¡!Blood and Tears!¡

22.bölüm

(Min Young Soo)

Dersim bitmiş, okulun kapısına gelmiştim. Çok fazla yağmur yağıyordu. Telefonumu elime alıp ablamı aramıştım ama açmamıştı. Belki Hye Mi ile birliktedir diye Hye Mi'yi aramıştım.
"Young Soo?"
"Hye Mi, neredesin?"
"Ah~ az önce Jin geldi, onunla birlikteyim"
"Oh~ peki ablam?"
"Onun bir işi varmış, geç kalmamaya çalışacağını söyledi"
Derince nefes alıp vermiştim.
"Peki akşam evde görüşürüz o zaman"
"Dikkatli ol" demişti, birşey demeden telefonu kapatmıştım.

Sanırım eve tek gidecektim. Ama yağmur fazlasıyla yağıyordu. Buradan otobüs durağına gitsem bile kesinlikle iliklerime kadar ıslanırdım.
"Young Soo?!"
Adımı seslenen kişiye döndüğümde, sınıf arkadaşım olan Joon Seo'ydu.
"Joon Seo-shi"
"Yağmur çok yağıyor, seni eve bırakmamı ister misin?"
"Teşekkür ederim ama kendim gidebilirim"
"Arabayla bırakayım işte seni, otobüs beklemekle falan uğraşma" tam kabul etmek için ağzımı açmıştım ki, gelen sesle söyleyeceklerimi geri yutmuştum.

"Gerek yok!!"
İkimizde gelen sese dönmüştük.
"Yoongi?" beni aldırmadan Joon Seo'ya bakmıştı.
"Young Soo benimle gelecek ve sende kendi bataklığına gideceksin"
"Pardon da siz kimsiniz?"
"Benim kim olduğum seni ilgilendirmez"
"Yoongi.."
Yine beni takamamıştı. Bileğimden tutmuş, ne zaman azaldığını anlamadığım yağmur sularının altına çekilmiştim.
"Yoongi, ne yapıyorsun?"
"Eve gidiyoruz"
"Kendim gidebilirim, evimin yolunu biliyorum" demiştim, durmuş arkasını dönmüştü.
"Madem kendin gidebilirsin neden o zibidinin seni evine bırakmasını kabul ettin?"
"Kabul etmedim"
"Ama edecektin!!"

Yine bileğimden tutup, beni çekmeye başlamıştı. Kendim yürüyebilirim! Arabanın önüne gelince ön kapıyı açmış, kolumdan tutarak binmemi sağlamıştı.
Kendisi de sürücü koltuğuna oturmuş, çok geçmeden arabayı eve doğru sürmeye koyulmuştu.

Yol boyunca hiç konuşmamıştı. Bende ses çıkarmamış, yaramazlık yapan çocuk gibi oturmuştum. Eve geldiğimizde emniyet kemerini çıkarmış, Yoongi'ye dönmüştüm.
"Bir daha benim iznim olmadan bana dokunma..ve biraz daha kibar olabilirsin Bay Odun" demiş, arabadan inmiştim. Arkama bile bakmadan eve ilerlemiştim. Gelen lastik sesleri de gittiğini belli ediyordu. Arkama döndüğümde arabayı görmemem ise kanıtıydı.

Kapıyı açıp, eve girmiştim. Direkt odama ilerlemiştim. Sıcak bir duş iyi gelebilirdi.

•••

Duştan çıkmış, yemek yemiştim. Şuan ise salonda televizyon karşısına geçmiş dizi izliyordum.
"Canım arkadaşım!!!"
Haykırarak -hatta az kalır- üstüme atlayan Hye Mi tarafından boğuluyordum.
"B..bırak, hayvan mısın?"
"Hahaha çok mutluyum Young Soo"
Artık öksürmeye başlamıştım. Ciddiyetini kavramış, geri çekilmişti.

"Y..Young Soo" sırtıma vuruyordu. Yavaş yavaş kendime geliyordum.
"Aptal...dur"
"Ah~ özür dilerim..İyi misin?"
"İyiyim, endişelenme"
"Şu getirmemi ister misin?"
Cevabımı beklemeden salondan çıkmıştı.

Birkaç dakika için de elinde bir bardak su ile gelmişti.
"Al iç, iyi gelir" bardağı elinden alıp içmiştim. Biraz daha kendime gelmiştim.
"Aptal mısın sen Hye Mi, neden üzerime atlıyorsun?"
"Heyecandan oldu, üzgünüm" dudağını büzmüş, yavru kedi bakışları atıyordu.

