Chapter 5: Library

5K 102 1
                                    

Chapter 5: Library

a/n: Starting this chapter and the upcoming chapters will be on 3rd person's POV. 

●●●●●●

"Demonyo talaga"naiinis na bulong ni Elaina sa sarili, nandito siya sa malaking library sa mansyon ni Dagon at pinapalinis ito sa kanya. Pasalamat siya at wala pakealam ang mga kamag-anak ko sa akin, inis na bulong niya sa sarili. Mula kasi ng mamatay ang mommy niya at malaman ang dahilan ng pagkamatay nito ay parang naging hangin na lang ang turing ng mga ito sa pamilya na meron siya. Ay oo nga pala wala na siyang pamilya at ang tatay niya mismo ang dahilan. 

Napailing na lamang siya. Pasalamat itong demonyo niyang kidnapper at wala sa kanyang naghahanap o pwe-pwedeng sabihin na wala naman talagang balak ang mga ito na hanapin siya. Naisip niya nga rin na kapag nakatakas siya dito at nagsumbong sa mga pulis na nakidnap siya at ituro ang demonyong iyon ay baka pagkamalan siyang baliw ng mga ito. Ayos 'yung demonyo na 'yun e'. Hindi ko talaga alam ang pakay niya sa akin, minsan okay naman ang pakikitungo niya sa akin, pero mas madalas parin ang pagiging demonyo nito to the point na sinasaktan na siya.

Sinimulan niya ng punasan ang mga shelf na may mga libro, maalikabok na ang mga ito feeling niya ay sinadyang hindi ipalinis nung demonyo ito sa mga kasambahay nito upang siya ang magdusa.

"bagay na bagay sa kanya ang pangalan niya, Dagon the Demonyo its suits him very well" kausap niya sa sarili.

Napailing siya ng makitang kumapit sa mga kamay niya ang alikabok na nagmumula sa mga libro na nililinisan niya.

Ilang buwan na nga ba siya nananatili dito? 2 months na ata, 'yung mga nakalipas na linggo ay pinipilit niyang tumakas 'yun nga lang ay lagi siyang nahuhuli nito kaya naman hindi niya na binalak dahil palagi rin siyang nasasaktan nito.

Malaking sekreto at palaisipan sa kanya kung bakit siya kailangan kindapin 'nung lalaking demonyo, wala kasi siyang maalala na nagawang atraso dito o kung kanino man. Parang isa rin malaking sekreto ang buong pagkatao nito. At aalamin niya 'yun, tama! kailangan niyang alamin kung bakit nga ba siya kinuha nito? She's really sure na may rason ito kung bakit siya naririto ngayon at kung bakit siya nito nagagawang saktan when in fact sinasabi ng mga tauhan niya na "mabait daw" ito.

"Mabait ba 'yung demonyo na 'yun? Walang mabait na demonyo" inis niyang sabi. Tiningnan niya ang kamay niya namamalat kasi ito dahil sa paglalaba niya kahapon. Ang demonyo gusto isyang gawing alipin! Grrr.

Nang matapos siya sa may book shelf ay nagtungo siya sa may desk nito, maraming papel ang nakakalat kaya naman minabuti niya ng linisin pati ito sa kabila ng paalala ni KC sa kanya na 'wag daw itong pakelaman. Well who cares? Ang bait bait nga niya dahil lilinisan niya narin pati ito.

Inayos niya ang mga papel nito. Teka!? bakit hindi ako magsimulang alamin kung bakit niyaako pinadukot dito sa mga gamit niya? Im sure may sagot akong makukuha dito. Wika niya sa sarili.

Kapansinpansin ang picture frame na nakataob sa gawing kanan ng mesa aabutin niya na sana iyon ng biglang bumukas ang pinto kaya naman napatayo siya ng tuwid. Nasilayan niya si KC na pumasok.

