Chapter 10

1.7K 147 7
                                    

Ε: Τι μου κρύβεις; Και γιατί;

Σ: Υπάρχουν κάποια πράγματα που καλό θα ήταν να μην μαθαίνονται.

Ε: Γιατί;

Σ: Άλεξ…

Ε: Σκοτ.

Σ: Δεν θέλω να σε χάσω.

Ε: Γιατί να με χάσεις;

Σ: Πίστεψε με, αν μάθεις δεν θα θες να με ξαναδείς ποτέ.

Ε: Λες ασυναρτησίες.

Σ: Άλεξ! Άκουσε με! Δεν θέλεις να μάθεις!

Ε: Πολύ καλά. Όταν αποφασίσεις να μου πεις, τότε θα ξαναμιλήσουμε.

          Σηκώθηκα από τον καναπέ και τον κοίταξα θυμωμένη. Πήγα να φύγω και σηκώθηκε από τον καναπέ. Μου έπιασε το χέρι και με τράβηξε κοντά του. Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής. Με κοίταξε. Αυτό το υπέροχο βλέμμα του… Μετά έγειρε το κεφάλι του, έκλεισε τα μάτια του και με φίλησε. Το στομάχι μου σφίχτηκε. ‘‘Άλεξ! Συγκεντρώσου. Πρέπει κάποια στιγμή να σου πει την αλήθεια! Δεν είναι καιρός για τέτοια. Προσπαθεί να σου βάλει στάχτη στα μάτια!’’ σκέφτηκα. Έβαλα το δεξί μου χέρι μέσα στην τσάντα μου και έπιασα το όπλο μου. Το ακούμπησα στο στομάχι του και τον κοίταξα τραβώντας το κεφάλι μου από το δικό του. Χαμογέλασε.

          Τράβηξα το όπλο μου από πάνω του, τον κοίταξα και έφυγα. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πήγα σπίτι μου, περνώντας τον δρόμο. Μπήκα σπίτι μου και έκλεισα την πόρτα. Χαμογέλασα αυταρχικά όμως εξακολουθούσα να είμαι θυμωμένη μαζί του.

          Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι κοιτώντας το σπίτι του από το παράθυρο μου. Σκεφτόμουν συνέχεια το φιλί του. Αχ, αυτό το φιλί. Ό,τι ωραιότερο. Ο τρόπος που με κοίταξε πριν με φιλήσει. Αυτό το αθώο βλέμμα του. Με έχει τρελάνει. Το χέρι του που άγγιξε το δικό μου απαλά και με επιδεξιότητα με τράβηξε κοντά του. Μπορούσα να νιώσω την ζεστή ανάσα του. Η καρδιά μου βροντοχτυπούσε. Τελικά, είμαι ερωτευμένη μαζί του. Όμως, δεν αντέχω στην ιδέα ότι κάτι μου κρύβει. Γιατί δεν μου λέει; Και γιατί αν μου πει θα με χάσει; Αν είναι κάτι σημαντικό; Τόσα αναπάντητα ερωτήματα… Δεν καταλαβαίνω…

          Έπιασα τα μαλλιά μου έναν κότσο και πήγα να κάνω ένα ντους για να χαλαρώσω. Μόλις τελείωσα φόρεσα το μπουρνούζι μου και πήγα στο δωμάτιο μου ανοίγοντας την ντουλάπα. Φόρεσα ένα μαύρο κολάν και ένα γκρι μπλουζοφόρεμα με μαύρα σχέδια να σχηματίζουν « awo » και, κλασσικά, τα γκρι all star μου. Στέγνωσα τα μαλλιά μου και τα άφησα στο φυσικό τους ίσιο. Ήταν 15:00 η ώρα και κατέβηκα στην κουζίνα να φτιάξω μεσημεριανό. Καθώς καθάριζα κάτι πατάτες μπήκε στο σπίτι ο Ντέρεκ.

An unusual teenager's lifeWhere stories live. Discover now