Kalbimdeki Taht

-7. Bölüm-

"Sizi gidi, ufak bücürler! Açın şu kapıyı dedim!"

Kapı arkasından kıkırdama sesleri duyuldu.

"Kusura bakma, sırma abla. Geçen sefer sen bizi buraya kilitleyip, kendin dizi izlemiştin. Şimdi sıra sende. Biz içeride çizgi filmimizi izlerken, sende burada uslu uslu oturacaksın."

Son sözleri özellikle baskı yaparak, ve beni taklit ederek, söylemişti. O gün onları buraya kilitlediğime bin pişman olmuştum. Kapıya sertçe vurdum.

"Aç dedim! Zeynep... Ablacığım, sen açar mısın kapıyı?"

"Yok ya. Niyeymiş?"

"Eğer kapıyı açarsan... Sana barbie bebek alacağım!"

Kapı arkası sessizdi. Tam "Planım işe yaradı!" diye zafer dansı yapacakken, uyanık aras, kız kardeşinin kulağına bir şeyler fısıldadı.

"Yok ya. Beni kandıramazsın, sırma abla."

"AÇIN DEDİM!"

Sesler kapı arkasından değil, içeriden geliyordu. Ve muhtemelen lap topumla içeride cizgi film seyrediyorlardı! Hemen rehperimde kayıtlı olan numaralara baktım.

"Alo?! Burak? "

"Sakin ol, ne oldu?"

"beni odaya kilitlediler burak! "

"NE?! KİMLER?!"

"Gökçe ablanın haylazları!"

Telefondan ses gelmedi, ama bir iki saniye sonra koca bir kahkaha patlattı.

"Komik mi?! Ya ben zor durumdayım, senin yaptığına bak! Çabuk gel, kurtar beni!"

"S-Sırma ufacık çocuklar... Seni... Odaya mı kilit..."

Tekrar gülmeye başladı.

"Hemen buraya gel, lütfen! bak o... Lap top çok pahalı!

"T-Tamam... Tamam." dedi yine kahkahalar eşiğinde.

Acaba şu an, lap topumla ne yapıyorlardı... Kafamda lap topumun yerde paramparça durduğu düşüncedi belirince, çaresizce inledim.

"burak, çabuk ol!"

En sonunda kapı kapanma sesi geldi.

"abi sen kimsin ya? Hem o odaya giremezsin, orada tutsak var."

"Çekil önümden! Yer cücesi seni!"

Kapı açıldığında sanki on yıl hapis yemişim gibi çıktım odadan. Hiç düşünmeden burağın boynuna atladım.

"Öhöm öhöm..."

Aras'ın yalandan öksürmesiyle ayrıldık.

"Aile var burada..."

Dedi cimcime Zeynep.

"Lap topum nerede?!"

Zeynep, abisine bir bakış attı. Aras'ta 'Ver' dercesine kafasını salladı. Sanki o söylemese bulamayacaktım!
Laptopumun sapasağlam olduğunu görünce çok mutlu oldum.

"Eviniz güzelmiş."

Hadi be! Onun o pahalı villasının yanında bizimki köpürlük gibi bir şeydi o zaman.

"Aç mısın?"

"Yo, yo! Zahmet etme, değilim."

Ama ben çoktan mutfağa ilerlemiştim. Annemin dün yaptığı sarmaları çıkarıp masanın üzerine koydum. Yoğurt olmazsa olmaz tabii ki.

"Annen, çok güzel yemek yapıyormuş."

"Sizin aşçılardan da mı güzel?"

Kaşlarını çattı.

"Onlar saçma sapan yemekler getiriyorlar. Ben böyle anne yemeği yemek istiyorum."

Bir anda annesinin vefat ettiğini hatırladığımda sustum. İçeride Zeyneple aras'ın televizyondan cizgi film izleme sesleri duyuyordum. O yüzden içim rahattı.

Birkaç dakika sonra zil çaldı.

"Ben açarım."

Deyip yerimden fırladım. Kapıda gökçe abla duruyordu. Çocukları... Pardon, 'Çocuk diye nitelendirdikleri o varlıkları,' Almaya gelmişti. Annelerinin sesini duyunca ikiside masum masum dışarı çıktılar.

"Gelsene içeri, Gökçe abla."

Mutfakta oturan, burağı görünce tatlı tatlı gülümsedi.

"Yok tatlım, senin misafirin var sanırım... Ben sonra gelirim... Hah bu arada, annen anneannenlerde. Haberin olsun."

Dedi ve göz kırpıp o yaramazlarla dışarı çıktı. Burağın yanına dönünce çocukların da gittiği için, yürüyüşe çıkmak istediğini söyledi.

Çıkarken asansöre bindiğimizde karşıdan (!) HAYRİYE TEYZE(!) 'Nin asansöre doğru geldiğini gördüm. Şimdi burakla bizi gördüğü için ikimizi evlendirmeye çalışacaktı. Burak kapıyı tutup, Hayriye teyzenin geçmesine izin verdi. Bilmiyordu ki başına geleceklerden...

"Sırmaa... Bu yakışıklı delikanlı kiim?"

Şimdi başlıyoruz.

"Hayriye teyze o..."

"Bende sırma evde kaldı, diye üzülüyordum. Meğersem bulmuş fıstık gibi çocuğu."

Ağızımı açmama fırsat vermeden yine konuştu.

"Bu arada... Çok yakışıyorsunuz."

"NE?!"

Burak sinsi sinsi sırıtırken, dehşetle Hayriye teyzeye baktım.

"Teyze yok öyle bir şey!"

"A-a, nasıl olmaz? Ayol böyle çocuk reddedilir mi kızım? İnşallah en kısa zamanda sevgili olursunuz."

"Nerde o günler..." diye mırıldanan burağa dehşetle bakarken asansörden çıktım.

/Bölüm sonu/