Kalbimdeki Taht

-3. Bölüm-

Korku tünelinden çıktığımızda kulaklarıma kadar kızardığımdan emindim. Yanaklarımın yanması bunun ispatıydı. Yanıma geldiğinde saçlarını karıştırmaya başladı. gayet sakinmişim gibi göz temasından kaçınmaya çalışıyordum. Kalbim ise nedenini bilmediğim bir şekilde anormal derecede atıyordu. Giderken bana bir şeyler ısmarlayıp, arabasına bindik. Üç gün içerisinde bu lüks arabaya fazla binmiştim. Allah sonumu hayır etsin...

Arabasına bindiğimizde, hiç beklemediğim bir hareket yapıp, kasetten Nilüfer'in, aşk kitabı, şarkısını açıp, bir de  nilüfer ile birlikte şarkıyı söylemeye başlayınca, bana hem tuhaf, hem de tatlı görünmüştü... Yok! Ne? Tatlı mı dedim ben?! Yok, canım...

Ay ışığında parlayan sokaklar, Nilüfer'in şarkısı ile aydınlanıyordu...

••••••••••••••

"Dinn Donnn"

Kapıyı üçüncü çalışımdı. Hem pijama partisi yapacağız, diyor, hem de kapıyı açmıyor! Bu da ayrı bir manyak.

"Heh. Geldin mi?"

"Yoo. Daha yoldayım, canım."

"Amaaan. Lak lak etmeyi kes de gir içeri."

Beni resmen zorla içeri soktu. İçeride tam, pijama partisi yapılacak derecede güzel döşenmişti. Yastıklar, yiyecekler, yumuşacık yatak, film izlemek için lap top...

"Çok mu bekledin?"

"tabii ki. Bir de Hayriye teyzeye yakalandım..."

Kahkaha patlattı.

"Yemin et!!  Ne dedi seni böyle görünce?"

"Valla bana bir şey demedi de, bu akşam babama neler diyecek, o sıkıntı."

Kapı çaldı.

"Ben açarım."

Bir dakika sonra, içeride Cansu belirdi.

"Selam, ben geldim. Ohoo burası çok güzel."

Üstünde her zaman giydiği kotu, ve tişörtü vardı.

"Senin pijamaların nerede?"

"Poşette. Ben bir banyonuzu kullanabilir miyim?"

Dedi Hazala bakarak. Hazal kafasını onaylar şekilde salladı.
Bende o sırada lap toptan izleyeceğimiz film arıyordum. En sonunda "the vampire diaris" izlemeye karar verdik. Damon'u anlatmaya lüzum yok herhalde...

Film bittikten sonra, sohpet ediyorduk. Hazal ortalığı karıştırmaya karar vermişti belli ki!

"Sırma... Bir şey soracağım ama kızma."

Kafamla 'sor' işareti yaptım.

"Siz bu... Burakla baya samimisiniz hani..."

"Ne diyorsun? Açık açık söyle."

"Yani diyorum ki... Aranızda baya bir aşk doğuyor."

Ona elime ilk gelen şeyi, yastığı fırlattım.

"Yok öyle bir şey!!!"

"O zaman niye sinirlendin?"

Cansu konuştu.

"Burakla mı...?"

O an o iki kızıda öldürsem kimse duymaz...

"Y-ok, öyle bir şey!"

Cansu fısıldadı.

"Ayol, burak diyince gözlerin parladı..."

"CANSU!"

ikiside aynı anda konuştu.

"AŞIK!"

"Tamam, çok yakışıklı, Evet ama..."

Allah kahretsin... Bu ikisi şimdi onu yakışıklı ve sempatik buluyorum diye ikimizi sevgili yapmaya kalkışmıştı.
Ne?! Sempa... Yok yok! Onu sempatik bulmuyo... Tamam sustum.

"Ouuuu... Yakışıklı, demek... Sempatik demek!!!"

"Sus Hazal!"

"Bu sefer ciddi soracağım."

Dedi Cansu.

"Ondan hoşlanıyor musun?"

"Daha iki gündür bir şeyler yapıyoruz. Ondan nasıl hoşlanabilirim ki?"

"Ama o senden hoşlanıyor.."

Dedi Hazal sırıtarak.

"S-sana öyle geliyor..."

Desem de ona karşı hâlâ içimde bir şüphe vardı. Birden silkelendim.

"Şimdi size ben gösteririm!"

Dedim ve onlara koşup gıdıklamaya başladım. Akşamımız birbirimizi gıdıklayıp, kahkahalarımızla geçti.

''''''''''''''''''''''''''''

Bizim sınıfın gürültüsü yüzünden iki saattir bir matematik sorusunu çözemiyordum! Susmuyorlardı işte! Kalemliğimi ve test kitabımı alıp bahçeye çıkmak için kalktım. Koridorda ilerlerken, gözüm bir çifte takıldı. Bir saniye. Burak ve Nilsu???
Nilsu burağa bakıp gülüyor, ve saçlarıyla oynuyordu. Bir kızın bir erkekle konuşurken saçlarıyla oynaması hiç hayra alamet değildi. Burak ise ellerini cebine sokmuş sırıtıyordu... Ama beni görünce sırıtması yavaş yavaş silinmeye başladı. Onlara bakmıyormuş gibi yapıp merdivenlerden hızlıca inmeye başladım. Hatta resmen koşmaya başlamıştım. Bahçeye çıkınca çimlere uzanıp, tekrar o soruya baktım. Ama aklım sürekli, o yılışık, nilsu'nun nasıl Burak ile konuştuğuydu. Bir türlü odaklanamıyordum. Bahçede burağı gördüğümde kitaplarımı hızlıca toplayıp oradan uzaklaşmak istedim. Ama arkamdaki ses buna engel oldu.

"Sırma!"

Bölüm sonu: