¡!Blood and Tears!¡

19.bölüm

(Park Jimin)

"Ne diyorsun sen?!"
"Ne dediğimi duydun Park Jimin"
"Kahin Kang Dae şunu düzgün anlat"
"Benim sizin üstünüz olduğumu unuttunuz mu Bangtan? Bana neden arkadaşmışız gibi davranıyorsunuz?"
"Senin ve bizim arkadaş olmamız mümkün givi durmuyor"
"Oh~ neden Kim Namjoon?"
"Çünkü sen ve biz arkadaş olarak yakışmayız. Ama sen ve bize düşman olmak yakışabilir Kahin Kang Dae"
"Woah! Kim Namjoon bu sözünden etkilendim açıkçası. Eğer gerçekten yakışıyorsa seve seve olabiliriz" demiş, yandan sırıtış eklemişti.
"Yeter artık Kahin Kang Dae!! Anlat!.. Herşeyi" diyen Yoongi hyunguma bakmış, sonra tekrar Kang Dae'ye dönmüştüm. Göz göze gelmiştik.

"Beni iyi dinleyin o zaman Bangtan. Ki özellikle sen Park Jimin"
"Başla artık!"
"Hana! Çok güzel bir kadındı. Bir ölümlüydü. Etkilenmiştim ondan, hemde çok. Karşısına çıkmıştım. O zamanlar bende sizin gibi bir kan avcısıydım yani bir vampir. Bunu biliyordu ama yine de sevmiştik birbirimizi ve evlenmiştik. Ama buna kahinler onay vermemiş, üstelik bizi lanetlemişlerdi. Ölümlü-ölümsüz ilişkilerini hep lanetlerlerdi. Ama biz yine de pes etmemiş, devam etmiştik. Bir gün kahinler beni tehdit etti. Eğer Hana ile ayrılmazsak, ona ölümcül büyü yapacaklarını söylediler. Ayrılmaktan başka şansım yoktu. O gün ona ayrılacağımızı söylecektim ama 'hamileyim' demesi ile birşey diyememiştim. Sonra kızımız doğdu. Bana çocuk doğan kadar zaman verilmişti. Doğunca ayrılacaktım. Ayrılmamız gerektiğini söylediğimde ayrılmamamız için yalvarmıştı" gözlerinden yaş akıyordu. Bayan Hana'yı seviyor olmalıydı. Derin bir nefes alıp devam etti.
"Ayrılsakda takip ediyordum onu. Tabi kahinler ilişkimi tamamiyle kopardığımızı sanıyorlardı. Bunu öğrendiklerinde ceza aldım ve bir daha onunla iletişime geçemedim. Bana onun öldüğünü söylediler. Tabi bebeğimizinde...Ama 4 sen önce yaşadığını öğrendim. Hana onu bakamadığı için yakın bir arkadaşına vermiş. Arkadaşı da onu eşiyle öz çocuğu gibi büyütmüş. 2 sene takip ettim kızımı. Ama kavuşmama izin vermediler. Engellediler. Hana kızımızı benden korumaları gerektiğini ve asla onu bana vermemeleri gerektiğini söylemiş. Bende onlar vermeyince onları öldürttüm. Yani vampir olmuş ve kana ihtiyacı olan bir lan canavarına öldürttüm onları. Şuan ki amacım sadece kızıma kavuşmak"
"K..kızın Songyeon mu?"
"Evet"
"Yani Young Soo ile gerçekten kan bağları yok"
"Yok"
"Ve sen...Young Soo'nun annesi ile babasını öldürdün" diye soru yönelten Yoongi hyunga baktım. Şaşkın ve sinirli duruyordu. Ama kendini tuttuğunu anlıyordum.
"Evet, ben öldürdüm"
"Peki Songyeon... onun bunlardan haberi var mı?"
"Bilmiyorum"

Adımlarımı kapıya yöneltmişti.
"Hey, Jimin! Nereye?"
"Songyeon ile konuşacağım hyung" arkama dönemden cevap vermiştim.
"Dur Jimin" demesi ile kapıyı kapatmış, Songyeon'un evine ilerlemiştim. O biliyorsa bizi de biliyor olmalıydı. İyi ama onun kanı beni çok etkiliyordu, kendimi zor tutuyordum. Nasıl olabilirdi bu?

Kapının önüne gelmem ile kapıyı çalmıştım. Açan Hye Mi'ydi.
"Jimin?"
"Ah~ Hye Mi, Songyeon evde mi?"
"Evet, bekle bir saniye çağırayım"
"Tamam bekliyorum" dememle birlikte kapıyı hafif aralık bırakmış, 'unnie' diyerek içeri gitmişti. Az sonra Songyeon elinde kahve fincanı ile beni karşılamıştı.
"Ah~ Jimin, birşey mi oldu?"
"Konuşabilir miyiz?"
"Bak eğer bu sabah ki söylediklerin ile ilgiliyse düşüneceğimi söylemiştim"
"Hayır o konu ile ilgili değil"
"Oh~ pekâlâ konuşalım o zaman"
"Başbaşa, rahat bir yerde olmalı"
"Odamda konuşalım olur mu?" demesi ile başımı aşağı yukarı sallamış, ardından içeri girmiştim. Songyeon'da önden giderek odasına yöneltmişti beni.

"Evet ne konuşacağız Jimin?"
"Sen nesin?"
"A..anlamadım"
"Anladığını ve herşeyi bildiğini biliyorum Songyeon"
"Ne demek istediğini..açıkçası anlamıyorum Jimin"
"Melez olduğunu biliyorum Songyeon"
"N..ne?! Nasıl?!"
"Bir melezsin ama senin kanın beni zorluyor"
"Jimin, yoksa sen..."
Birşey dememiştim. Bunu ona ikinci kez söyleyişimdi. Öncekinden anlaması gerekirdi.
"Bunu bana ikinci kez söylüyorsun"
Gözlerinin içine bakmıştım.
"Sen bir...bir vampirsin!"