Island Dotted LOVE

Chapter Ten

Haidee's POV

"Herson? Anong sabi? Tsaka ano ba yung pinag usapan nyo? Mukhang gulat na gulat ka naman? Kung makatingin ka sa akin wagas ha?." Takang tanong ko. Namula naman sya bigla.

"Ahm. Wala yun!  Tara na nga sa tabing dagat. Hintayin na lang natin na dumating sila." Sabi nya saka ako hinawakan sa braso at hinila palabas ng kubo.

"T-teka? Panu si Marie? Hindi pa ako naka-pag thank you sa kanya. I mean tayo? Teka ako lang pala. Di ka naman marunong mag thank you eh." Sabi ko. totoo naman eh. Di sya marunong mag thank you diba?

"Wait here. i will be back." Sabi nya tapos bumalik sya sa kubo. Aba? iniwan ako? Mga isang minuto ay bumalik sya na tumatakbo.

Napansin ko na wala na sa kamay nya yung phone.

"Oh? asan na yung cellphone?. Tsaka bakit ka ba bumalik sa kubo?." Tanong ko sa kanya.

Ngumiti sya sa akin tapos hinawakan na ulit ako sa braso.

"Iniwan ko yung phone na may content na message na "Thank you". Oh yan huh! nag-thank you na ako! i mean tayo.. Oh marunong na akong mag thank you ngayon huh. Kaya manahimik kana. Ang daldal mo." Sabi naman nya tapos hinila na ulit ako.

"Ah? madaldal ba ako?." Tanong ko habang hila hila nya pa rin ako.

"Oo sobrang dal--."

"Pero Herson pano mo nalaman na Heart yung shape ng island?." Tanong ko ulit.

"Sshh!." tapos nilapit nya sa labi ko yung hintuturo nya.

Kaya natahimik ako. Pero si Marie talaga eh..

"Herson, mas maganda kung personal tayong mag ti-thank--."

"Haidee? You're starting to be so much talkative. We need to go, Baka dumating na yung rescuer tapos wala tayo dun sa tabing dagat, pano yan? Baka isipin nila wala tayo dito edi di na tayo naka-alis dito? Anong gusto mo? Makaalis at makauwi o manatili at magpasalamat ng personal kay Marie?"

Hindi ako nakasagot sa tanong nya. Kaya hinila nya na ako at nagpatuloy kami sa paglalakad. Pero deep insaide, nagi-guilty talaga ako. Gustong gusto ko talaga na mag'Thank you' ng personal kay Marie kaso natatakot naman ako na poreber na lang akong manatili dito. Hay naku.

Lord. Paki hatid na lang po kay Marie netong message ko ah.

'Marie, maraming maraming salamat sa iyo, kung nasan ka man ngayon mag iingat ka. Gusto ko sana talagang mag pasalamat sayo ng personal kaso di ko magagawa kasi kailangan na rin naming umalis kaagad. Kaya sa isip ko na lang ako magpapasalamat sayo. Salamat ulit Marie. Hanggang sa susunod.'

"We're here." Napabalik yung diwa ko nang magsalita si Herson. Di ko na pansin, nandito na pala kami sa tabing dagat. Umupo si Herson sa buhanginan.

Ginaya ko naman sya. Hindi pa rin maalis sa isip ko si Marie, kaya may curiosity na pumasok sa utak ko. May kasama kaya sya dito? Panu sya nabubuhay sa ganitong lugar? Hindi kaya nya naisip na sa siyudad manirahan? Mas maganda dun, maraming kaibigan syang makikilala.

"Haidee. What are you thinking?."

Napalingon ako kay Herson.

"Eh wala naman. Nagtataka lang ako kung sino ang mga kasama ni Marie dito." Sabi ko sa kanya habang tinatanggal yung hibla ng buhok ko sa mukha ko na dumikit gawa ng ihip ng hangin.