A Broken Tales

DREAMS

Writer: ZEIN WRITES

_

My lips automatically parted as I get off the car when the expensive, elegant, and huge church welcomed me.

Hindi ko mapigilang mamuo ang mga luha sa gilid ng mga mata ko nang maalalang ito ang simbahang pangarap kong maging saksi kapag kinasal ako sa taong mahal ko.

Sa taong dahilan kung bakit ako narito ngayon sa simbahang ito.

I quickly run and entered the church without thinking twice. Kita ko ang paglingon ng mga bisita saakin dahil sa pagpasok ko ngunit hindi ko sila binigyan ng pansin. Habol hininga akong naglakad papalapit sa altar at bigla akong natuod sa kinatatayuan ko nang marinig ang boses na kay tagal ko nang gustong marinig ulit sa personal.

Ang boses na laging nagpapakalma saakin noon.

Ang boses na lagi kong hinahanap.

At ang boses na gusto kong marinig sa araw-araw. . .

"I do, father. . ."

Pero hindi ko akalaing kabaliktaran ng gusto ko ang mangyayari.

Hindi ko aakalaing sa unang beses, sa unang pagkakataon ay kamumuhian ko ang boses na iyon dahil sa kaniyang sinabi.

"I now pronounce you as husband and wife!"

My lips rose up and my tears quickly escaped from my eyes after hearing what the priest said. Hindi ko alam ang gagawin ko. Nakatayo lang ako't naninigas habang nanatili ang tingin sa lalaking kahit nakatalikod ay kilalang-kilala ko.

Ang boyfriend ko. . .

Saka lang ako natauhan nang bigla itong lumingon sa gawi ko. Dahil sa lito at sakit ay wala akong ibang nagawa kundi ang tumalikod at tumakbong umiiyak palabas ng simbahan.

I run as fast as I could hanggang sa napunta ako sa likod ng simbahan. I was about to run faster when someone suddenly grabbed my wrist.

"A-Angel, b-bakit ka nandito?"

Mapait akong napatawa nang marinig ang tanong nito. Sinubukan kong hilahin ang kamay ko pero ayaw ako nitong bitawan.

"Ano ba! B-Bitawan mo nga ako!" I shouted. But instead of letting me go he held it more.

"R-Raizen ano ba. . ." I cried harder when he didn't listen to me. I lost my balance that made me kneel in the ground. I let myself cry infront of him as I cover my face. "A-Akala ko ba busy ka lang sa work mo? H-Hindi mo naman sinabi na ibang work pala ang tinutukoy mo!" Sigaw ko kahit pa man nanginginig ang buo kong katawan.

"A-Angel. . ."

"R. . . Raizen ang sabi mo hihintayin mo ako 'di ba? Na hindi mo'ko bibitawan 'di ba? Na hindi tayo maghihiwalay? Pero
t-ngina bakit pagbalik ko para surpresahin ka'y ako ang na surpresa? Bakit hindi mo sinabing ikakasal ka pala ngayon edi sana'y nagdala ako ng regalo! Pinagawan pa sana kita ng banner na may nakalagay na CONGRATULATIONS TO YOUR WEDDING, RAIZEN! Sana madapa ka pag-uwi mo sa bahay n'yong mag asawa!" Sigaw ko habang humahagulhol. Inis kong tinampal tampal ang pisngi ko nang ayaw tumigil ng mga luha sa paglandas dito.

"A-angel. . ."

"Ano?! Wala ka na bang ibang masabi, ha Raizen? Ano bang mali ko? May nagawa ba ako? Anong pagkukulang ko, ha? Binigay ko naman na ang lahat sa'yo ah?!" Nanghihina kong tanong.

"Lahat?" He asked and laughed sarcastically that made me stare at him. "You left me here missing you all the time, Angel! Alam mong I'm not a man in LDR! Gusto ko lagi kitang nakikita ng personal at gusto ko lagi tayong magkasama! Pero ano? Umalis ka parin papuntang ibang bansa! You left me!" Sigaw nito na nakapagpatigil sa paghagulhol ko't hindi makapaniwalang napatingin sakan'ya.

"R-Raizen. . . I left because of my dreams. Una palang alam mong doon ko gustong mag-aral, a-alam mong pangarap ko 'yun, e and this is not just a dream for me but a dream for the people I love, p-para sa'yo rin," nanghihina kong saad at tahimik na umiyak. Napayuko ako't napailing dahil sa kaniyang sinabi.

"You still left me, Angel at kasalanan mo kung bakit ako nasa posisyon ko ngayon," matigas nitong saad na nagpahina saakin lalo.

"Yes Raizen, I left. I left the country but not you," I bitterly smiled and face him. Kita ko ang paglambot ng husto ng kan'yang ekspresyon kaya umiling ako. I bit my lower lip to hide my sobs. "Ako 'yung umalis ng ibang bansa pero bakit ikaw itong nang iwan?" I asked, almost whispered. "I. . . I never thought that chasing my dreams would be the reason of losing someone I care, treasure and love the most," I said to myself and laugh a little.

"A-Angel I'm sorry. . ." He said and try to hold my wrist but I refuse.

"You promised. . ." I stated and sob. "You promised. . ."

"Angel ikaw lang ang mahal ko!" He sad that made me laugh.

"Hearing that from someone who just got married is just like hearing the funniest joke ever made in the history, Raizen,"

"Wala akong ibang minahal kundi ikaw lang, Angel. . . I'm sorry," he said that made me bit my lower lip.

"If you really love someone, distance wouldn't be the reason to find another partner to get married with, Raizen," I said and breathed heavily. I wiped the tears off my face and forced myself to stand up without any of his help.

Malungkot akong tumingin sa mga mata niya't mahinang nagsalita.

"If you really love me you will never replace me, Raizen. Girlfriend mo pa ako, e. . ." I bit my lower lip to stiffle a sob. "B-Bakit hindi mo nalang ako hiniwalayan?" I asked and force a smile.

"If you really love me, why replace me and marry my bestfriend, Raizen?"

_

Life has taught me that you can't control someone's loyalty. No matter how good you are to them, doesn't mean that they will treat you the same. No matter how much they mean to you, doesn't mean that they'll value you the same. Sometimes the people you love the most, turn out to be the people you can trust the least.

_

"The saddest thing about betrayal is that it never comes from your enemies. It comes from your friend and loved ones whom you trust and care about. "
_

To that f****** best friend

When you said you has my back, I didn't realize you meant for a place to store your knife.