Dear Friends

DF-14: Still Inlove

Renzo's POV

Nakaupo ako sa harap ng table ng ate ko. Nagtetengang kawali na naman ako sa walang humpay na bibig ng ate ko. NAKAKAINIS NA!

Ako: ATE STOP!
"What? Ayaw mong marinig tong mga pangaral ko sayo? Baka nakakalimutan Renzo! Sumusobra na tayo sa palugit niya para mailigpit lahat ng batang yon!"
Ako: Ayoko ate. Ikaw na lang kasi ikaw lang naman talaga!

Huminga ako ng malalim. Siya ang dahilan kung bakit pumapatay ang ate ko ngayon. Kung malaki ang kasalanan ng Joanna na yun samen, mas malaki ang kasalanan niya sa dahilan. Bakit damay sila Ales? Dahil may alam sila pero kinumbinsi lang nila. Pero ang ginusto kong simulan, di ko na kayang tapusin!

"My God Renzo! Sa umpisa eh in na in ka tapos ngayon aatras ka na? Ano ka ba naman Renzo! Nandito na tayo"
Ako: Alam ko ate pero ayoko na! Mali toh!
"Mali? Alam ko pero nasimulan mo na kay Neil at tinuloy mo kay Cassandra tapos hanggang kay Ranier lang? Sira!"
Ako: Ayoko na!

Tumingin sya ng matalim saken.

"Alam mo bang kapatid ni Joanna sa ina sa Alessa?"
Ako: Alam ko?
"Then you leave me no choice. Isusunod ko na sya"
Ako: Please dont. Ate.
"Renz! YOURE TOTALLY CRAZY!"
Ako: Siguro nga. Please ate!

Alam kong nag-iisip sya. Iniisip na niya kung sino na. Kakayanin ko, wag lang muna si Alessa.

"Edi sige. Pumatay ka na!"

Binigyan niya ako ng pocket knife. Mas malaki nga lang toh ng konti.

"Mas maganda kung makakatatlo ka ngayong gabi. Para naman kumonti na ang problema natin"

Hinawakan ko ng mahigpit yung pocket knife at pumikit ako ng mariin. I think this is it.

"Ano?"
Ako: Sige.

Lumabas ako agad at dumiretso sa ospital. Malas lang ni Aiesha at nandun sya. Binabantayan niya si Marcdrew. Wala na akong nagawa kundi pagsabayin sila.

Marc: S-sino ka?

Nakamaskara kasi ako at nakaitim na hoody.

Marc: I-ikaw ang p-pumapatay diba?

Walang sabi-sabi, sinaksak ko sa leeg. Ibinaon ko pa. Naka gloves tin pala ako.

Ash: Oh my! Sino ka?
Ako: Sorry.

Hinugot ko yung kutsilyo at sa leeg naman ni Ash tumusok toh.

Ash: Renzo. M-m-mahal p-pa r-r-rin k-ki-ta. H-h-hay-yop k-k-ka.

Hinugot ko yung kutsilyo at lumabas sa bintana. Buti first floor lang tong kwarto ni Marc.

Tinawagan ko naman si Faith. Sya na ang huli.

Ako: Faith, magkita tayo sa park.
Faith:"Sige. Bahala ka"

Wala pang kalahating minuto, dumating sya. Kasama niya si Maica. Mapapasubo ako nito! Buti walang tao ngayon sa park. Magsasara na kasi toh in an hour kaya binilisan ko na. Still wearing my disguise.

Faith: Sino ka?

Di ako sumagot. Binaon ko lang sa leeg niya yung kutsilyo na mabilis namang kumitil sa buhay niya. Napaupo sa gilid si Maica. Di naman kasi sya makapagsalita.

Ako: Sorry...

At gaya ng ginawa ko sa iba, ibinaon ko yung kutsilyo sa leeg niya at napatay ko na nga sya.

Aeo's POV

Sino ba si Aeo? Sino ako? Sino ako? Hahahahahahahahahahaha! Hi friends! Sorry ha? Ang taas nyo kasi masyado kaya ito, paluluhurin ko kayo sa harap ko. Haaay.

