Radio Nergens

10.

Uiteindelijk wordt het toch nog best gezellig. Ik heb niet veel gespreksstof met de Scaletta's – en nog minder met Victor – maar gelukkig hebben we Aiden erbij, die bijgepraat moet worden over alles wat met het leven in Heiveen te maken heeft. Als vanzelf tikt de klok dan ook door tot na elven, wanneer de lichten langzaam ietsjes verder dimmen en de muziek net iets harder gaat.

Emilia gaat overeind zitten alsof ze plotseling ontwaakt is uit haar winterslaap en kijkt me met grote, vragende ogen aan. 'Zullen we?'

Vertwijfeld kijk ik naar de dansvloer. 'Er danst nog helemaal niemand.'

'Dat dacht ik al,' mompelt Victor.

Het levert hem een giftige blik van Emilia op, die zich vervolgens weer tot mij richt. 'Iemand moet het eerste schaap zijn.'

Dat is een rol die perfect voor haar weggelegd is, maar niet voor mij. Ik ben nooit het eerste schaap. Eerder het laatste.

'Kom op, Lesley, wat houdt je tegen? Je had toch geen alcohol nodig.'

'Dat klopt,' geef ik haar gelijk. 'Ik kan alleen niet echt goed dansen, dus ik heb mensen die dat wel kunnen nodig om de aandacht af te leiden.'

Emilia rolt met haar ogen. 'Alsof ik wereldkampioen ben. En trouwens, zie jij iemand hier die het wat interesseert?'

Ik kijk om me heen en moet toegeven dat ze misschien gelijk heeft. De overgebleven mensen aan de andere tafeltjes hebben het te druk met elkaar om ergens anders op te letten. Maar geldt dat ook als er twee meisjes plotseling gaan dansen?

Aiden kijkt me uitdagend aan. 'Misschien is dit wel je eerste opdracht.'

'Tweede,' corrigeer ik hem. 'Ik heb al een rioolfiets gemaakt. En die lijst gemaakt, dus eigenlijk is het zelfs de derde.'

'Oké,' geeft hij toe. 'Ik heb een deal: ik vraag een nummer aan en jij blijft dat hele nummer lang op de dansvloer staan. Daarna mag je weer gaan zitten als je wilt.'

Daar denk ik even over na. Hoe erg kan het zijn om vier minuten lang te dansen? 'Alleen als jij meedoet.'

'Nou, vooruit dan,' zucht hij. 'Gaan jullie maar vast die kant op. Ik ga mijn nummer aanvragen.'

Met enige aarzeling sta ik op om achter Emilia aan naar de dansvloer te lopen. De tafels zijn al door het barpersoneel aan de kant gezet. Tot mijn opluchting komen Joey en Victor achter ons aan. Dan zijn we zo met Aiden erbij tenminste met z'n vijven. Dat begint al enigszins op een menigte te lijken.

Aan de andere kant van de zaak zie ik Aiden met de dj praten en ik vraag me af welk nummer hij voor me aanvraagt. Hopelijk iets waar ik ook echt lekker op kan dansen. Ik ga niet zo goed op nummers die ik niet ken.

Op het moment dat Aiden zich omdraait om naar ons toe te lopen, begint het volgende nummer. Mijn ogen worden groot als ik het intro herken. Hier kan ik zeker wel op dansen.

Emilia gaat meteen los, maar ik wacht tikkend met mijn voet en lichtjes wiegend met mijn heupen op het ritme tot Aiden bij ons is. 'Just dance?'

'Lijkt me op meerdere manieren toepasselijk,' verklaart hij. 'Jij zei dat je van Lady Gaga houdt en het is precies wat je moet doen: gewoon dansen.'

Het verbaast me nog dat hij niet een van die ouwelullenhits van hem op heeft gezet, maar dat zeg ik niet hardop. In plaats daarvan doe ik heel hard mijn best om me niks van de andere bezoekers van deze tent aan te trekken en begin ik langzaam iets meer te bewegen.

'Where are my keys, I lost my phone,' zing ik zachtjes mee en ik voel mezelf al iets losser worden.

Aiden buigt zich naar me toe. 'Dit is dus waar alcohol je bij kan helpen.'