DEMON BESIDE ME

Chapter-52

Lumipas ang oras at eto ako nag aayos na ng gamit habang nakatayo sa harap ko si Balugs.ayt! sabi ng hindi nya ko pedeng ihatid kasi nga magkikita kami ni lolo -.-

"Gusto kong makilala ang lolo mo kaya ihahatid kita sa ayaw at gusto mo."pangungulit nya.

→_→ tss. ano pa nga bang magagawa ko.

kinuha nya ang bag ko at lumabas na kami ng room.Kanina nga pala nagtext si MY PRINCE,kaso........ano....dahil LOYAL akong girlfriend inerase ko na ang number nya

(_ _) sya pa naman ang nagbigay nitong phone.

"Saan ba daw kayo magkikita?"tanong ni Balugs nang makarating na kami sa parking area.

"Ahm..Sa bahay daw nila eh."sagot ko.

"Saan ba nakatira ang lolo mo?"tanong nya.

"Sa may------"

*Bzzzzzzzzzzzzzzt* *Bzzzzzzzzzzzzzzt*

"Oh! may natawag yata sayo.Sagutin mo muna."sabi ko.

Tumango sya at lumayo layo.Hay! hindi ko talaga malaman ang nararamdaman ko kay Balugs parang......ewan.....basta....hindi ko maexplain.Pagmamahal nga ba itong nararamdaman ko sa kanya?

"Balugs sorry,hindi pala kita maihahatid ngayon may emergency kasi.Babawi na lang ako sayo."wika nya nang makalapit sakin.

"Ah ganun ba? okay lang,kaya ko naman eh! sige. bye balugs."

Tumango sya at kiniss ako sa cheeks saka sumakay sa kotse nya at madaling umalis.

Siguro grabe ang emergency na yun O_o

Naglakad na ako at sumakay sa tricycle.Pagkatapos ng halos 30 min. nakarating na ako sa palasyo ni lolo.Bumaba ako sa tricycle at nagdoorbell.Lumabas ang isang babae na nasa 30's siguro at agad akong pinatuloy sa loob.

WOAH! ano kaya meron dito? may gaganapin bang party?

"Maam,intayin nyo nalang po dito si Sir."sabi ng maid saka umalis.

Gravity!

Kahit na nakapunta na ako dito dati,hindi ko pa din maiwasang humanga sa ganda nito.Naupo ako sa may sofa na super lambot at ipinatong ang bag ko sa may sahig,hiyang hiya kasi ang bag ko sa mamahaling sofang ito.

*Bzzzzzzzzt* *Bzzzzzzzzzzt*

?.? May nagtext.

Kinuha ko ang phone ko at tiningnan kung sino ang nagtext.

Mama?

-----

From: Mama

       anak nandito ako sa bahay. Nasan kana?

-----

Aluh! umuwi si Mama *^▁^*

"Ehem! iha nandyan ka na pala."bungad ni lolo na ngiting ngiting lumapit sa kin.

Dyosko po! May sa kabute din itong si Lolo eh! -_-

"Ah opo.Bakit nyo po ako pinapunta dito?"agad na tanong ko.

"May favor sana ako apo,mamaya kasi may gaganaping dinner kasama yung family ng friends ko, gusto ko sanang anyayahan ka."sabi niya.

Napakunot ang noo ko."Pe-pero....ano po kasi.....nakakahiya po."pautal-utal na wika ko.

Ngumiti sya."Dont worry.Nandito naman ako.Gusto ko lang mameet mo sila."sabi niya.

gosh! Ano na naman ba itong nangyayari sakin.Hindi ko na makeribumbumbels itechiwa.Ano ba ang sasabihin ko? T_T

"Okay lang kung ayaw mo."malungkot na wika nito.

HAAAAALAAAAAA!

"Ah....eh..a-ano sige po lolo payag na po ako."agarang sabi ko.

Lumiwanag naman ang mukha ni Lolo at ngumiti ng pagkalapad lapad saka lumapit sakin at yumakap.

"Thank you apo."sabi nya.

"Wala po yun."sabi ko saka kami nagbitaw sa yakap."Sige po lo,alis na po ako.Punta nalang po ako mamaya."patuloy ko.

"Dito ka na muna kumain,may nakaprepare na foods para sayo."alok nya.

Umiling ako."Wag na po saka nagmamadali po kasi ako kasi umuwi po si mama."sabi ko saka tumayo.Nakita ko naman ang pagkagulat sa mukha ni lolo.

Maglalakad na sana ako nang magsalita sya."Wag kang magbabanggit sa mama mo hah!"wika nya.

Bakit kaya? May tinatago kaya sya?

Tumayo ako at nagpatuloy na sa paglalakad.

Hindi pa ako nakakalayo ng maalala ko yung bag,naiwan ko sa may sala -.- kaya dali dali akong bumalik para kunin ang bag, nang malapit na ako sa may sala narinig ko si lolo....may kausap sya sa phone.

"Sigurado akong magugustuhan ng anak mo ang apo ko."sabi ni lolo sa kausap nya.

What the? Ako ba ang tinutukoy nya?

Waaaaaah! Hindi kaya ipagbebenta ako ni lolo ?

Shocks! Kailangan ko ng umalis baka makita nya pa ako.Tatalikod na sana ako nang biglang lumingon si lolo sa direksyon ko at halatang nagulat ito.

"I'll call you later."bulong nito saka inend ang call.

"Apo,kanina ka pa ba dyan?"tanong nito.

"Ah-eh! Hi-hindi po kararating ko lang po...kukunin ko po sana yung bag ko."sabi ko sabay turo sa bag kong nasa may ibabaw.

"Ah ganun ba?! Oh sige ito oh!"wika nito saka inabot yung bag ko.

"Sige po alis na po ako."paalam ko saka nagsimulang humakbang palayo.

"See you later apo."pahabol nya.

Kumaway ako bilang sagot.

-SA BAHAY

"Anaaaaaaaaaaaak, I mith you na,sobra sobra."sabi ni mama saka ako niyakap ng pagkahigpit higpit.

"Ma*ack*ma Hi-hindi ako maka*ack*hinga."wika ko.

Agad nya naman akong binitawan."Tsuri,namith lang kasi kita."sabi nya saka nagpeace sign.

-.- may pagkaisip bata din itong si mama.

"Napauwi ka ma?! Wala ka na bang work?"agad na tanong.

"Dyosmiyo rexy! Yan na agad ang tanong mo,hindi mo man lang ako makamusta.Hindi mo siguro ako namiss."tampururut na sabi nito.

"Mama naman,kita naman sa feslak mo na ayos ka lang kaya bakit pa kita tatanungin."sabi ko.

Umirap naman si mama."Ewan ko sayo,Lumayas ka ngang lapastangan ka."

•______•

"San mo nakuha yang word na Lapastangan ma? Nag eevolve kana."wika ko.

Umupo ito."Dyan lang sa tabi tabi Hahahahaha."

→_→ tss. Makaalis na nga lang.

"Oh anak san ka pupunta?."tanong nito nang makitang palabas ako ng bahay.

"Sabi nyo lumayas,edi lalayas."sabi ko saka nagsimulang maglakad.

"Bili mo ko pepsi blue hah. Bayaran nalang kita mamaya."pahabol nito.

(_ _) Hindi man lang ako pinigilan, ang masaklap pa nakuha pang mag pabili.

Dyoskonemen!

(Diyos nating lahat,Wag mong angkinin ang diyos.)

Umepal na naman si author.

----