Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Książka będzie miała około (może więcej ->-) 15 rozdziałów. Więc jakoś do końca szkoły jeszcze będę to pisała QvQ. Ale jeszcze jej nie kończę, bo w książce musi być lemon, Nie? ( ͡° ͜ʖ ͡°)
A teraz rozdział •^• --------------------
Znowu te koszmary... Kolejny dzień nie dają mi spać. Ciągle to samo, najpierw coś dobrego, a potem inne "zdarzenia". W jednym Ron był kobietą ._., masakra. Potem znowu spadałem coraz głębiej, aż do tego jednego momentu. Naszej wspólnej śmieci...
Zastanawiam się, czemu akurat w parku musimy zginąć. I czemu zawsze tak samo? Może kiedyś się dowiem? ( Tak, wtedy kiedy będziesz zdychał ._.)
Wstałem od biurka i poszedłem do kuchni, gdzie siedziała reszta. Miałem zamiar dzisiaj wyjść z Ron'im na spacer i wtedy mu to powiedzieć. Chyba, że znowu okaże się to snem.
— Ron'y!
— Mhm?
— Wyjdziemy?
— Em... Jasne. Tylko daj mi chwilę. - wstał z sofy i skierował się do swojego pokoju.
— Tatoo, to dzisiaj powiesz o TYM wujkowi?
— M-Może... Znaczy, taki mam zamiar. Wrócimy jakoś po obiedzie, więc niech Zsrr pozmywa.
— Ok. - chłopczyk wstał i podbiegł szybko na górę do Polaka. Ostatnio coś się dziwnie zachowuje, może coś się stało? Później się o to spytam. Po kilku minutach Ron wrócił i mogliśmy iść do parku.
~~~
Było przyjemne, ciepłe popołudnie. Rodziny z dziećmi przechadzały się po parku, placach zabaw, a niektóre siedziały w kawiarni. Obok małej fontanny stały zakochane pary i starsze osoby, które korzystają z życia.
Ja z Ron'em miałem zamiar iść na pomost, gdzie mój pierwszy sen się zaczął. Miałem tylko nadzieję, że to nie jest jakaś kolejna głupia rzeczywistość, i że nie śnię na jawie.
W końcu doszliśmy w odpowiednie miejsce. Oparliśmy się o obręcze i popatrzyliśmy na rzekę płynąca pod nami.
Słońce powoli zaczynało się chować za wodą, co dawało cudowny klimat.
— Pięknie tu... - mężczyzna odezwał się w moją stronę.
— Racja. - odpowiedziałem cicho, a mój wzrok przeszedł na niego. Ostatnie promyki ciepłego słońca, padały na jego lekko zarmienioną twarz. Od razu po tym widoku zrobiło mi się ciepło w środku.
— Ron'y ja... Od dawna chciałem ci to powiedzieć... - odwrócił się w moją stronę z pytającym wyrazem twarzy. — W dzień w którym... Umarłeś, chciałem ci powiedzieć wszystko co myślę. O tym co przeżyliśmy razem, o naszej wspólnej przyszłości... Jednak bałem się odrzucenia moich głęboko skrytych uczuć. Teraz, kiedy jestem ich pewien chcę ci to powiedzieć. - wziąłem głęboki wdech i złapałem ręce mojego towarzysza. — K-Kocham cię R-Rony...
Nastała chwila ciszy. Na to się przygotowałem.
— Wiem, że... Możesz się nie zgadzać z tym co teraz mówię. Widzę ile pięknych kobiet patrzy w twoja stronę... - odwróciłem swoją twarz w stronę zachodu.
— I myślałeś, że cię odrzucę? - tylko pokiwałem głową.
Nagle poczułem dotyk na moich policzku, a potem muśnięcie moich ust. Potem kolejne, ale dłuższe. Zacząłem odwzajemniać gest, a następnie go pogłębiać. Smak jego warg przypominał smak malin... czyli moich ulubionych OwOców (musiałam TvT)
Po kilku minutach skończyliśmy pieszczotę, a na mojej twarzy pojawił się promienny uśmiech.
— Miałem podobnie. A teraz? Jesteśmy razem... i mam nadzieję, że do śmierci razem pociągniemy QvQ
— Na pewno... Obiecuję ci to. - ponownie go pocałowałem.
~~~
Wróciliśmy do domu, tam jak zakładałem, czyli po obiedzie. Dzieci siedziały przed telewizorem i oglądały jakiś serial.
— Wróciliśmy!
— Cześć tato! Hej Ron ( ͡° ͜ʖ ͡°)
— I jak było? - wszystkie twarze zwróciły się w naszą stronę. Na tylko spojrzałem na Ron'a i go pocałowałem w czoło.
— Jak widać dobrze.
Resztę dnia spędziliśmy w bardzo przyjemnej atmosferze. Zjedliśmy razem kolację, a na końcu położyliśmy się RAZEM spać.
>>>>>>>>>>>>>>>>>> Chcę coś szybko wytłumaczyć, bo potem będzie trochę trudniej.
Imperium i Ron są razem, ALE Ship RusPol ciągle tu będzie QvQ i nie zaliczam go do kazirodztwa czy coś w tym stylu ;-;
Wiem, że coraz krótsze robię rozdziały i chce was za to przeprosić. Obiecuję, że spróbuję robić dłuższe.