"Bakma öyle"
"Neden?" şimdi de otuz iki diş sırıtıyordu.
"Kıyamıyorum sana canım arkadaşım"
"Ay canım arkadaşım" demiş, yanağımı öpmüştü.
"Yılışma hemen"
"Hey, yılışmıyorum ben!"
"Hıhı, tabi" kollarını birbirine dolamış, yüzünü çevirmişti. Resmen trip yiyorum.

"Tamam tamam şaka yaptım..Ee ne bu heyecan?"
"Ay senin yüzünden unuttum"
Tekrar bana dönmüş, elini kalbinin üzerine koyup derice nefes almıştı.
"Ben ve Jin.."
"Hm?"
"Tayland'da gidiyoruz" demesi ile afallamıştım.
"Ne?! Tayland mı?"
"Ah~ şey, bizim sınıfın sorumlu hocası bana çok başarılı olduğumu ve kendi staj gördüğü hastanede staj görebileceğimi söyledi. Hastaneyse Tayland'da"
"Ama..burda da güzel hastaneler var"
"Evet, bende burda okumak istediğimi söyledim. Sadece hastaneyi ziyaret edeceğim, nasıl olduğuna bakacağım"
"Beğenirsen?"
"Senin için beğenmeyeceğim" demesiyle ortaya bir kahkaha bırakmıştım.

"Neler oluyor? Ne bu mutluluk?"
Salonun girişinden gelen sesle o tarafa bakmıştık.
"Hiç unni, ne olsun. Bugün Konuştuğumuz konu"
"Oh~ anladım" 

Ablam tuhaf tuhaf hareketler yapıyordu. Birşey söylecekte, "söylesem mi yoksa söylemesem mi" gibi bir havası vardı.
"Bir sorun mu var abla?"
"Ah~ şey..sorun değil söylemek istediğim birşey var"
"Ne?"
"Ben ve Jimin..artık sevgiliyiz"
"Ne?!" diyen Hye Mi'ye kısa bir bakış atıp ablama geri dönmüştüm. Sinsice gülüp;
"Ee yakın zamanda da evlenin de yiğenim olsun" demiştim
"Young Soo!!" diyerek bağırması ile sinsice olan gülümsememi şirince bir gülümsemeye çevirmiştim.
"Belki olur" dedikten sonra tekli koltuğa oturmuştu.

"Aish~ çok yorgunum"
Hye Mi'de kendini koltuğa atmıştı.
"Yemeği kim yapacak?" diye sormuştum.
"Sen!"
İkisi de aynı anda cevap vermişti.
"Neden ben?!"
"Çünkü biz yorgunuz" diye aynı anda karşılık vermişlerdi. Göz devirip mutfağa ilerlemiştim.

•••

Tam 2 saat sonra harika bi sofra kurmuştum.
"Yemek hazır hadi gelin!" diye seslenmiştim. Çok geçmeden gelmişlerdi.
"Woah!! Young Soo, mandu ve jajamgmyeon yapmışsın!!!"
"Soğumadan masaya oturup yesem nasıl olur canım arkadaşım?" dememle masaya oturması bir olmuştu.

Bende tam oturacaktım ki kapı çalmıştı.
"Siz oturun ben bakarım" diyerek ayağa kalmakta olan ablamın geri yerine oturmasını sağlamış, kapıya ilerlemiştim.

Kapıyı açtığımda Jin, Jimin, Jungkook ve Taehyung dörtlüsü karşımdaydı.
"Selam Young Soo"
"Selam, hoşgeldiniz"
"Hoşbulduk"
Kenara çekilip içeri girmeleri için yer açmıştım.

"Jimin?"
"Sevgilim" diyerek içeri koşan ve direkt ablama sarılan yeni enişteme gülümsemek ile yetinmiştim.
"Hadi gelin yemek yiyelim" diyerek Jimin'i kolundan tutup, mutfağa çeken ablam ve ardından Jin ile Jungkook ilerlemişti.

Yanımda duran Taehyung'un ortaya koyduğu endişeli sesi ile ona dönmüştüm.
"Heyy, hyunglar ve Kook!!! Bana da bırakın..bende açım" diyerek mutfağa koşmuştu.
"Young Soo, neredesin gelsene!!" diye bana seslenen ablam ile şaşkınlığı üstümden atmış ve mutfağa ilerlemiştim.

"Geld.." sözümü tamamlayamamamın sebebi, bahçe de gördüğüm ve yine gelmiş olan kırmızı gözlü yaratıktı..