Karanlıklar Tanrıçası" Hades Kızı Nora"

36. Bölüm

Bölüm sonundaki açıklama kısmını mutlaka okuyun...😊

Keyifli okumalar...❤😘

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Arel'in ağzından;

Çocukluğum...
Normal geçmemişti.
Hemde hiç!

Mesela hiç oyun oynamamıştım. Ya da çocukluk aklı diye adlandırılan o saflığı hiç tatmamıştım...

Olgun olmak zorunda kalmıştım.İstemiş miydim?
Hayır!
Ama pişman mıydım?
Asla!

Çocukluk gelip geçiciydi.
Asıl önemli olan gelecekti.
Ve en önemlisi de geleceği, eceli olan kişilerdi...

Gücüm, çok erken yaşta esir almıştı beni!
Bütün duyguları erken yaşta tatmamı sağlamıştı bir bakıma!

babam beni severdi mesela, ama bir çocuğun babası tarafından sevilmemesi nasıl bir duygu biliyordum.
Kendim yaşanmadığım halde!
Çünkü babası tarafından sevilmeyen bir çocuğun içindeki acıyı hissetmiştim!

Ya da hiç aldatılmamıştım. Çünkü aldatılmam için önce bir ilişkim olması gerekirdi.
Ama aldatılmanın nasıl acı ve utanç verici bir duygu olduğunu biliyordum!
Çünkü aldatılan bir kadının içindeki duygulara birebir şahit olmuştum.

Annem beni terk etmemişti!
Ama annesi tarafından terk edilen bir kız çocuğunun hayal kırıklığını, onunla beraber tatmıştım!

Çocuğunun ellerinin arasından kayıp giderken, elinden bir şey gelmemesinin nasıl bir şey olduğunu bilmezdim.
Yaşayan annenin duygularına şahit olmasaydım.

Kısacası; ben öğrendiğim hiçbirşeyi yaşayarak değil, hissederek öğrendim.

Hissedeni, hissederek öğrendim!

Sevenin sevincini, hatırlayanın utancını, kazananın gururunu, ve kaybedenenin acısını ...

Ben her duyguyu tattım!
Her olayı yaşayanla birlikte yaşadım.
Yeri geldi ağlayan kişi ile ağlamadığım halde göz pınarlarımın kuruduğunu hissettim.

Yeri geldi kahkahalarını durduramayan birisiyle gülmediğim halde, yanaklarımın acımasını hissettim.

Ben hep hissettim.
Ama hissettikçe de hissizleştim!

Küçükken gücümün beni kontrol etme yetkisi vardı. Sonraysa ben gücümün kontrolünü eline aldım.

Önceden ben istemediğim halde karşımdaki insanların duygularını hissedebiliyordum. Şimdiyse, ben istediğim zaman hissedebiliyorum.

Sadece tek bir farkla!
Küçüklüğümden beri bir sürü farklı kişinin, bir sürü duygusuna şahit oldum.
Sonra ben kontrolü devraldım ve rahat olacağımı sandım. Ama artık ben istesem de, istemesem de bir kişinin duygularını en derinden hissediyordum.
Ve bunu kendi istediğimle değil, zorunda kalarak yapıyordum. Herkesi kontrol edebiliyor, ama o kişiyi kontrol edemiyordum.