Ako: BUBOY!!!
: Yes maam?
Ako: Aalis tayo.

Sumakay ako sa kotse ko at dinala ako nito sa tapat ng bahay ni Alessa. Susorpresahin ko sya. Ano kayang magiging reaksyon mo Alessa?

Ako: Buboy, ihinto mo ang kotse!

Pinahinto ko na sa mismong tapat ng bahay nila Alessa. Pababa na ako ng kotse nang may isang red ferrari ang huminto rin sa tapat ng bahay.

Isang lalaki ang bumaba kaya isinara ko ulit yung pinto ng kotse ko at binuksan ko na lang ang bintana. Nagdoorbell sya at si Alessa ang nagbukas. Agad niyang niyakap ang lalaki. Nang magbitiw sila, napatingin sa gawi ko ang lalaking yun.

S*** Aeo!!! WHAT A SURPRISE!!!

Sino yung lalaki? Siya lang naman si Axelle Domingo. Kapatid ni Aless, ang FIRST ko. Sya nakakuha ng lahat ng FIRST ko except na lang syempre sa V-card ko. Tsaka never din ang first kiss ko.

Ako: Axelle?

Nakita ko ang galaw bibig niya. Pangalan ko yun. Ibig sabihin, nakilala niya ako!

Ako: Buboy, balik sa mansion!
: Po?
Ako: BALIK SA MANSION!
: Opo maam!

Muli kong isinara yung bintana ng kotse ko. At pagkatapos nun, iniiyak ko na lahat lahat ng luhang kinimkim ko sa loob ng tatlong taon. HINDI PA AKO NAKAKAMOVE-ON!!! Ang sakit sakit pa rin. Yung sakit na akala ko wala na, nandito pa rin pala. Ayaw ako lubayan!

Ako: AAAAH!

Umiyak ako ng umiyak ng umiyak.

: Maam, okay ka lang ba?
Ako: Just drive!

Hindi nagtagal eh nakarating kami sa mansion. Tumakbo ako papunta sa opisina ko at dun ako umiyak.

Axelle! Im still inlove with you! Pisti ka! Mahal na mahal pa rin kita!

Flashback***

Ako: Axelle, alam mo namang mahal na mahal kita diba?
Axelle: Oo naman. At alam mo rin namang mahal kita diba?
Ako: Ax, ano eh, kailangan na nating maghiwalay.

Shock ang mukha niya ngayon. I cant paint the expression im seeing.

Ako: Ax. Mahal na mahal kita but im really really sorry. I can explain.
Axelle: ******, why?
Ako: Kasi Ax, kasi ano, dahil sa pagkamatay ng kapatid ko na---
Axelle: What? Yun lang? For sure naman eh masaya na si ate Isha para saten kung nasaan man sya ngayon.
Ako: You dont understand. Ma---
Axelle: Ano pang di ko maintindihan. It explained everything. Childish ka pa rin and were over!

Iniwan niya ako. Umiyak ako ng umiyak nun. Paalis na ako nang may maapakan ako. Bracelet toh ni Ax, mahalaga toh sa kanya.

Pumunta ako sa bahay nila para ibalik ang bracelet niya at para magexplain kaya lang pagdating ko dun, si Alessa ang sumalubong saken.

Ales: What are you doing here? LUMAYAS KA!!!
Ako: W-wait, kailang kong kausapin si Axelle. I need to talk to him please Ales!
Ales: Gusto mong kausapin ang kuya ko? Pwes, ako muna ang harapin mo!
Ako: Ales! Please, importante toh!
Ales: Whatever! LAYAS!

Isang malutong na sampal ang ginawad niya sa magkabilang pisngi ko. Itinulak niya rin ako na naging dahilan para matumba ako. Muntik pa akong masagasaan sa ginawa niya.

End of Flashback***

Isa yung pangyayari na yun kung bakit galit ako kay Ales. At yung bracelet, nasaken pa. Ibabalik ko na lang sa tamang panahon.