Alessa's POV
Okay na ang lagay ni Marc ngayon. Kaya lang hindi pa rin sya nagkakamalay. Masyadong matapang ang drogang pumasok sa katawan niya at nadehydrate din sya kaya matatagalan bago sya magising. Sabi ng doctor, natutulog lang sya kaya walang dapat ipag-alala.
Ako: Marcdrew. Gumising ka na nang masabon ka na namin! Nakakaasar ka talaga!
Nakaupo ako ngayon sa tabi ni Marc. Kasama ko si Ash at si Sierra na naka-wheel chair pa. Mahina pa kasi sya. Habang si Renz at Yvan, sinundo yung parents ni Marc sa airport. Sa Canada na kasi nakatira ang family niya. Naiwan lang sya dito.
Ash: Nagtake ng drugs si Marc? Nako! Baka addict na pala yan ha!
Ako: Aiesha naman! Ngayon mo pa ba iisiping drug addict si Marc?
Sierra: Oo nga naman Ash. Matagal na nating kasama si Marc. He's not on drugs.
Ash: Yeah right! Whatever.
Halos 3 hours kaming naghintay bago dumating ang parents ni Marc sa ospital. Alas-siete na rin ng gabi kaya madilim na sa labas.
MomNiMarc: Thank you sa pagbabantay sa anak ko. You may leave. Mukhang pagod na rin kayo.
Ako: Isn't it rude na paalisin na lang kami basta-basta dito? Maam? Uhh, hindi niyo man lang po ba kami tatanungin kung anong lagay ng anak ninyo?
MomNiMarc: Its obvious na hindi okay ang lagay ng anak ko. He's 24 hours sleeping already. Sinong baliw na nanay ang sasabihing okay ang anak nya sa ganitong kalagayan.
Ako: He's fine maam. Palibhasa, okay o hindi ang anak ninyo, wala kayong pakialam! After 5 long years, ngayon niyo lang inuwian ang anak niyo. Sa ganitong kalagayan pa. Tapos papaalisin niyo lang kami? Kaming pamilya niya na kung ituring?
MomNiMarc: I dont trust you. Anong malay ko kung kayo pala gumawa nito sa anak ko.
Ako: Isipin niyo na ang gusto niyong isipin. Alam niyo naman sa sarili niyo na wala kayong kwentang magulang.
By that, we leave Marc's room.
Ayumi's POV
Mag-aanim na oras na akong nakaupo sa kwarto ko dito sa mansion. Hinihintay ko pa rin yung makakasama kong tagabantay sa dalawang bihag ni Aeo. Paano, cause of delay masyado.
"AYUMI!!!"
Agad akong tumakbo sa office ni Aeo.
Ako: Y-yes maam?
Aeo: She'll be here in a few minutes. Maghintay ka na lang dito. I don't want to waste my voice anymore.
Tumango lang ako at umupo sa mahabang sofa sa office niya. Maya-maya, may kumatok sa pinto.
"Pasok"
May isang babaeng pumasok. Unlike me, mas mukha syang elegante. Ako kasi, naka-braid ang buhok ko, nakaslippers ako, jeans at t-shirt. Yung pumasok, naka-red dress na hanggang tuhod, sandals at nakalugay. Todo make-up sya habang ako HAGGARD!!!
"Ayumi, this is Katie. Ang makakasama mo."
Katie: Hi Ayumi. Oh, Aeo. Nagawa ko na.
"Good. You may leave"
Lumabas na kami.
Ako: Katie. Bakit?
Katie: Wala. Nga pala, ewan ko kung ano na nangyare sa boyfie mo.
Ako: Si Marc?
Katie: Yup! Sige una na ako.
Bumalik agad ako sa office ni Aeo.
Ako: You didnt keep your promise.
"Its okay. Hindi naman nagtagumpay eh"
Tumakbo ako pabalik sa kwarto ko. Iniyak ko na lahat.
-----------------------------------------------------------
Nagising ako ng 8 pm ng gabi. Sa ngayon, malamang nakauwi na si Aeo sa bahay nila. Humanda ka Aeo. Lalaban na ako.
Ako: Lalabanan na kita.
Lumabas ako sa kwarto ko dala ang mga susi ng bawat kwarto. Madilim na sa buong mansyon. Nang pumunta kami sa palengke kung saan nagkita kami ni Marc, pinaduplicate ni Aeo yung susi ng kadena nila Faith nun. Hindi niya alam na may sarili rin akong duplicate key. Kaya naman dumiretso na ako sa kwarto ni Faith at Maica.
Faith: S-sino ka?
Ako: Sssh! Ako toh. Tatakas tayo.
Faith: Maica! Maica gising.
Gumising si Maica at tumayo.
Faith: Tatakas tayo.
Agad kong kinalas ang mga kadena sa paa nila. Dinala ko sila sa kusina kung saan may secret door doon na magdadala samen sa pinakalikod ng mansion. Fire exit yun kaya walang bantay. Hinarap ko sila agad nang makalabas kami.
Ako: Tumakbo na kayo.
Faith: Hindi! Sasama ka samen!
Ako: Hindi. Dito lang ako.
Faith: Ayumi! Promise! Babalikan ka namin.
Ako: Iligtas niyo si Marc. Iligtas niyo sya at ang mga sarili ninyo. Takbuhin niyo yang kalsada na yan. Dire-diretso lang. Sa dulo niyan, may sakayan ng bus pa-maynila. Heto pera. Pamasahe. Dalhin niyo na. Wag kayong mag-alala. Hindi napapagawi ang kahit sino dyan. Bilis! Mag-iingat kayo.
Tumakbo sila kaagad. Ako, pumasok ako ulit. Binalik ko lahat sa dati. Yung duplicate key ko, ibinaon ko na. Tapos naghugas ako ng katawan at muling bumalik sa tulog.
Pasensya na Aeo. Hindi ka marunong sumunod sa usapan, pwes ganun din ako...
Faith's POV
Mabilis kaming nakabalik sa manila. 8pm kami umalis at 11 pm kami nakarating. Dumiretso kami sa bahay namin. Ngayon, nagpapahinga kami ni Maica. Sinabihan ko si mommy na wag ipapaalam sa barkada na nandito na kami. Bukas na kami tatawag sa parents ni Maica.
Natakot ako ng sobra sa nangyari. Nang tanungin ako ng bus driver kanina nung naabutan namin yung last trip, hindi ako nakasagot. Ewan ko pero wala pa ako sa sarili. Buti kasama ko si Maica. Kinakabahan ako. Paano kung may masamang mangyari kay Ayumi? Paano kung patayin sya? Hindi kaya ng konsensya ko yun.
Di bale, matutulog muna ako.
BINABASA MO ANG
Dear Friends
Mystery / Thriller"Handa ka na ba? Alam mo ba ang nakaraan niya? Alam mo rin ba ang mga nalalaman nila? Alam mo ba ang nakaraang sisira ng buhay mo? At handa ka na bang mabuksan ang isip mo sa mga pwedeng mangyari? Kung hindi pa, maghanda ka na. Dahil nandito na ang...
