانات ربنا يقويك عليهم يارب
الفصل الاخير خلص
بقلم آلاء شعبان
