Rhythm of Lies (Daguitan Series #1)

Ikawalong Kabanata

Ikawalong Kabanata: Talk About Me

"Madedelay tayo ng isang oras. Nagkaroon ng technical problem dahil nasunog ang chord ng dalawa nating sound system. Kumukuha pa sila ng bago para roon."

Agad na nahulog ang ilang hibla ng buhok ko nang yumuko ako para kunin ang bag sa ilalim ng upuan. Hinanap ko agad ang cellphone nang maabot ito at binuksan para hanapin ang pangalan ni Manang Dessa. Nagtipa ako kaagad nang nagkita ko ang kaniyang pangalan.

Ako:

Manang baka po matagalan ako ng uwi ngayon. Huwag mo nalang pong papuntahin si Isaiah.

Matapos kong mai-send iyon, binalik ko ito sa loob ng bag. Nakatingin sa akin si Ate Zydda nang umayos ako sa pagkakaupo. Halata ang panunukso sa kaniyang mukha kaya nagsalita ako.

"May susundo kasi sa akin. Baka matagal tayo kaya nagpaalam akong matatagalan ako."

Lumaki ang mga mata niya. Umawang din ang kaniyang labi nang hindi napigilan ang ngiti.

"Bago iyan, ah?" She smiled unusually.

Umiling kaagad ako nang makuha kung ano ang nasa isip niya.

"Hindi po, Ate! May pupunta kasi rito kaya pinapasabay nalang ako sa kaniya mamaya pag-uwi."

"Hmm... pinapasabay, ah. Sino?"

I tried to formulate words. Pinaliwanag ko sa kaniya na iyong Maderal sa tapat namin ang tinutukoy ko pero mas lalo lang yatang nadiligan ang kung ano mang nasa isip niya. Muli, nagpaliwanag ako at nang banggitin ang tungkol sa pagkawala ni mama, agad niya namang nakuha.

Sandali siyang natahimik. Pero bumaling siya nang mapagtanto ang gustong sabihin.

"Hindi ba may ano sa inyo noon?"

My attention was caught. Naghintay akong dagdagan niya ang kaniyang sinabi pero hindi niya agad nakita ang ekspresyon ng mukha ko dahil tumingin siya sa likod para tingnan kung may nakiki-rinig bang ibang tao.

She faced me when she realized that no one is listening.

"Iyong ano..." bumaba ang tingin niya sa kaniyang mga kamay kaya dumausdos din doon ang tingin ko. Her left hand is formed in a fist. As if a toy, her other hand's pointing finger is poking it. Lumulubog ang kalahati ng daliri sa butas ng kaniyang kamao. "Noon, muntik ka nang galawin niyang—"

Mabilis kong pinigilan ang mga kamay niya. Her gesture is too emphasized!

"Hindi totoo 'yon!" agap ko agad.

Lumiit ang kaniyang mga mata. Dahil nakaupo ako, humilig ang kalahati ng kaniyang katawan para maglebel ang aming mukha. My face was confused while hers is marked with doubt. Tinaas pa niya ang kaniyang kanang kilay para pagdiinan sa akin ang kung ano mang umiikot ngayon sa kaniyang isipan.

Dahil naging usap-usapan ang eskandalong tungkol sa mga Maderal noon, nalaman ni Ate Zydda ang bali-balita. Isang taon bago kami nagkakilala nang mangyari iyon. Kaya nang magkakilala kami, naalala niya dahil nakakabit ang pangalan ko roon.

Tumango ako kay Ate Zydda.

Hindi ko maalala kung nakuwento ko ba sa kaniya ang parte ng storya ko sa nangyari. Kaya bago maayos ang technical problem ng event ay pahapyaw kong kinuwento ko sa kaniya ito dahil hindi nawala ang pagdududa sa kaniyang mukha.

"Banta ko lang talaga iyon sa kaniya noong una."

"Banta? E, kalat na kalat iyon noon na muntik ka nang babuyin niyan."

Umiling ako dahil hindi naman iyon totoo.

"Kung sa bagay... magpapababoy talaga ako sa kaniya,"