Karanlıklar Tanrıçası" Hades Kızı Nora"

29. Bölüm

En son ki bilgilendirme kısmına kesinlikle bakın...😘

Ay şu halime de bakın ya! Ortada duran bir ben, ve çevremi saran tam altı tane iri, siyah kurt...

Lan! Yani savaşmanın bile bir adabı var canım! Ne bu edebsizlik...
Kahpe köpekler!!!!

Hızlıca gözlerimi üzerlerinde gezdirerek asıl muahttabımı buldum. Pis bir sırıtış ile bana bakıyordu. Özgüven de tavan maaşallah!
( neyseki artık maaşallah tükürüğü yapmıyordum. Ehh akıllanmıştım...)

"Vay vay! Kuçu kuçumuz korkmuş mu? Korkudan tek gelemeyip birde arkadaşlar mı getirmiş...
Ya kıyamam, bu kadar korkacağını tahmin edemedim..."

Ya sırıtman böyle donar işte!
Taktik 1: rakibini ciddiye aldığını asla belli etme!

"Senden korktuğum falan yok!
Sadece senin gibi artist artist tek başıma gelmektense, işimi sağlama alarak kalabalık geldim...
Buna korku denmez! Zeka denir..."

"Ah ya kıyamam! Sen hala, o boş kafanın içinde bir beyin taşıdığına inanıyor musun?
Helal olsun! kendini iyi kandırıyorsun! Hem buraya tek başıma geldiğimi de nereden çıkardın. Elimi şıklatmam bile, buraya senin getirdiğinin iki kat fazlasının gelmesini sağlar."

"Önlem almadık mı sanıyorsun? Geldiğimizde burayı bir güzel kontrol ettik. Sanma ki sadece altı kişiyiz! Burada tam tamına bütün siyah kurt sürusü olarak bulunuyoruz! Birimize meydan okuyan kişi hepimize baş kaldırmış sayılır. Senin gibi çok Olimposlu bize meydan okudu...
Ama gel gör ki şu an bulunduğun ormanın toprağını, onların kemikleri süslüyor...
Senin de sonunun aynı olacak!"

Bak sen şu pisliğe, birde sürüsünü getirmiş be! Şimdi ben bütün ruhları çağırsam olmaz!
Çünkü onlar benim kölem değil yardımcılarım. Mazallah bir kızdırırsam daha da bana itaat etmezler...
Kara büyü yapsam?
Kaç tane kurt olduğunu da bilmiyorum ki! Güçlerim azalır kara büyü yaparsam. Eee, geriye kalan kurtlar da etimi bir güzel kemiğimden ayırır...
Ahanda sıçtın Nora!

Ama dur buldum!
Noyan!!!!

Zihnime konuştum. Yani aklımdan geçirdim işte!

"Pişt Noyan! Oralarda mısın ya?
Bir ses ver canım, ihtiyaç oldu sana"

Ay bu köpekler de pis pis bakıyor. Neyse ki üzerimde kalkan varda, üzerime atlarlarsa falan kendimi kurtarırım...

"Nora! Kedi gibi seslenmek de yani ayıp oluyor. Pişt ne be!"

"Ah canım, sen ona mı takıldın!
Burada köpeklere yem olacağım, sen benle kedi davası yapıyorsun! Yardım lazım bana, bunlar sürü ile gelmiş ya, beni çiğ çiğ yiyecekler vallahi!"

"Ha o mesele, biliyorum!"

"Derken? Madem biliyorsun ne diye yardım etmiyorsun ya! Birde beni oyalıyorsun. Atlayacak bunlar üzerime, o zaman göreceğim seni."

"Sana yardım edecek biri var! Ve şu an yolda. O yüzden azıcık daha konuşarak oyala onları..."

"Haa tamam o zaman ya! Oyalamak benim işim"

Dur iki illüzyon yapayım da deli olsunlar! Elimi iki kere şıklattım ve düşündüğüm şekilde etraf 12 olimpos tanrısı ile doldu...
Hemde tahtları ile birlikte.
Ah tabiki gerçek değiller, ama kurtların bunu bilmesine gerek yok!