"Elaina, anong ginagawa mo dyan? Hindi ba't sabi ni sir wag mong gagalawin iyan?"tanong sa kanaya ni KC ng mamataan siya nito katabi na desk ng amo nitong demonyo. Well' alam niyang alam nito na nangealam siya dito.

"Ahm. nilinisan ko lang medyo magulo kasi" tumango-tango lang siya.

"halika na, may meryendang ginawa si Nanay Miranda"ani niya. Nakaramdam naman ako ng gutom sa sinabi niya. Nanay miranda is a good cook kaya naman natatakam na talaga siya.

"Talaga?' sige halika na" sabi niya at hinawakan sa braso si KC.

''Grabe pag pagkain talaga"natatawang wika sa kanya ni KC.

"Alam mo yan! Atsaka hindi ko pwedeng palampasin ang lutto ni Nanay"sabi niya.

Nang makarating sila sa kusina ay naabutan pa nila ang matanda na naghahain.

"Naku Nay ang bango paniguradong masarap 'yan!" puri niya rito. From the smell of it ay nakakatakam na.

"Naku! nambola ka pa, maupo na kayo diyan" naupo naman sila ni KC. Si KC, si Nanay Miranda at si Wendy lang ang utusan ng Demonyo dito sa bahay at sabi ng mga ito ay matagal na daw silang nagsisilbi sa demonyo nilang amo na hindi niya naman maintindihan kung bakit.

Nagiging okay ang pamamalagi niya dito dahil nandiyan si KC at Nanay Miranda, 'yung Wendy kasi ay hindi niya masyadong kasundo at hindi niya alam kung bakit. Masaya kasi itong kasama at napakabuti pa, panigurado din na alam ng dalawa ang pagkidnap sa kanya ng amo nila. But why they insisting that the demond is nice? 

" Nay nasaan po ang demo- I mean si Dagon?"tanong niya rito, kani-kanina lang kasi ay naririto iyon ngayon ay hindi niya na makita. Not that she want to see him or something nagtataka lang siya kung bakit wala ito sa paligid. 

"Nasa Trabaho paniguradong busy iyon ngayon kasama niya si Wendy" sagot sa kanya ni KC.

"ah" tanging sagot niya na lang. Nabanggit rin ng mga ito ang pagiging personal assistant ni Wendy kay Dagon kaya hindi siya nagtataka kung bakit magkasama ito pag tungkol sa trabaho.

---

Dapit hapon na hindi niya maiwasan makaramdam ng pagkabagot wala na kasi siyang ginagawa, gusto niya sanang manood ng TV ngunit wala namang reception malamang sinadya 'nung Dagon na demonyo iyon. Kahit nga telepono ay wala ang bahay na ito.

 Dati ay sinubukan niyang manghiram ng cellphone kay nanay Miranda at kay KC ngunit ang sabi ng mga ito ay wala silang cellphone at kung may kokontakin silang kamag-anak ay manghihiram lang sila kay Dagon. That Demon! Paniguradong ayaw lang niya akong makatawag sa kung sino man kaya pati ang mga kasambahay nito ay minanipula na nito.

"KC sa'n ka pupunta?" tanong niya kay KC ng makita itong palabas ng mansyon.

"Ah' sa may taniman ng kangkong, magluluto kasi si Nanay ng sinigang na baboy"tumango siya at pagkuwa'y tumayo.

"sama ako" natigilan naman ito sa sinabi niya. Bago pa man ito makatanggi ay inunahan niya na.

"promise hindi ako tatakas o gagawa ng kahit anong bagay na ikakagalit ng demo-I mean ni Dagon sasamahan lang kita."ngiting-ngiti siyang sinabi iyon. Kahit naman kasi magbalak siyang tumakas uli ay useless dahil mahuhuli siya agad nito.

"okay" sabi sa kanya nito.

--- 

Don't mind the tittle of this chapter. Hehe wala akong maisip e'.

VOTE!! comment.

Trapped with HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon