"Kumain kana" sinamaan ko nang tingin ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Nakatakip ang bandang bibig niya nang itim na panyo.
Naalala ko ang pagkawalan ko nang malay habang naglalakad kanina pabalik sa dorm nang UNDERGROUND ACADEMY. Nang nagising naman ako ay nasa isa akong silid at natatakpan nang kurtina ang mga bintana at tanging nag iisang lamp lamang ang nagbibigay ilaw rito sa kwartong ito.
"Pakawalan niyo na ako dahil wala kayong mapapala sa akin!" kanina pa ako paulit ulit nang sinasabi at tila bingi itong hindi ako naririnig.
"Kumain ka para lumakas ka. Bilin ito nang aming pinuno." tsaka niya ako nilayasan. Sinubukan ko siyang habulin para sa.pintuan ngunit nahuli ako dahil agad niya itong nailock. Lahat nang pwedeng labasan dito ay may mga harang na animoy pinagplanuhan talaga ang pag dakip sa akin.
Hindi ako kumain at pinakatitigan nalang ito. Kita ko na ang liwanag sa labas at alam kong nag aalala na sa akin ang mga kaibigan, kapatid at magulang ko.
"Pakawalan niyo ako rito!!" paulit ulit kong pinupukpok ang pintuan dahil miski ang kapangyarihan ko ay walang talab dito at hindi gimagana.
Nakatulugan ko ang pagsigaw at pag hampas sa pintuan. Nagising nalamang ako nang makarinig ako nang boses sa labas nang pintuan.
"Hayaan mong ako ang kumausap sa kaniya." pamilyar ang boses na iyon.
Nagtago ako sa gilid dahil madilim dito ay hindi ako agad makikita kumuha rin ako nang pwedeng ipamalo. Dahan dahang bumukas ang pintuan at handa na akong paluin siya ngunit naunahan niya ako at nakuha niya ito.
Nakakunot noo siya habang nakatingin sa akin. Binuksan niya ang ilaw nang buong kwarto kaya ngayon ko lang naiikot ang paningin ko sa kwartong kinalalagyan ko.
Kulay black ito na may buwan at stars sa paligid nang ding ding. Inaamin kong namangha ako sa ganda nang kwartong ito dahil ganito ang pangarap kong kwarto noon.
"Hindi ka pa raw kumakain sabi nang nagbabantay sayo." napalingon ako sa lalaking pumasok kanina. May bitbit siyang tray na may lamang pagkain.
"Ayokong kumain." naupo ako sa kama at hindi siya pinansin.
"Amber." nagbabanta akong tono niya na ikinakunot nang noo ko.
"How did you know my name?" i asked him.
"Anak ka nang Reyna nang Ultimate Kingdom." nagkibit balikat ito at inilapag sa harapan ko ang pagkain pagkatapos ay umupo sa harapan ko.
Oo nga naman, kilala ako dahil anak ako ni Queen Alice psh.
"Joke, alam mo nakakatampo ka!" naguguluhan ko siyang tiningnan..
"What are you talking about?" i asked him still confuse.
"Pucha hindi talaga nakilala ang kapogian ko." tinanggal niya ang harang sa may bandang ilong niya at doon unti unti ko siyang nakilala.
Hinayupak na to!. Napaka assuming at mahangin talaga minsan
"Yah! Lewis!" naiinis ko siyang binato nang unan.
"Ouch!" tinamaan ko siya sa mukha kaya agad akong lumapit at nag sorry sa kaniya..
"Teka nga naguguluhan ako e." sabi ko at iniharap siya sa akin..
"Huh?" kunwaring naguguluhan din siya.
"Nasaan ako, at bakita ako nandito? Bakit ako kinidnap Ano sagot!"
"Woah easy baby." sabi niya at tumawa dahil sa sunod sunod kong tanong sa akniya.
"What easy? Nagpapanic ako dahil bigla na lang may nagtakip sa bibig ko tapos sa isang snap lang nawalan ako nang malay tapos sasabihin mo sa akin easy lang hah!?" inis ko na naman siyang binato nang unan.
