Chapter 1-2-3

5K 245 24
                                    

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου κοίταξα το ξυπνητήρι μου: «5:36». Γύρισα από την άλλη μεριά του κρεβατιού και κουκουλώθηκα με το πάπλωμα μου… ‘‘Ηρέμησε και ξεκουράσου μέχρι να χτυπήσει το ξυπνητήρι, θα είναι δύσκολη η σημερινή μέρα’’ μου υπενθύμισε η σκέψη μου.

          Πράγματι, πριν καν το καταλάβω αποκοιμήθηκα… Μου φάνηκε σαν να πέρασαν 5 λεπτά και τότε ο εκνευριστικός συνεχόμενος ήχος άρχισε να δυναμώνει μέχρι που μπήκε στο δωμάτιο η μητέρα μου.

Μ: Μα καλά, Αλέξια, δεν ακούς το ξυπνητήρι; Χτυπάει εδώ και ώρα!

Ε: Τον ακούω τον διάολο, τον ακούω…

Μ: Άντε, σήκω να ετοιμαστείς, θα χάσεις την πτήση σου…

Ε: Κι αν δεν θέλω να πάω;;

Μ: Πλέον είναι πολύ αργά ;)

Η μητέρα μου έκλεισε το ξυπνητήρι και βγήκε από το δωμάτιο. Ξεσκεπάστηκα και σηκώθηκα αργά από το ζεστό στρώμα του κρεβατιού μου. Πήγα στο μπάνιο, πλύθηκα και χτένισα τα ίσια, μακριά, καστανά μαλλιά μου. Όταν μπήκα ξανά στο δωμάτιο μου άνοιξα την βαλίτσα μου και έβγαλα τις πιτζάμες μου, τις δίπλωσα και τις έβαλα μέσα… Είχα διαλέξει από το προηγούμενο βράδυ τι θα βάλω για το αεροδρόμιο… Βλέπεις, μόλις τελείωσα το λύκειο και είμαι γραμμένη σε ένα κολέγιο στο Mystic Hills.

          Από εδώ και πέρα ξεκινάει η νέα μου ζωή… Μακριά από το New Jersey… Από την οικογένεια μου… Θα μετακομίσω στο πατρικό του πατέρα μου. Είναι κοντά στο κολέγιο οπότε θα με βολέψει… Πηγαίναμε εκεί από τότε που ήμουν μικρή αλλά δεν θυμάμαι πολλά πράγματα… Μετά τον χωρισμό των γονιών μου, σταματήσαμε να πηγαίνουμε…

          Φόρεσα ένα μαύρο, σκισμένο τζίν, μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα που έγραφε πάνω με γκρι γράμματα «Never Look Back», μια γκρι ζακέτα και τα γκρι all star μου και ένα σκουφί μαύρο στα μαλλιά μου.

          Κοίταξα το σακίδιο μου, αυτό που θα έπαιρνα μαζί μου στο αεροπλάνο για να δω αν έλειπε τίποτα.

Ε: Κινητό, νερό, βιβλίο, καθρεφτάκι, πορτοφόλι, ταυτότητα, διαβατήριο, χαρτιά, φορτιστής, γυαλιά, κλειδιά σπιτιού, χαρτομάντιλα, ημερολόγιο, στυλό, ακουστικά… Όλα εντάξει.

          Κοίταξα το δωμάτιο μου για τελευταία φορά, πήρα την βαλίτσα μου με το σακίδιο μου και κατέβηκα τις σκάλες κατευθυνόμενη προς την κουζίνα.

An unusual teenager's lifeWhere stories live. Discover now